Άρθρο 23 Προσωπικό Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας
- Στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας απασχολούνται μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.), Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.), Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) και Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.) τα οποία τοποθετούνται στα οικεία Πανεπιστημιακά Εργαστήρια, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 50 του ν. 4957/2022 (Α΄ 141), με κριτήριο τη συνάφεια της ειδικότητας του τοποθετούμενου με τα πεδία της προληπτικής ιατρικής και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
- Οι θέσεις μελών Δ.Ε.Π. που στελεχώνουν τις μονάδες των Πανεπιστημιακών Εργαστηρίων, οι οποίες εγκαθίστανται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας προκηρύσσονται από τα Τμήματα Ιατρικής των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) ως εξής: α) τρεις (3) θέσεις ιατρών στο γνωστικό αντικείμενο «Προληπτική Ιατρική – Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» με ειδική εμπειρία, η οποία περιγράφεται στη σχετική προκήρυξη και αφορά, ενδεικτικά, την παθολογία, την καρδιολογία ή άλλες ειδικότητες, που καλύπτουν τις ανάγκες πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ειδικώς για τα Πανεπιστημιακά Εργαστήρια, μονάδες των οποίων εγκαθίστανται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας που βρίσκονται εντός της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Θεσσαλονίκης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι θέσεις μελών Δ.Ε.Π του πρώτου εδαφίου ορίζονται σε τέσσερις (4),
β) μία (1) θέση Ψυχολόγου, με ειδίκευση στην ψυχολογία της προαγωγής της υγείας.
- Στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας δύναται να απασχολείται διοικητικό προσωπικό του οικείου Α.Ε.Ι., καθώς και οι κατηγορίες προσωπικού που προβλέπονται στην παρ. 4 του άρθρου 50 και στο άρθρο 58 του ν. 4957/2022. H απασχόληση του εν λόγω προσωπικού γίνεται σύμφωνα με τα ως άνω άρθρα.
- Το προσωπικό των Α.Ε.Ι. που απασχολείται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας του παρόντος σε ό,τι αφορά στην υπηρεσία του στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας, θεωρείται ότι τελεί σε οργανική σχέση με την οικεία Διοίκηση Υγειονομικής Περιφέρειας (Δ.Υ.Πε.) και υπάγεται στη δικαιοδοσία και τον έλεγχο των αρμόδιων οργάνων της οικείας Δ.Υ.Πε., όπως το λοιπό προσωπικό που ανήκει οργανικά στη Δ.Υ.Πε. και υπηρετεί σε αυτό. Κατά τα λοιπά το προσωπικό των Α.Ε.Ι. που απασχολείται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας του παρόντος υπάγεται στα Α.Ε.Ι. και υφίσταται ιεραρχικό έλεγχο από τα όργανα των Α.Ε.Ι.. Οι Δ.Υ.Πε., στις οποίες είναι ενταγμένα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας, διευκολύνουν το διδακτικό, ερευνητικό, επιστημονικό και διοικητικό έργο των μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.), Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.), Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) και Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.) που απασχολούνται σε αυτά.
- Στα μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.), Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.), που απασχολούνται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας σύμφωνα με την παρ. 1, καταβάλλεται από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού της οικείας Δ.Υ.Πε. ειδική αμοιβή, για το κλινικό και εργαστηριακό έργο που παρέχουν, κατ’ εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 32 του ν. 5045/2023 (Α’ 136) και του άρθρου 74 του ν. 5094/2024 (Α’ 39), περί χορήγησης ειδικής αμοιβής για το κλινικό και εργαστηριακό έργο που παρέχουν τα μέλη Δ.Ε.Π., Ε.Ε.Π. και Ε.ΔΙ.Π. των Α.Ε.Ι., που προσφέρουν υπηρεσίες, σε πανεπιστημιακές κλινικές, πανεπιστημιακά εργαστήρια ή ειδικές μονάδες κλινικών ή εργαστηρίων, που εγκαθίστανται σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. ή σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού. Η ως άνω ειδική αμοιβή δεν υπάγεται στα προβλεπόμενα από τις κείμενες διατάξεις ανώτατα όρια αποδοχών. Για την καταβολή της ειδικής αμοιβής απαιτείται η υποβολή στην οικεία Δ.Υ.Πε. της μηνιαίας καταγραφής του παρεχόμενου κλινικού-εργαστηριακού έργου, που βεβαιώνεται από τον Συντονιστή του Πανεπιστημιακού Κέντρου Υγείας.
