• Σχόλιο στο άρθρο 87 Η προσθήκη των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών στους δικαιούχους της εύλογης αμοιβής του άρθρου 18§3, εφόσον αφορά, εκτός από τις εσωτερικές παραγωγές οπτικοακουστικών έργων και την υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους, ήτοι κατηγορία δικαιούχων που δεν περιλαμβανόταν εισέτι στους δικαιούχους της, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς προηγούμενη μελέτη για την ζημία που αυτοί υφίστανται και σχετική αύξηση του ποσοστού της εύλογης αμοιβής που κατανέμεται προς όλους τους δικαιούχους. Διαφορετικά ο νομοθέτης έρχεται και απομειώνει το ποσοστό που δικαιούνται οι κατ’ εξοχήν πνευματικοί δημιουργοί και ερμηνευτές-εκτελεστές ενός πνευματικού έργου, προκειμένου να ωφελήσει τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση για την βλάβη που τους επιφέρει. Πρόκειται πράγματι για υπερχειλή προστασία των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών επί ζημία των κατά κύριο λόγο συντελεστών του πνευματικού έργου (δημιουργών και ερμηνευτών-εκτελεστών), όπερ αποδεικνύεται και από την επιβολή διοικητικού προστίμου ακόμα και στην περίπτωση της ιδιωτικής αναπαραγωγής των υλικών ενσωματώσεων των εκπομπών των ρ/σ, γεγονός όμως που έρχεται σε αντίθεση συνολικά με το άρθρο 18 ν.2121/1993, που καθιερώνει την ελεύθερη (και άρα νόμιμη) αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση και την (σε αντιστάθμισμα αυτής της ελευθερίας και της ζημίας που αυτή προξενεί στους πνευματικούς δημιουργούς και συγγενικούς δικαιούχους) καθιέρωση της εύλογης αμοιβής του άρθρου 18§3