- Οι θέσεις υπηρεσίας υπαίθρου του άρθρου 1 του ν.δ. 67/1968 (Α’ 303), περί λήψης μέτρων για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών της υπαίθρου, εξαιρουμένων όσων έχουν συσταθεί κατ’ εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 22 του ν. 3409/2005 (Α΄ 273), εφεξής ονομάζονται θέσεις προσωπικού ιατρού και οι ιατροί που τις καταλαμβάνουν παρέχουν υποχρεωτικά, παράλληλα με τα καθήκοντα που αντιστοιχούν στην υπηρεσία υπαίθρου, και υπηρεσίες προσωπικού ιατρού, σύμφωνα με το παρόν Μέρος (υπόχρεοι προσωπικοί ιατροί).
- Οι προσωπικοί ιατροί της παρ. 1 τοποθετούνται με απόφαση του Διοικητή της οικείας Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας (Δ.Υ.Πε.) σε προσωρινές θέσεις που συστήνονται για τον σκοπό αυτό σε δημόσιες δομές παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) στο σύνολο της επικράτειας, συμπεριλαμβανομένων της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Θεσσαλονίκης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
- Όσοι έχουν εγγραφεί στο Α’ έτος ιατρικών σχολών της ημεδαπής και αλλοδαπής, καθώς και οι ιατροί που εισήχθησαν στις ιατρικές σχολές με κατατακτήριες εξετάσεις από το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014 και έπειτα υποχρεούνται, μετά την αποφοίτησή τους, εφόσον επιθυμούν να αποκτήσουν τίτλο ειδικότητας στην Ελλάδα, να παρέχουν υπηρεσία για χρονικό διάστημα δώδεκα (12) μηνών ως προσωπικοί ιατροί υποχρεωτικής υπηρεσίας.
- Η υποχρεωτική εκπαιδευτική πρακτική εξάσκηση των υπόχρεων προσωπικών ιατρών διαρκεί έναν (1) μήνα και πραγματοποιείται στο νοσοκομείο, όταν διορίζεται ο ιατρός, ή στο κέντρο υγείας, όπου υπάγεται το περιφερειακό ιατρείο. Μετά το πέρας της πρακτικής εξάσκησης του πρώτου εδαφίου, οι υπόχρεοι προσωπικοί ιατροί υπηρετούν στη δημόσια μονάδα παροχής υπηρεσιών Π.Φ.Υ., όπου έχουν τοποθετηθεί, παρέχοντας υποχρεωτικώς, παράλληλα με τα καθήκοντα που αντιστοιχούν στην υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου, και υπηρεσίες προσωπικού ιατρού, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.
- Από την υποχρεωτική υπηρεσία της παρ. 3 απαλλάσσονται:
α) Πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι δεν υπόκεινται στις διατάξεις του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81),
β) οι υπηρετούντες ως μόνιμοι δημόσιοι πολιτικοί και στρατιωτικοί υπάλληλοι και μόνιμοι υπάλληλοι των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που αποκτούν πτυχίο ιατρικής σχολής της ημεδαπής ή αλλοδαπής. Με την παραίτηση των υπηρετούντων του πρώτου εδαφίου από τη θέση στην οποία υπηρετούν, η απαλλαγή τους παύει να ισχύει,
γ) υπάλληλοι που έχουν την ιδιότητα του εργαζόμενου με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, σε εποπτευόμενα από το Υπουργείο Υγείας νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και αποκτούν πτυχίο ιατρικής σχολής της ημεδαπής ή αλλοδαπής, νόμιμα αναγνωρισμένο. Με την παραίτηση των υπαλλήλων του πρώτου εδαφίου από τη θέση στην οποία υπηρετούν, η απαλλαγή τους παύει να ισχύει,
δ) όσοι έχουν γνωμάτευση Υγειονομικής Επιτροπής από την οποία προκύπτει αναπηρία σε ποσοστό άνω του εξήντα επτά τοις εκατό (67%) σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 23 του ν. 2071/1992 (Α’ 123) και την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 2194/1994 (Α’ 34),
ε) ιατροί που πάσχουν από μεσογειακή αναιμία (πλην ετεροζυγωτών), κληρονομική σφαιροκυττάρωση και δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική νόσο,
στ) ιατροί που πάσχουν από παραπληγία και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, εφόσον υποβάλλονται σε θεραπεία αιμοκαθάρσεως,
ζ) ιατροί που έχουν αποκτήσει τον τίτλο ειδικότητας της στοματικής και γναθοπροσωπικής χειρουργικής ή θα ασκηθούν προς απόκτησή του,
η) ιατροί που έχουν αποκτήσει τον τίτλο ειδικότητας της αναισθησιολογίας ή θα ασκηθούν προς απόκτησή του,
θ) ιατροί ή οδοντίατροι που έχουν την ιδιότητα του μόνιμου υπαλλήλου ή εργαζόμενου με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 2071/1992,
ι) ιατροί που παρέχουν υπηρεσία δώδεκα (12) μηνών σε νοσοκομείο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 του ν. 4865/2021 (Α’ 238) ή του άρθρου 22 του ν. 4208/2013 (Α’ 252).
- Από την έναρξη ισχύος του παρόντος οι τελούντες σε υπηρεσία υπαίθρου λογίζονται ως προσωπικοί ιατροί του παρόντος.
- Όπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «υπηρεσία υπαίθρου», νοείται εφεξής η υπηρεσία προσωπικού ιατρού του παρόντος και όπου αναφέρονται οι όροι «υπόχρεος», «μη υπόχρεος» ή «επί θητεία ιατρός υπαίθρου», νοούνται εφεξής ο υπόχρεος, μη υπόχρεος ή επί θητεία προσωπικός ιατρός του παρόντος.
- Οι προσωπικοί ιατροί του παρόντος, όπως μετονομάζονται όσοι ασκούν υπηρεσία υπαίθρου κατά την έννοια του ν.δ. 67/1968, εμπίπτουν στην εξαίρεση της περ. ι) του άρθρου 1 της υπό στοιχεία ΔΙΠΑΑΔ/Φ.ΕΠ.1/934/6966/21.04.2023 κοινής απόφασης των υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών (Β’ 2614), περί εξαιρέσεων από τον ετήσιο προγραμματισμό προσλήψεων του άρθρου 51 του ν. 4622/2019 (Α΄ 133).
Δομικο λαθος του νομοσχεδιου η διαταξη αυτη.
Προσωπικος ιατρος νοειται ο ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ιατρος που μπορει να εξετασει, διαγνωσει, παρακολουθησει σε χρονια βαση και θεραπευσει εναν ασθενη για μια πλειαδα νοσηματων που μπορουν να του προκυψουν. Ολα αυτα ΔΕΝ μπορει να τα κανει ενας ανειδικευτος ιατρος που μολις αποφοιτησε.
Δημιουργουνται επισης ασθενεις 2 ταχυτητων. Αυτοι που θα εχουν ΠΛΗΡΗ ιατρικη καλυψη απο εναν ειδικευμενο προσωπικο ιατρο και αυτοι που θα εχουν εναν ανειδικευτο αγροτικο ιατρο που θα τους παραπεμπει συνεχως αλλου.