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
- Άρθρο 23 Προσωπικό Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας
Δομικό χαρακτηριστικό της ΠΦΥ είναι ότι οι υπηρεσίες παρέχονται από διεπιστημονική ομάδα υγείας, που περιλαμβάνει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, μαίες, φυσιοθεραπευτές/τριες, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και επισκέπτες υγείας. Για το ιατρικό προσωπικό, σύμφωνα με την WONCA και τον ΠΟΥ, οι γιατροί που είναι σε καλύτερη θέση να παρέχουν ΠΦΥ είναι οι Γενικοί/Οικογενειακοί Γιατροί (και ίσως και οι Γιατροί Εσωτερικής Παθολογίας). Επομένως: 1) πρέπει τα μέλη ΔΕΠ που θα αναλάβουν καθήκοντα στο «Πανεπιστημιακό ΚΥ» να είναι γενικοί/οικογενειακοί γιατροί, να έχουν κλινικό, εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο στην ΠΦΥ, σε σχολές όπου υπάρχει εργαστήριο ΠΦΥ ή/και γενικής/οικογενειακής ιατρικής να συνεργάζονται με αυτό (σε σχολές που δεν υπάρχει αντίστοιχο εργαστήριο, τότε next best thing το εργαστήριο υγιεινής ή/και κοινωνικής ιατρικής ή κλινική κοινωνικής – προληπτικής ιατρικής). 2) να καθοριστούν μέλη ΔΕΠ και των άλλων ειδικοτήτων που απαρτίζουν την ομάδα υγείας (κοινοτική νοσηλευτική, κοινωνική ψυχολογία κ.ο.κ.). Σε γενικές γραμμές, η ΠΦΥ στην Ελλάδα και το εν λόγω νομοσχέδιο είναι βιοϊατρικοποιημένα, και πρέπει να γίνει προσπάθεια ενδυνάμωσης της διεπιστημονικότητας και της συνεργασίας όλων των επαγγελματιών υγείας της ΠΦΥ.
Στο άρθρο 23 «Προσωπικό Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας» παρ. 2 αναγράφεται πως: «Οι θέσεις μελών Δ.Ε.Π. που στελεχώνουν τις μονάδες των Πανεπιστημιακών Εργαστηρίων, οι οποίες εγκαθίστανται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας προκηρύσσονται από τα Τμήματα Ιατρικής των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) ως εξής: α) τρεις (3) θέσεις ιατρών στο γνωστικό αντικείμενο «Προληπτική Ιατρική – Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» με ειδική εμπειρία, η οποία περιγράφεται στη σχετική προκήρυξη και αφορά, ενδεικτικά, την παθολογία, την καρδιολογία ή άλλες ειδικότητες, που καλύπτουν τις ανάγκες πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.»
Οι ειδικότητες παθολογίας, καρδιολογίας κ.α. έχουν τα δικά τους επιστημονικά πεδία και χώρους (πανεπιστημιακές κλινικές), που δεν είναι και λίγες, προκειμένου να εργαστούν σε ακαδημαϊκό επίπεδο.
Δεν είναι δυνατόν από κάθε άποψη στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας τα οποία προορίζονται (επιτέλους) και βάσει του άρθρου 20 για χώροι εκπαίδευσης, έρευνας και ανάπτυξης της ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ, να μην έχουν την απόλυτη αποκλειστική προτεραιότητα ιατροί ειδικευμένοι στη ΓΕΝΙΚΗ/ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ, την κατ’ εξοχήν ειδικότητα της ΠΦΥ, πόσο μάλλον όταν η χώρα έχει πλέον ικανή δεξαμενή ιατρών Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής με σημαντικό επιστημονικό και εκπαιδευτικό έργο.
