1. Η περίπτωση δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ΠΔ. 121/2008 (Α΄ 183), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«δ. Να ελέγχουν το βιβλιάριο υγείας και να διαπιστώνουν εάν το πρόσωπο που προσέρχεται για εξέταση ταυτίζεται με αυτό που αναγράφεται ή εικονίζεται στο βιβλιάριο υγείας, βεβαιώνοντας ότι υπάρχει ασφαλιστική ικανότητα και να αναγράφουν στο βιβλιάριο υγείας του ασφαλισμένου τη συνιστώμενη αγωγή».
2. Η περίπτωση ε. της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ΠΔ. 121/2008 (Α΄ 183), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«ε. Να εξετάζουν τον ασφαλισμένο πριν χορηγήσουν τη συνταγή και να συνταγογραφούν ιδιοσκευάσματα φαρμακευτικής δράσης σχετικής με τη νόσο και μόνο για νοσήματα της ειδικότητας τους και εντός εγκεκριμένων ενδείξεων. Οι συνταγογράφοι ιατροί είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ορθή και σύννομη συνταγογράφηση κατά τις διατάξεις του παρόντος διατάγματος».
3. Στο τέλος του δεύτερου εδαφίου της περίπτωσης ια. της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ΠΔ. 121/2008 (Α΄ 183), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, μετά την λέξη «όργανα», προστίθεται η φράση «και τη διακοπή της σύμβασης με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.».
4. Μετά την περίπτωση ια. της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Π.Δ.121/2008 (Α΄ 183), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, προστίθεται περίπτωση ιβ. ως εξής:
«ιβ. Να λαμβάνουν υπόψη κατά τη συνταγογράφηση τη σχέση λιανικής και ασφαλιστικής τιμής κατά τρόπον ώστε να μην επιβαρύνονται οι ασθενείς πέραν της συμμετοχής τους και σε κάθε περίπτωση να ενημερώνουν σχετικά τους ασθενείς».
5. Η περ. γ) παρ. 1 του άρθρου 4 του Π.Δ. 121/2008 (Α΄ 183), όπως τροποποιήθηκε με την περ. Γ της παρ. 1 του άρθρου 32 του ν. 3846/2010 (Α 66) και αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 80 του ν. 3996/2011 (Α 170), αντικαθίσταται ως εξής:
«γ. Να εξυπηρετούν με προθυμία τους ασφαλισμένους και να τους δίνουν κάθε αναγκαία πληροφορία που έχει σχέση με τα φάρμακα, τα οποία παραδίδουν σε αυτούς. Ιδιαίτερα, όσον αφορά τα σκευάσματα του καταλόγου συνταγογραφούμενων και αποζημιούμενων από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. φαρμάκων, να έχουν προς διάθεση και να χορηγούν στους ασφαλισμένους το φαρμακευτικό σκεύασμα που συνεπάγεται για εκείνους την ελάχιστη συμμετοχή. Στην περίπτωση δε, που ο ασθενής επιλέγει φάρμακο για το οποίο υφίσταται περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση πέραν της βασικής συμμετοχής, να τον ενημερώνουν για την εναλλακτική οικονομικότερη επιλογή και να λαμβάνουν τη συγκατάθεσή του για τη χορήγηση του ακριβότερου φαρμακευτικού σκευάσματος.
6. Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του Π.Δ.121/2008 (Α΄ 183), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Tον αριθμό μητρώου κοινωνικής ασφάλισης (Α.Μ.Κ.Α.)».
7. Το 12ο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του ΠΔ. 121/2008 (Α΄ 183), αντικαθίσταται ως εξής:
«Την καταχώρηση στο βιβλιάριο υγείας της συνιστώμενης αγωγής με σφραγίδα και υπογραφή ιατρού, ακριβώς όπως έχει συνταγογραφηθεί στην ηλεκτρονική συνταγή».
8. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης Ε` της παραγράφου 1 του άρθρου 32 του ν. 3846/2010 (Α` 66), όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 80 παρ. 7 του ν. 3996/2011 (Α΄ 170), αντικαθίσταται ως εξής:
«Ε) Στα διαγνωστικά εργαστήρια, ιδιωτικές κλινικές και λοιπούς φορείς παροχών υγείας, που έχουν σύμβαση με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. επιβάλλεται με απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας Διεύθυνσης της ΥΠ.Ε.Δ.Υ.Φ.Κ.Α. ή του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., μετά από κλήση για παροχή εγγράφων εξηγήσεων, οι οποίες υποβάλλονται εντός προθεσμίας πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την κοινοποίηση της σχετικής κλήσης, η διοικητική ποινή του προσωρινού αποκλεισμού από την παροχή υπηρεσιών σε ασφαλισμένους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. από τέσσερις (4) έως δεκαοχτώ (18) μήνες ή οριστικής καταγγελίας της σύμβασης ή αποκλεισμού κάθε μελλοντικής συνεργασίας με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ή χρηματικής κύρωσης, εφόσον από σχετικό έλεγχο διαπιστωθούν πράξεις από μέρους των διαγνωστικών εργαστηρίων και των ιδιωτικών κλινικών, οι οποίες αντίκεινται στις ισχύουσες διατάξεις, τις διατάξεις του ενιαίου κανονισμού παροχών υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., στους όρους των συμβάσεων ή προκαλούν ζημία σε αυτόν.»
