ΜΕΡΟΣ Β’ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ – Άρθρο 17 Σκοπός

Bravo well done

Εδώ δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο η εκπαίδευση των ειδικευόμενων ιατρών στην Ειδικότητα της Οικογενειακής Ιατρικής. Επίσης δεν αναφέρεται στους σκοπούς και η εκπαίδευση των ιδιωτών ιατρών που στελεχώνουν το σύστημα του προσωπικού ιατρού. Θα πρέπει να αναφέρονται με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο και τα δυο κατά την άποψη μου

Στο εδάφιο α) να προστεθεί:

η αναβάθμιση του επιπέδου παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) μέσω της δημιουργίας των απαραίτητων δομών που θα συμβάλλουν στην εκπαίδευση των κοινοτικών νοσηλευτών των δημόσιων μονάδων παροχής υπηρεσιών Π.Φ.Υ., καθώς και στην υποστήριξη αυτών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, με την αξιοποίηση σύγχρονων ψηφιακών εργαλείων.

Στο εδάφιο α) να προστεθεί:
η αναβάθμιση του επιπέδου παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) μέσω της δημιουργίας των απαραίτητων δομών που θα συμβάλλουν στην εκπαίδευση των κοινοτικών νοσηλευτών των δημόσιων μονάδων παροχής υπηρεσιών Π.Φ.Υ., καθώς και στην υποστήριξη αυτών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, με την αξιοποίηση σύγχρονων ψηφιακών εργαλείων

Στον δρόμο προς την ενίσχυση της ΠΦΥ και την αύξηση των ΠΙ, απαραίτητο βήμα αποτελεί η ενδυνάμωση του ρόλου των Κέντρων Υγείας (ΚΥ) και των Περιφερικών Ιατρείων. Θεωρούμε επιβεβλημένο τον επαναπροσδιορισμό του υγειονομικού χάρτη ειδικά σε περιοχές στις οποίες κατά τα τελευταία χρόνια έλαβαν χώρα δημογραφικές αλλαγές. Επίσης, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την κτιριακή αναβάθμιση και τον εξοπλισμό των ΚΥ με μέσα που θα επιτρέπουν την αντιμετώπιση περισσότερων περιστατικών σε αυτά.
Εξίσου αναγκαία συνιστώσα αποτελεί η στελέχωση των υγειονομικών δομών με ανθρώπινο δυναμικό. Οι προσλήψεις δεν θα πρέπει να αφορούν αποκλειστικά σε ιατρούς αλλά γενικότερα σε επαγγελματίες υγείας (ιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, επισκέπτες υγείας, διατροφολόγους, ψυχολόγους) δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο σχηματισμό διεπιστημονικών ομάδων, σύμφωνων με τα πιο σύγχρονα επιστημονικά πρότυπα, έτσι ώστε οι παρεχόμενες υπηρεσίες να είναι πιο ποιοτικές και σαφώς ανώτερες από τις ήδη προσφερόμενες από το υπάρχον ιατροκεντρικό σύστημα.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού θα βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, οδηγώντας παράλληλα στην διακοπή του παράλογου φαινόμενου των υποχρεωτικών μετακινήσεων των ιατρών του δημοσίου από την πρωτοβάθμια σε άλλη υγειονομική βαθμίδα, πρακτική που στις μέρες μας αποτελεί ισχυρό αντικίνητρο για την ένταξη ενός ιατρού στο ΕΣΥ.

Η «εξαφάνιση» της Ειδικότητας της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής από την ευθύνη διεύθυνσης και λειτουργίας των Πανεπιστημιακών ΚΥ θα έπρεπε να έχει προκαλέσει επανάσταση από τις ευάριθμες επιστημονικές εταιρίες ΓΟΙ.
Δε μπορεί να παραδίδονται σε εργαστήρια υγιεινής η εκπαίδευση των ΓΟΙ και η εν γένει εκπαίδευση στην ΠΦΥ.
Φαίνεται, από την επιμονή της Κυβέρνησης σε αυτή την επιλογή, ότι κάποιοι ακαδημαϊκοί ταγοί πρέπει να «βολευτούν» εις βάρος της εκπαίδευσης των ΓΟΙ και των λοιπών στελεχών της ΠΦΥ, κάτι που καταργεί το ρόλο των ακαδημαϊκών ΚΥ

Στο σκοπό να συμπεριληφθεί στο α) η εκπαίδευση της ομάδας ΠΦΥ, ειδικευομένων ιατρών γενικής/οικογενειακής ιατρικής, ειδεικευομένων νοσηλευτών στη νοσηλευτική δημόσιας υγείας-κοινοτικής νοσηλευτικής και κάθε άλλου επαγγελματία που αποτελεί αναπόσπαστο μέλος της ομάδας.
Η αναφορά μόνο στους ιατρούς παραπέμπει σε ένα μοντέλο ΠΦΥ ιατροκεντρικό/νοσοκεντρικό που έρχεται σε αντίθεση με κάθε οδηγία που προέρχεται από τον ΠΟΥ.
Στο β) θα πρέπει να υπάρχει αναφορά στους δείκτες υγείας του πληθυσμού γενικά και όχι μόνο στις ομάδες με δυσκολία πρόσβασης στην ΠΦΥ.

Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας
Για τους προαναφερόμενους λόγους και επειδή η οδοντιατρική επιστήμη πρωτίστως στοχεύει στην πρόληψη ασθενειών, τραυματισμών και ανωμαλιών των δοντιών, του στόματος, των γνάθων και των παρακείμενων ιστών που σχετίζονται άρρηκτα με τη γενική υγεία των πολιτών, τα οδοντιατρικά τμήματα των Κέντρων Υγείας θα πρέπει να ενταχθούν στα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας, να επιμορφώνονται οι υπηρετούντες οδοντίατροι στην εφαρμογή της τηλεοδοντιατρικής, να προστεθούν οι οδοντίατροι στα μέλη ΔΕΠ και στις διατάξεις των άρθρων 17 επ. του προτεινόμενου νομοσχεδίου με τους σταθμούς Τηλεϊατρικής και τα 3.500 σημεία κατ’ οίκον νοσηλείας σε όλη τη χώρα που θα αναλάβουν το έργο της Επείγουσας Ιατρικής να μπορούν να εξετάζουν πολίτες που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές και να συμβουλεύουν κατάλληλα συναδέλφους τους ώστε να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και αποτελεσματικά τα επείγοντα περιστατικά και να μειωθούν οι αχρείαστες διακομιδές.

Αναφορικά με τα θρυλούμενα από ετών «Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας», έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Η λειτουργία των Κέντρων Υγείας ως Κέντρων ΠΦΥ, υλοποιείται κυρίως ως Κέντρα Πρωτοβάθμιας Ιατρικής Περίθαλψης και συνιστούν σημεία λειτουργίας Προσωπικών Ιατρών του ΕΣΥ. Η σύνδεση λοιπόν των μονάδων αυτών με τα Ανώτατα Επιστημονικά Ιδρύματα δεν μπορεί παρά να είναι με τους τομείς Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής των Ιατρικών τους Τμημάτων. Αυτό είναι το λογικό και ευκταίο. Δυστυχώς και παρά τις επανειλημμένες διαχρονικά αιτήσεις και ενέργειές μας, σε καμία Ιατρική Σχολή της χώρας δεν δημιουργήθηκε τομέας Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής αντίθετα με ότι συμβαίνει σε όλα τα Πανεπιστήμια όλων των άλλων Ευρωπαϊκών Χωρών. Αναμένουμε λοιπόν και ελπίζουμε στη δημιουργία τομέων Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής στις Ιατρικές Σχολές της χώρας προκειμένου να συμφωνήσουμε μετ’ επαίνων στην υπαγωγή κέντρων Υγείας σε αυτές.
Η τυχόν υπαγωγή μονάδων ΠΦΥ σε άλλον υπάρχοντα τομέα των Ιατρικών Σχολών συνιστά σαφή και θεσμική υποβάθμιση των Προσωπικών Ιατρών που υπηρετούν ήδη σε αυτές τις μονάδες και γενικότερα υποβάθμιση της ειδικότητος της Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής.

ΓΙΣε σχέση με τα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας θα πρέπει να συμπεριληφθούν τα Σπάνια Νοσήματα μιας και έχουμε 500 Χιλ ασθενείς στην χώρα μας.
Η συμπερίληψη πρέπει να αφορά την ενημέρωση πάνω στα σπάνια, την εκπαίδευση γιατρών ΠΦΥ, επαγγελματιών υγείας όσο και άλλες ειδικότητες πχ ψυχολόγους κλπ μιας και η αντιμετώπιση πρέπει να είναι ολιστική και
ασθενοκεντρική όσο και στην έρευνα και χρήση τηλεϊατρικής που αφορά σπάνιους ασθενείς στην νησιωτική Ελλάδα και απομακρυσμένες περιοχές.
Θα πρέπει να διασυνδεθούν και με τα Κέντρα Εμπειρογνωμοσύνης Σπανίων Νοσημάτων και με τις τις διεπιστημονικές ομάδες.
Στους καιρούς επανάστασης της τεχνολογίας θα πρέπει να μπορέσει να αναπτυχθεί πλήρως ο ηλεκτρονικός φάκελος ασθενή και να διασυνδέεται με τα νοσοκομεία,ΠΦΥ ώστε να παρέχεται όλη αυτή η κοινωνική φροντίδα