Η ίδρυση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας αποτελεί πάγιο αίτημα της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής φιλοδοξώντας να αποτελέσουν τις κοιτίδες της ειδικότητας στο Πανεπιστήμιο. Έκπληξη μας προκαλεί πως οι θέσεις μελών Δ.Ε.Π. που προκηρύσσονται για να τα στελεχώσουν έχουν ως γνωστικό αντικείμενο την «Προληπτική Ιατρική – Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» και αφορά, ενδεικτικά, την παθολογία, την καρδιολογία ή άλλες ειδικότητες, που καλύπτουν τις ανάγκες πρόληψης και ΠΦΥ και να μην γίνεται αναφορά πρώτιστα στην Γενική Οικογενειακή Ιατρική. Αν επιθυμούμε την αλλαγή υποδείγματος και την στροφή στην ΠΦΥ και οι τρεις θέσεις μελών ΔΕΠ που θα προκηρυχθούν σε κάθε Κέντρο θα έπρεπε να αφορούν την Γενική Οικογενειακή Ιατρική ή άλλα αντικείμενα της διεπιστημονικής ομάδας
Στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου 23 να προστεθεί
…στα υπάρχοντα κριτήρια συνάφειας ειδικοτήτων και η ειδικότητα της Νοσηλευτικής Δημόσιας Υγείας/Κοινοτικής Νοσηλευτικής, που θεσμοθετήθηκε με το Ν.4690/2020 και πραγματοποιείται έως και σήμερα με ιδιαίτερα μεγάλη ζήτηση σε όλες τις Υ.ΠΕ της χώρας.
Στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου 23 να προστεθεί
Να υπάρξει εμφιλοχώρηση στο επικείμενο νομικό πλαίσιο,
….η ισότιμη δυνατότητα ένταξης εν ενεργεία μελών ΔΕΠ Τμημάτων Νοσηλευτικής των ελληνικών ΑΕΙ, με Γνωστικό Αντικείμενο «Κοινοτική Νοσηλευτική » και κάτοχοι της ειδικότητας «Νοσηλευτική Δημόσιας Υγείας/ Κοινοτική Νοσηλευτική» στα υπό ίδρυση Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας.
15. Η ίδρυση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας αποτελεί πάγιο αίτημα μας φιλοδοξώντας να αποτελέσουν τις κοιτίδες της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο. Έκπληξη μας προκαλεί πως οι θέσεις των μελών ΔΕΠ με τρεις από αυτούς να αναφέρονται σε ιατρούς υποδεικνύει μια έντονα ιατρο-κεντρική προσέγγιση που έρχεται σε αντίθεση με την πολυεπιστημονική /διεπιστημονική προσέγγιση της ΠΦΥ και την αναγκαιότητα της ενσωμάτωσής (integration) της στη Δημόσια Υγεία.
Η διεπιστημονική προσέγγιση απαιτεί τουλάχιστον μία θέση μέλους ΔΕΠ με ακαδημαϊκό αντικείμενο τη Δημόσια Υγεία για την οποία δεν απαιτείται πτυχίο Ιατρικής. Μία τέτοια θέση θα συνέβαλε στην κάλυψη των πολλαπλών αναγκών της ΠΦΥ που δεν έχουν λάβει την απαραίτητη ανάπτυξη, όπως η έρευνα, η ανάπτυξη, εφαρμογή και αξιολόγηση παρεμβάσεων στην κοινότητα, η ηλεκτρονική υγεία και η διασύνδεση με τις υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας και κοινωνικής φροντίδας. Η συγκεκριμένη αναφορά ακόμη σε ειδικότητες όπως αυτή της παθολογίας και της καρδιολογίας και η απουσία της Γενικής Ιατρικής / Οικογενειακής Ιατρικής που θεωρείται η κατ’ εξοχήν ειδικότητα στην ΠΦΥ αδικεί την τελευταία. Συνεπώς, προτείνεται η αντικατάσταση του αντικειμένου των τριών προβλεπόμενων θέσεων μελών ΔΕΠ ως:
o Τουλάχιστον 2 θέσεις ιατρών με αντικείμενο Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής
o Τουλάχιστον μία θέση Δημόσιας Υγείας, όχι απαραίτητα πτυχιούχου ιατρικής
o Τουλάχιστον μία θέση Νοσηλευτικής
Ελληνική Ακαδημία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής & Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Εταιρεία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής Ελλάδος «ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ»
Ελληνική Εταιρεία Έρευνας & Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
Ελληνικό Κολλέγιο Γενικής Ιατρικής
– στο 2α να προστεθεί μέλος ΔΕΠ Κοινοτικής Νοσηλευτικής που προκηρύσσεται από τα αντίστοιχα τμήματα Νοσηλευτικής.
