Άρθρο 12 Αποζημίωση προσωπικών ιατρών – Αποδοχές

12.4. ΘΕΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΑΥΤΟΜΑΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΣΑΦΗΝΗΣΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΟΣΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΤ’ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΝΟΣ ΜΕΣΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ.

η αποζημειωση θα πρεπει να δινεται ανα ασθενη στον οποιο ο προσωπικος γιατρος εκανε ιατρικη πραξη,εξεταση,συνταγογραφηση,παραπομπη και οχι ανα κεφαλι εγγεγραμεμνψν ασθενων..

ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΙΔΙΩΣ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΟΠΥΥ ΕΦΟΣΟΝ ΤΟ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΤΟ ΟΡΙΟ ΣΕ 2500 ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΥΞΗΣΗ ΑΜΟΙΒΗΣ.

Μια εναλλακτική μορφή αποζημίωσης θα ήταν να διαχειρίζεται ο προσωπικός ιατρός έναν κλειστό προϋπολογισμό, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των ασθενών του, και από τον οποίο θα καλύπτονται οι δαπάνες εξετάσεων, φαρμάκων κοκ των ασθενών. Αν ο απολογισμός είναι πλεονασματικός ένα μέρος της εξοικονόμησης των δαπανών, να δίδεται στον ιατρό ως μπόνους αποδοτικότητας. Εννοείται θα πρέπει να έχουν οριστεί εκ των προτέρων κριτήρια αποτελεσματικότητας.
Π.χ. Για 10 παχύσαρκους διαβητικούς, θεωρεί ο ΕΟΠΥΥ ότι χρειάζονται 15.000 κατ’ έτος. Εγώ επιλέγω να χορηγήσω Ozempic, Jardiance και να μετράω ινσουλίνες, C-πεπτίδια και να κάνω γονιδιακό έλεγχο στους ασθενείς μου, γεγονός που συνεπάγεται ετήσια δαπάνη π.χ. 25.000. Ο συνάδελφός μου απέναντι τους πείθει να αλλάξουν συνήθειες διατροφής, να κόψουν ζάχαρη, αλάτι, αλεύρι, αλκοόλ, να περπατάνε, και χορηγώντας τους μια μετφορμίνη, πετυχαίνει τα ίδια ή και καλύτερα αποτελέσματα από εμένα, με ετήσιο κόστος για τον ΕΟΠΥΥ π.χ. 4.000. Δεν είναι δίκαιο να αμειφθεί για την εξοικονόμηση που πέτυχε ο συνάδελφος; Δεν πρέπει να έχει κίνητρο ο προσωπικός ιατρός να αντιμετωπίζει με τον καλύτερο, αλλά και με τον πιο οικονομικά αποδοτικό τρόπο τον ασθενή του;

Μήπως μια τέτοια προσέγγιση κάνει θελκτικό το θεσμό του προσωπικού ιατρού σε συναδέλφους που απέχουν από το θεσμό, γιατί θεωρούν εξευτελιστικές τις αμοιβές (και είναι, εκτός κι αν κάποιος απλά συνταγογραφεί, όπως κάνουν οι περισσότεροι);

Νομίζω ότι είναι μια πρόταση που πρέπει να συζητηθεί σοβαρα, αν και θα ξεβολέψει πολλούς συναδέλφους.

ολοι οι προσωπικοι γιατροι ζητανε λεφτα για εξεταση . καντε κατι

Κουράστηκα να ακούω ότι δεν πληρώνονται καλά, κάνουν πολύ λίγα και πληρώνονται πολύ καλά, δυο περιστατικά όλα και όλα σε εφημερία με δυο ακόμα ακόμα και τρεις καμιά φορά γιατρούς σε πολυδάπανο κέντρο υγείας της επαρχίας. Προσωπικά ,προσωπικέ γιατρέ μου θέλω ολοκληρωμένο τον ηλεκτρονικό ατομικό μου φάκελο υγείας ,χθές. Αλλιώς συμπράξεις ,συγχωνεύσεις ακόμα και καταργήσεις μονάδων υγείας.

