• Σχόλιο στο άρθρο 84 Κατά πλήρη αντίφαση με το προτεινόμενο άρθρο 87 του σχεδίου νόμου, με την τροποποίηση του άρθρου 65Α, επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο σε όσους αναπαράγουν για ιδιωτική χρήση ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, ήτοι αναγνωρίζεται ότι η αναπαραγωγή αυτή είναι παράνομη και προκαλεί απώλεια φορολογικών εσόδων για το Δημόσιο. Πέραν της τεράστιας αναστάτωσης που θα προκληθεί στην αγορά, δεν δύναται κάποια κατηγορία συγγενικών δικαιούχων να θεωρείται ότι ζημιώνεται από την ιδιωτική αναπαραγωγή και να εντάσσεται στους δικαιούχους της εύλογης αμοιβής του άρθρου 18§3, όταν απαγορεύεται ως παράνομη η ιδιωτική αναπαραγωγή των υλικών ενσωματώσεων που αυτή παράγει. Για τον λόγο αυτό ποτέ άλλωστε δεν θεωρήθηκαν δικαιούχοι της εύλογης αμοιβής του άρθρου 18§3 οι παραγωγοί προγραμμάτων λογισμικού, οι οποίοι δύνανται να επιτρέπουν ή απαγορεύουν την αναπαραγωγή των προγραμμάτων τους για ιδιωτική χρήση, δικαιολογώντας -αποκλειστικά και μόνο σε αυτή την περίπτωση, την επιβολή διοικητικών προστίμων, αφού σε περίπτωση παράνομης ιδιωτικής αναπαραγωγής των προγραμμάτων τους επέρχονται φορολογικές απώλειες για το Δημόσιο. Όμως η αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση δεν είναι παράνομη αναπαραγωγή κατ’άρθρο 18 ν.2121/1993. Συνεπώς αν παραμείνει η διάταξη ως έχει, ούτε οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δύνανται να ενταχθούν στους δικαιούχους της εύλογης αμοιβής, αλλά ούτε και οι δημιουργοί, οι ερμηνευτές-εκτελεστές και οι παραγωγοί οπτικοακουστικών έργων μπορούν πλέον να παραμένουν ως δικαιούχοι της εύλογης αμοιβής! Περαιτέρω η επιβολή διοικητικών προστίμων για παράνομες αναπαραγωγές ή παρουσιάσεις στο κοινό μόνο ορισμένων κατηγοριών πνευματικών έργων κατ’ αποκλεισμό των υπολοίπων, επιφέρει μια διάκριση που ούτε δικαιολογείται, ούτε τεκμηριώνεται. Μήπως η απώλεια φορολογικών εσόδων από τις παράνομες αναπαραγωγές ή παρουσιάσεις στο κοινό των υπολοίπων κατηγοριών πνευματικών έργων δεν πρέπει να αναπληρωθεί δια της επιβολής διοικητικών προστίμων;