– στο 2β ο περιορισμός σε ένα επάγγελμα, το οποίο μάλιστα σε κανένα σύστημα ΠΦΥ δεν αποτελεί μέλος του πυρήνα της ΠΦΥ, δεν δείχνει την απαραίτητη πρόνοια για ολοκληρωμένη παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ στους πολίτες. Επιπλέον η προαγωγή υγείας ως διαδικασία ασκείται από πολλούς και διαφορετικούς επαγγλματίες υγείας και πρόνοιας.
Πανεπιστημιακά κέντρα υγείας με καθηγητές με αντικείμενο νοσοκομειακών ειδικοτήτων είναι παγκόσμια (αρνητική) πρωτοτυπία. Στο εξωτερικό υπάρχουν καθηγητές στα κέντρα υγείας με ειδικότητα Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής και ειδικά ενδιαφέροντα. Ο συντάκτης τους άρθρου μάλλον έχει στο μυαλό του τα σοβιετικού τύπου κέντρα υγείας μιας άλλης εποχής που είχαν μέσα πολλαπλές ιατρικές ειδικότητες, την εποχή που δεν υπήρχαν πρακτικά οργανωμένα νοσοκομεία.
Επίσης, αυτό το άρθρο έχει ξεχάσει και τους υπόλοιπους μη ιατρούς επαγγελματίες υγείας που δεν τους επιτρέπει να πάρουν θέση καθηγητή. Είναι εντυπωσιακό επίσης πως απουσιάζει η κοινοτική νοσηλευτική από ένα πανεπιστημιακό κέντρο υγείας.
Αναρωτιέμαι κατ αρχήν πόσοι ψυχολόγοι υπάρχουν στην Ελλάδα με ειδίκευση στην ψυχολογία της προαγωγής της υγείας, για να έχουμε μια εικόνα πόσο φωτογραφική είναι η περίπτωση Β της παραγράφου 2 αυτού του άρθρου.
Αναφορικά με την προκήρυξη θέσεων μελών ΔΕΠ για τη στελέχωση των Πανεπιστημιακών ΚΥ, από τη στιγμή που, όπως αναγράφεται στην παρ. 2 του άρθρου 23, αφορούν «θέσεις ιατρών με ειδική εμπειρία στο γνωστικό αντικείμενο της Προληπτικής Ιατρικής και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας» θεωρούμε αδιανόητο να μην γίνεται αναφορά στην ειδικότητα της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής.
Οι αγροτικοί και οι ειδικευόμενοιθα είναι προσωπικοί ιατροί; Μόνο στην Ελλάδα! Υποχρεωτικά πρέπει να υπάρχει επιβλέπων ειδικός!
Ένας καρδιολόγος η ένας παθολόγος πώς θα εκπαιδεύσει γενικό ιατρό; Ο καρδιολόγος γνωρίζει από ΠΦΥ;Μια νοσοκομειακή ειδικότητα;
Και γιατί να μην υπάρχει ομάδα υγείας σε κάθε Πανεπιστημιακό Κ.Υ; Με κοινωνικό λειτουργό, μαία, φυσιοθεραπευτή κλπ;
Μεγάλες γενικολογίες και ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για να γίνουν κάποιοι ακαδημαϊκοί χωρίς όφελος για τον γενικό πληθυσμό!
Στην παράγραφο 1 να προστεθεί
…στα υπάρχοντα κριτήρια συνάφειας ειδικοτήτων και η ειδικότητα της Νοσηλευτικής Δημόσιας Υγείας/Κοινοτικής Νοσηλευτικής που θεσμοθετήθηκε με το Ν.4690/2020 και πραγματοποιείται έως και σήμερα με ιδιαίτερα μεγάλη ζήτηση σε όλες τις Υ.ΠΕ.