Για ποιο λόγο να πληρώνει ο κόσμος ασφαλιστικές εισφορές αν μπορούν να γράφουν τα φάρμακα και τις εξετάσεις τους δωρεάν ακόμη και σε ιδιωτικά Ιατρεία, όντας ανασφάλιστοι;

Τι παραπάνω θα έχουν δηλαδή αυτοί που πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές (ίσως το γεγονός ότι τις εξετάσεις θα μπορούν να τις κάνουν και σε ιδιώτες Μικροβιολόγους ενώ οι ανασφάλιστοι σε κρατικές δομές. Σιγά τα αυγά…)

Για τις Άγονες και προβληματικές περιοχές η αποζημίωση να είναι αυτή των γιατρών του ΕΣΥ συν ένα ετήσιο ποσό ανά εγγεγραμμένο με την υποχρέωση κάλυψης των αναγκών (και σε εφημερίες) στις τοπικές μονάδες υγείας.

Κανένας ιδιωτης σε λίστα ως ΠΙ με πληρωμή.
Αυτό ήδη γίνεται και δε χρειάζεται να υπάρχει λίστα που να τους αναφέρει ως ΠΙ.
Απόλυτος διαχωρισμός ιδιωτών και δημόσιων/συμβεβλημένων λειτουργών.
Μη μπλέκετε τους αμιγώς ιδιώτες με έναν τίτλο χωρίς νόημα.

Να υπάρχει κάρτα υγείας του ασθενή που θα προσκομίζει αυτός ή ο νόμιμος εκπρόσωπός του στον γιατρό όπου θα καταγράφεται κάθε παροχή του γιατρού.
Άλλοι έρχονται για κλινική εξέταση που διαρκεί σαφώς περισσότερο από το προκαθορισμένο 15λεπτο, άλλοι για επανέλεγχο, άλλοι για συνταγογράφηση και δεν είναι καθόλου ίδιες οι παροχές!
1. Ελάχιστος αριθμός επισκέψεων ανα μήνα ( ιδανικά 2)
2. Τιμολόγηση παροχών
3. Κάρτα υγείας ασθενή που θα προσκομίζεται και θα ενημερώνεται από τον γιατρό real time
4. Καθορισμός των βασικών παροχώ που αντικειμενικά δικαιούνται οι ασθενείς και αποζημιώνει ο Εοπυυ και ο,τιδηποτε έξτρα είτε ιδιωτικά είτε κρατικά αποζημιούμενο.
Ως γνωστό ο ασθενης δικσιούται 15λεπτο για κάθε επίσκεψη που δεν αρκεί για μια πλήρη κλινικη εξέταση και παρελκόμενα μη συνταγογράφηση.

Αναθεώρηση του αριθμού των εγγεγραμμένων στους προσωπικούς ιατρούς των άγονων περιοχών.
Ο πληθυσμός των άγονων περιοχών είναι πολύ μικρότερος από ότι στα αστικά κέντρα θα πρέπει να υπάρχουν αλλά κριτήρια αποζημίωσης των προσωπικών ιατρών στις άγονες περιοχές.

Το όριο εγγεγραμμένων στο προσωπικό ιατρό στις Άγονες και προβληματικές περιοχές θα πρέπει να είναι λιγότερο απ ότι στις αστικές περιοχές, διότι ο πληθυσμός είναι σαφώς μικρότερος.

Το όριο εγγεγραμμένων στο προσωπικό ιατρό στις Άγονες και προβληματικές περιοχές θα πρέπει να είναι λιγότερο απ ότι στις αστικές περιοχές, διότι ο πληθυσμός είναι σαφώς μικρότερος.

μικρη αυξηση του αριθμου των ασθενων κατα 250 ατομα ωστε να μην ειναι υποχρεωμενος ο ασθνεης να ψαχνει ιατρο σε ομορο νομο.οσο πιο κοντα στο τοπο διαμονης του ασθενη ειναι καλυτερα.παραλληλα δεσμευση καποιων επιπλεον ωρων στο προγραμμα του ιατρου

Οι αμιγως ιδιώτες δουλεύουν μια χαρά χωρις τον ΕΟΠΥΥ και το κράτος , δεν υπάρχει λόγος να εμπλακούν σε λίστες και σε προσωπικό γιατρό.

ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΘΕ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ (ΚΑΤΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ). ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΜΕΙΒΕΣΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ 10 ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΕΙΣ Ή 10 ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ Ή 10 ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Ή ΓΡΑΨΕΙΣ 10 ΠΑΡΑΠΕΜΠΤΙΚΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΜΕ EMAIL ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΙΔΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ (ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΦΥ Ή ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ). ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ 15ΛΕΠΤΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ. ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΕ 10 ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΛΟΥΝ 30 ΛΕΠΤΑ!!