9. Η υποπερίπτωση α) της περίπτωσης Ε` της παραγράφου 1 του άρθρου 32 του ν. 3846/2010 (Α` 66), όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 80 παρ. 7 του ν. 3996/2011 (Α΄ 170) αντικαθίσταται ως εξής:
«α) για τα διαγνωστικά εργαστήρια ως πρόστιμο κυμαινόμενο, ανάλογα με τη συχνότητα και τη σοβαρότητα αυτής, από πενήντα τοις εκατό (50%) επί της αξίας των παραπεμπτικών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. που εκτελέστηκαν από το διαγνωστικό εργαστήριο τον τελευταίο πριν από τον έλεγχο μήνα έως το είκοσι τοις εκατό (20%) της συνολικής ετήσιας αξίας των παραπεμπτικών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. που εκτελέστηκαν τον τελευταίο πριν από τον έλεγχο χρόνο, για κάθε παράβαση των υποχρεώσεών του, όπως αυτές καθορίζονται από τον ενιαίο κανονισμό παροχών υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ή τους όρους των συμβάσεων»
10. Η υποπερίπτωση β) της περίπτωσης Ε` της παραγράφου 1 του άρθρου 32 του ν. 3846/2010 (Α` 66), όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 80 παρ. 7 του ν. 3996/2011 (Α΄ 170), αντικαθίσταται ως εξής:
«β) για τις ιδιωτικές κλινικές, πρόστιμο κυμαινόμενο από τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ ανάλογα με τη συχνότητα και τη βαρύτητα της παράβασης».
11. Η περίπτωση η του άρθρου 21 του Ν. 3918/2011 (Α΄ 31), όπως έχει τροποποιηθεί με την παράγραφο 3 του άρθρου 20 του Ν.4019/2011 (Α΄ 216) αντικαθίσταται ως εξής:
«η. παραγγέλλει στην ΥΠ.Ε.Δ.Υ.Φ.Κ.Α. τη διενέργεια τακτικών επιθεωρήσεων και ελέγχων στις οργανικές μονάδες του Οργανισμού»
12. Στο τέλος της παραγράφου 10 του άρθρου 80 του Ν.3996/2011 (Α΄ 170), όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο Τέταρτο του Ν.4047/2012 (Α΄ 31), προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως:
«Για όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις επιβάλλονται και χρηματικές κυρώσεις που δύναται να ανέρχονται από 10.000 έως 30.000 ευρώ, με κριτήριο τη σοβαρότητα και την επανάληψη της παράβασης»
Παράγραφος 1: Είναι δυνατόν οι γιατροί να βεβαιώνουν εάν ο ασθενής έχει ασφαλιστική ικανότητα; Τηρούν οι γιατροί αρχείο με δεδομένα που να βεβαιώνουν ασφαλιστική ικανότητα; Μήπως το 2013 θα έπρεπε τα ασφαλιστικά ταμεία να μπορούν να ξέρουν πόσα άμεσα και έμμεσα μέλη έχουν κάλυψη για περίθαλψη;
Παράγραφος 2: Σε μεταγενέστερο νόμο του ΠΔ 121/2008 δίδεται η δυνατότητα αντιγραφής συνταγής βάση γνωμάτευσης ιατρού άλλης ειδικότητας. Με την διατύπωση αυτή, το καταργείτε αυτό. Σε μια τέτοια περίπτωση, σε περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη ιατρού συγκεκριμένης ειδικότητας, κανένας άλλος γιατρός δεν μπορεί να συνταγογραφήσει βάση γνωμάτευσης. Ορίζοντας τον συνταγογράφο ιατρό αποκλειστικά υπεύθυνο, επιτρέπετε την άρνηση της συνταγογράφησης για φάρμακα που ο συνταογογράφος δεν έχει εμπειρία από την χρήση τους και την παραπομπή του ασθενή σε αυτόν που τα συνέστησε.
Παράγραφος 5 & 6: Είναι παράγραφοι που αφορούν τους φαρμακοποιούς και θα έπρεπε να βρίσκονται στο 1ο άρθρο.
Παράγραφος 7: Είναι δυνατόν να απαγορεύεται και να τιμωρείται η μη καταχώρηση των φαρμάκων των συνταγών που έχουν εκδοθεί ηλεκτρονικά; Τι στόχο έχει αυτό; Λείπει μόνο «η βαθειά κυανή μελάνη» στην χειρόγραφη καταχώρηση. Είναι δυνατόν στην Ινδία να δίνουνε smartcard αντί για βιβλιάριο και στην Ελλάδα το 2013 να απαιτείται η χειρόγραφη καταχώρηση της ηλεκτρονικής συνταγής;;;;
θα περιμενα μεγαλυτερες ποινες τουλαχιστον στο διπλασιο η στο τριπλασια για τους Κ.Α.Κ και φαρμακευτικεσ εταιριες , αποθηκες κλπ