Στην παράγραφο 2 να προστεθεί
…και προκήρυξη από τα τμήματα Νοσηλευτικής των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) ως εξής: α) τρεις (3) θέσεις νοσηλευτών στο γνωστικό αντικείμενο «Κοινοτική Νοσηλευτική» ή συναφές με την «Κοινοτική Νοσηλευτική» με ειδική εμπειρία, η οποία περιγράφεται στη σχετική προκήρυξη και που καλύπτουν τις ανάγκες πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ειδικώς για τα Πανεπιστημιακά Εργαστήρια, μονάδες των οποίων εγκαθίστανται στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας που βρίσκονται εντός της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Θεσσαλονίκης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι θέσεις μελών Δ.Ε.Π του πρώτου εδαφίου ορίζονται σε τέσσερις (4).
Πολύ δύσκολο (έως αδύνατον) να καταφέρει ένας Καθηγητής Καρδιολογίας ή ακόμη και Παθολογίας (ειδικότητες κατεξοχήν νοσοκομειακές) να διδάξουν Γενική – Οικογενειακή Ιατρική (ειδικότητα εξωνοσοκομειακή).
Είναι άλλος ο τρόπος σκέψης του Νοσοκομειακού Ιατρού και άλλος ο τρόπος σκέψης του Γενικού – Οικογενειακού Ιατρού στην Κοινότητα.
Η εκπαίδευση στη διάρκεια της ειδικότητας δεν είναι μόνο η πρόσκτηση συγκεκριμένων γνώσεων και δεξιοτήτων αλλά είναι η διαμόρφωση μιας συγκεκριμένης κουλτούρας (εδώ στην Οικογενειακή Ιατρική) που είναι θεμελιώδες για την ΠΦΥ. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι είναι εντελώς διαφορετική η κουλτούρα που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της ειδικότητας στους εκπαιδευόμενους στην Εσωτερική Παθολογία που είναι κατεξοχήν νοσοκομειακή ειδικότητα με εκείνη που θα πρέπει να αναπτυχθεί στους Οικογενειακούς Ιατρούς που είναι ιατροί της ΠΦΥ. Δεν ξέρω αν η ανάμιξη των ιατρών της Οικογενειακής Ιατρικής με τους γιατρούς της Εσωτερικής Παθολογίας για τη στελέχωση του θεσμού του Προσωπικού ιατρού πέρα από το ότι είναι αναγκαία υποβαθμίζει την ειδικότητα της Οικογενειακής Ιατρικής ή την Ειδικότητα της Εσωτερικής Παθολογίας.
Εδώ στον τρόπο με τον οποίο περιγράφεται η στελέχωση δίνεται η δυνατότητα για παράδειγμα να διοριστούν ως μέλη ΔΕΠ 3 καρδιολόγοι με γνωστικό αντικείμενο «Προληπτική Ιατρική – Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» ή 1 Καρδιολόγος 1 Γυναικολόγος και 1 ΩΡΛ. Θα διατηρηθεί λοιπόν το παράδοξο να εκπαιδεύονται ιατροί στην ειδικότητα της Οικογενειακής Ιατρικής από γιατρούς που δεν έχουν αυτή την ειδικότητα. Αυτό είναι ένα μεγάλο έλλειμμα στην εκπαίδευση των Οικογενειακών Ιατρών και είναι καλό το ότι δεν απαντάται στις υπόλοιπες ειδικότητες. Καλό θα ήταν μια θέση μέλους ΔΕΠ να είναι υποχρεωτικά με ειδική εμπειρία στην Γενική/Οικογενειακή Ιατρική για να μπορέσει να εξασφαλιστεί η εκπαίδευση των ειδικευόμενων στην Οικογενειακή Ιατρική από γιατρούς της ειδικότητας.
Στην παράγραφο 1 να προστεθεί
και η ειδικότητα στο πεδίο της Κοινοτικής Νοσηλευτικής.
Στην παράγραφο 2 να προστεθεί και η προκήρυξη από τα τμήματα Νοσηλευτικής των ΑΕΙ για μέλη ΔΕΠ Νοσηλευτές με γνωστικό αντικείμενο συναφές με την «Κοινοτική Νοσηλευτική» με ειδική εμπειρία, η οποία περιγράφεται στη σχετική προκήρυξη και που καλύπτουν τις ανάγκες πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Προτείνονται τέσσερις (4) θέσεις νοσηλευτών.