Διπλασιάστε την αμοιβή του προσωπικού ιατρού ωστε να ενταχθούν όλοι γενικοι οικογενειακοί ιατροί και παθολογοι στο σύστημα κι αφήστε τις ασκήσεις επι χάρτου με τους ανιειδικευτους γιατί βλέπω να ζητάει τα λεφτά της πίσω η ΕΕ ως χρηματοδότρια του εγχειρήματος…

Για τις Αγονες περιοχες η αμοιβη να αρχιζει απο αυτην του επιμελητη Β (ΕΣΥ) ,να αυξανεται ακολουθώντας το μισθολογιο των ιατρων ΕΣΥ με βαση το 48ωρο καιμε την υποχρεωση καλυψης αναγκων εφημερευσης των τοπικων μοναδων υγειας.

Ως γενικός/οικογενειακός ιατρός του ΕΣΥ και ήδη απασχολούμενος ως προσωπικός ιατρός, πιστεύω πως ένα επιπλέον κίνητρο προσέλκυσης ή ικανοποίησης των προσωπικών ιατρών του ΕΣΥ θα ήταν η αυτοτελής φορολόγηση της σχετικής αποζημίωσής τους όπως προβλέπεται και για τις εφημερίες τους. Και αυτό διότι η σχετική αυτή αποζημίωση φθάνει να φορολογείται μέχρι και με 44% (ιδίως στους ιατρούς μεγαλύτερου βαθμού ή κλιμακίου που είναι και η πλειοψηφία των προσωπικών ιατρών).

Η αποζημίωση των προσωπικών ιατρών ειναι εξαιρετικά μικρή .Τόσο των συναδελφων του ΕΣΥ ( απο το οποιο αποχωρησα προ 4 ετών) όσο και για τους ιδιώτες.
Αυτος ειναι ο κυριότερος λόγος που δεν εχουν συμβληθεί με το σύστημα αρκετοί ιατροί.Ένα ιδιωτικό ιατρείο ΠΦΥ έχει πολλά λειτουργικά κόστη που επωμίζεται(αναλώσιμα/γραμματείς/καθαριότητα/εκτυπωτές/συντήρηση/υγειονομικό υλικό) με αποτέλεσμα με τις αποζημιώσεις που δίνει το κράτος , να μην είναι συμφέρον για τον ιατρο !

Θα πρεπει να υπαρξει αμεσα γενναια αυξηση,ειδάλλως ελλοχεύει ο κίνδυνος να μείνετε μόνο με τους ειδικούς συναδελφους των δημοσιων δομών που τους εξαναγκαζετε και δεν εχουν επιλογή,όσο και τους «υπόχρεους υπηρεσίας υπαίθρου» που θα μετονομαστουν βεβαίως σε «υπόχρεους προσωπικούς ιατρούς» γιατί οι συμβεβλημένοι με το σύστημα ιατροι θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν μιας και πολυ απλα δεν βγαίνουν!

Εναλλακτικά μπορεί να αυξηθεί ο αριθμός των ασθενών που ο κάθε συμβεβλημένος ιατρός δέχεται στην επόμενη κατηγορία,χωρίς βεβαίως να αυξηθούν οι ώρες που το ιατρείο ειναι «δεσμευμενο» στον ΕΟΠΥΥ.

Τελος να δίνεται η δυνατότητα για ασθενείς που επιθυμούν να πληρώσουν για εξέταση εκτός των συγκεκριμένων ραντεβού μέσω του προσωπικού ιατρού,να μπορούν να το κάνουν.Γιατί ειναι γελοίο να σε καλούν κατ’οίκον και να πληρώνουν , ενώ μπορούν να έρθουν με λιγότερα λεφτά στο ιδιωτικό σου ωράριο.

Αν τιποτε απο αυτα δεν γίνει,τοτε πολυ απλα αποδεικνύεται οτι το κρατος θελει ΔΟΥΛΟΥΣ και όχι ΙΑΤΡΟΥΣ και θα εισπράξετε την απάντηση συντόμως ,όταν μετά απο άλλοτε άλλο χρονικο διάστημα θα αναρωτιέστε
«τις πταίει» .

Με συγχωρείτε για το μακροσκελές του σχολίου.

Οι αμοιβές των ΠΙ θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν στις σημερινές ανάγκες διαβίωσης. Δεδομένου, μάλιστα, ότι οι αντίστοιχες αμοιβές στο εξωτερικό είναι πολύ μεγαλύτερες, τριπλάσιες για παράδειγμα στο ΓΕΣΥ της Κύπρου, είναι αυτονόητο ότι η αμοιβή του ιδιώτη συμβεβλημένου ΠΙ οφείλει τουλάχιστον να διπλασιαστεί ανά ηλιακή ομάδα.
Όσον αφορά στις αποδοχές των ΠΙ που υπηρετούν στο ΕΣΥ προτείνουμε το σύστημα υπολογισμού των αμοιβών τους να αλλάξει και οι μηνιαίες απολαβές να υπολογίζονται από τον πρώτο ασθενή. Θεωρούμε αυτήν την αλλαγή απαραίτητη, διότι σε πολλές επαρχιακές περιοχές ο ΠΙ δεν συμπληρώνει πάνω από 1500 εγγεγραμμένα άτομα με αποτέλεσμα να μην λαμβάνει καμία επιπρόσθετη αμοιβή και ως εκ τούτου να προτιμά να εργαστεί σε αστικές περιοχές με περισσότερο πληθυσμό με απότοκο την περαιτέρω ερήμωση της ελληνικής επαρχίας.

Κύπρος: ο μέσος όρος ετήσιων απολαβών των προσωπικών ιατρών ήταν το 2022 οι €132.665 € , με μέσο όρο ασθενών ανα προσωπικό ιατρό τους 1264 δικαιούχους.

Ελλάδα: Για έναν προσωπικό ιατρό με αντίστοιχο αριθμό ασθενών, η αμοιβή που έχει θεσπίσει το κράτος κυμαινεται στο ποσό των 27.600 € κατ’έτος ή περίπου 2.300 € τον μήνα καθαρά.

Η αμοιβή ανειδίκευτων ιατρών που βρίσκονται στην εκπαίδευσή τους ( ειδικευόμενοι) κυμαίνεται αναλόγως της ζώνης εφημέρευσης απο 2.000 € καθαρά εως 2.200 € τον μήνα ( με τη πραγματοποίηση εφημεριών φυσικά)

Αν λοιπόν προσθέσουμε ότι ένα μέσο ιδιωτικό ιατρείο προσωπικού ιατρού έχει λειτουργικά έξοδα της τάξης των 1300-1500 € έχετε την απάντηση στο ερώτημα γιατί ΔΕΝ έχουν συμβληθεί οι ιδιώτες ιατροί.

Οι ιατροί είναι στη κοινότητα και προσφέρουν υπηρεσίες ΠΦΥ.Δεν χρειάζεται να τους ψάχνει το κράτος στους «αγροτικούς» οι οποίοι ουτε ΕΙΔΙΚΟΙ ιατροί είναι , ούτε εμπειρία έχουν , ούτε και γνώσεις και είναι λογικό γιατί εκπαιδεύονται και θα συνεχίσουν να εκπαιδεύονται ως ειδικευόμενοι μέχρι να αποφασίσει το κράτος μέσω εξετάσεων οτι μπορεί να είναι ΕΙΔΙΚΟΙ ιατροί.

Ούτε φυσικά μπορούν οι ειδικευόμενοι Γενικής ιατρικής ή παθολογίας στα τελευταία έτη να προσφέρουν τις υπηρεσίες που χρειάζεται,διότι ΚΑΙ αυτοί ειναι στην εκπαίδευση και δεν έχουν εμπειρία διαχείρισης περιστατικών ΠΦΥ.

Στις 2 τελευταίες κατηγορίες δε,οι μεν αγροτικοί εχουν θητεία 1 έτους , άρα ο δικαιούχος θα πρέπει να ψάχνει κάθε χρόνο άλλο ιατρό και απο 1-2 έτη για τον ειδικευόμενο αντίστοιχα.

Εν κατακλείδι:

Οι ιατροί (Γενικοί-Παθολόγοι) υπάρχουν στη κοινότητα και σε επαρκή νούμερα.
Μην τους ψάχνετε σε ανειδίκευτους ή σε άλλες ειδικότητες που δεν έχουν σχέση με τη ΠΦΥ.Το πρόβλημα είναι στα μεγάλα αστικά κέντρα άλλωστε και όχι στην επαρχία.

Θα πρέπει ωστόσο το κράτος να δωσει οικονομικά κίνητρα.
Και άν δεν μπορούμε να φτάσουμε τα επίπεδα της Κύπρου,που δεν νομίζω να το ζητάει επιτακτικά κανένας – αν και θα έπρεπε,θα πρέπει να γίνει μια προς τα πάνω αναπροσαρμογή των κατα κεφαλήν αμοιβών.

Σε αντίθετη περίπτωση,το νομοσχέδιο θα ναυαγήσει για πολλοστή φορά και μεγάλος αριθμός ιδιωτών προσωπικών ιατρών που τώρα είναι συμβεβλημένοι,θα βγεί εκτός του συστήματος γιατί το να σε απαξιώνει/κοροϊδεύει το ίδιο το κράτος έτσι είναι ανεπίτρεπτο.

Χαιρετίζουμε κατ αρχήν την ξεκάθαρη νομοθέτηση του μην υπάρχει clawback στις αμοιβές των συμβεβλημένων προσωπικών ιατρών. Θα πρέπει όμως να θυμίσουμε ότι το ποσό της αμοιβής που λαμβάνουν (μέση τιμή ~27€ ανά πολίτη κατ έτος) είναι πολύ χαμηλό με ότι και να συγκριθεί. Πρακτικά ούτε μία επίσκεψη σε ιδιώτη ιατρό ή απογευματινό ιατρείο νοσοκομείου. Οι αμοιβές στο εξωτερικό είναι τουλάχιστον διπλάσιες έως και τετραπλάσιες για χώρες με μικρότερο ή ισοδύναμο τιμάριθμο. Ακόμη και με άλλα επαγγέλματα υγείας στην Ελλάδα, υπάρχει τεράστια διαφορά: πχ ο ΕΟΠΥΥ παρέχει ως κέρδος στα φαρμακεία περίπου 850 εκατ ευρώ το έτος μόνο για την εκτέλεση συνταγών και αυτό αντιστοιχεί σε ~90€ μέση τιμή ανά πολίτη ανά έτος.

OI ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 7, ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΟΝ ΤΩΝ 1500 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΕΒΛΗΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 11. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 4, ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ ΟΙ ΣΥΜΒΕΒΛΗΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΗΦΥ;

Η κατα κεφαλήν αμοιβή των ιατρών ειναι εξαιρετικά μικρή,σε βαθμό γελοιότητας.

Οι ιατρικές εταιρίες των παθολόγων και των γενικών ιατρών γιατί είναι αμίλητες ?

Απαξιώνετε τα χρόνια που έχετε φάει στα θρανία,για ένα σύστημα που έχει μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα.

Ένα ιδιωτικό ιατρείο παροχής υπηρεσιών προσωπικού ιατρού έχει υπερβολικά μεγάλο όγκο εργασίας να διαχειριστεί καθημερινά και η αμοιβή που παρέχεται απο το κράτος είναι εξαιρετικά μικρή.
Για αυτό άλλωστε δεν συμβάλλονται συνάδελφοι με το σύστημα του προσωπικού ιατρού!

Οι συνάδελφοι του ΕΣΥ , των οποίων η αμοιβή είναι επίσης εξαιρετικά μικρή για το έργο που παρέχουν, έχουν τη πολυτέλεια του να μη πληρώνουν γραμματειακή υποστήριξη , ενοίκια , λοιπά έξοδα συντήρησης ιατρείου ( γραφική ύλη,λογαριασμοί,κοκ) σε αντίθεση με τους ιδιώτες.

Είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωρισθούν και να διορθωθούν άμεσα αυτές οι αδικίες.

Για την αποφυγή της ιατρικής ερημοποίησης άγονων περιοχών, θα πρέπει να προβλεφθούν πρόσθετα κίνητρα για τους ΠΙ του ΕΣΥ που υπηρετούν σε αυτές. Χαρακτηριστικά τα νέα οικονομικά κίνητρα που θεσπίστηκαν για αυτούς οδηγούν σε χαμηλότερη αποζημίωσή τους από ότι αν εργάζονταν ως ΠΙ του ΕΣΥ στην Αθήνα με λίστα 2000 ασθενών.
Δεν προβλέπεται καμία ρύθμιση για τους ΠΙ του ΕΣΥ που πέρα της κάλυψης του εγγεγραμμένου πληθυσμού σε αυτούς καλούνται να ανταπεξέλθουν σε πολλούς άλλους ρόλους και ο διαθέσιμος χρόνος για τους ασθενείς της λίστας τους περιορίζεται σημαντικά.

Ελληνική Ακαδημία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής & Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Εταιρεία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής Ελλάδος «ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ»
Ελληνική Εταιρεία Έρευνας & Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
Ελληνικό Κολλέγιο Γενικής Ιατρικής

Ο ιατρός του ΕΣΥ που παρέχει υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας και προσωπικού ιατρού πρέπει να αμείβεται κατά κεφαλήν από τον πρώτο πολίτη που εγγράφεται στην λίστα του
Οι λίστες των ιατρών ΕΣΥ δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 1000 άτομα λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι συγκεκριμένοι ιατροί έχουν και άλλα καθήκοντα όπως, εφημερίες (κατ’ επέκταση ρεπό), οπότε είναι απολύτως αδύνατο να εξυπηρετήσουν ικανοποιητικά πάνω από 1000 άτομα
Ιδιώτες ιατροί που συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ ως προσωπικοί ιατροί εάν τους ζητηθεί ραντεβού εκτός του ωραρίου τους ή σε περίπτωση που ζητηθεί κατ’ οίκον επίσκεψη πρέπει να αμείβονται ιδιωτικά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την ιστοσελίδα prosopikos.gov.gr υπάρχει μια, μικρή σε απόλυτους αριθμούς, αλλά σταθερή στην πάροδο του χρόνου, τάση μείωσης του αριθμού των προσωπικών γιατρών του Δημοσίου και αύξησης των ιδιωτών προσωπικών γιατρών συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ. Δυνητικά, μόνο από την αποζημίωση μέσα στον θεσμό (σύμφωνα με την υπουργική απόφαση Αριθμ. Γ1, ΕΑΛΕ/Γ.Π. οικ 35160), οι γιατροί του ιδιωτικού τομέα μπορεί να απολαμβάνουν σχεδόν διπλάσιο μηνιαίο εισόδημα από εκείνους του δημοσίου (ίσως θεωρείται απαραίτητο για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας ενός ιδιωτικού ιατρείου). Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (απογραφή μονάδων ΠΦΥ), από το 2010 υπάρχει απώλεια περίπου 25% του ιατρικού δυναμικού των Κέντρων Υγείας στην οικονομική κρίση, και από το 2020, 11% στην πανδημική κρίση. Την ίδια περίοδο, αυξάνεται ο απόλυτος αριθμός γιατρών στην χώρα σύμφωνα με την έρευνα επαγγελματιών υγείας της ΕΛΣΤΑΤ, με σχεδόν σταθερά τα νούμερα στα νοσοκομεία του ΕΣΥ σύμφωνα με μελέτη για την εξέλιξη του υγειονομικού προσωπικού στην Ελλάδα του ΚΕΠΥ. Αυτά συνηγορούν σε μια τάση μετακίνησης των γιατρών από εργασία στο Δημόσιο, σε εργασία στον Ιδιωτικό τομέα, και αυτή η τάση συνεχίζει και στους γιατρούς του θεσμού του προσωπικού γιατρού. Το ίδιο το υπουργείο το αναγνωρίζει στην ανάλυση των συνεπειών της ρύθμισης που επισυνάπτεται μαζί με το σχέδιο νόμου σε αυτήν την διαβούλευση. Η ερώτησή μου είναι επομένως η εξής: σκοπεύει η ηγεσία του υπουργείου να αντιστρέψει αυτήν την εικόνα; εάν ναι, πώς; πώς δύναται να βελτιωθούν (φυσικά όχι με ένα απλό σχέδιο νόμου) οι μισθολογικές, εργασιακές και βιοτικές συνθήκες των εργαζομένων του ΕΣΥ (γενικά) και των προσωπικών γιατρών του δημοσίου (ειδικά); Σίγουρα όχι ανοίγοντας τον θεσμό στους ιδιώτες χωρίς σύμβαση, με την δικαιολόγηση της «ελεύθερης επιλογής» του ασθενούς (να σας θυμίσω ένα φαινόμενο που ονομάζεται ασύμμετρη πληροφόρηση στην «αγορά» υπηρεσιών υγείας)