Αρχική Αναδιοργάνωση του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου» και του νομικού προσώπου,,,ΜΕΡΟΣ Ζ’: ΘΕΣΠΙΣΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ, ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (άρθρα 81-98)Σχόλιο του χρήστη ΟΡΓ | 2 Φεβρουαρίου 2025, 23:06
Σχόλιο στο άρθρο 87 του σχεδίου νόμου ---------------------------------------------------- Η προτεινόμενη τροποποίηση της υφιστάμενης διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 18 ν. 2121/1993 περί εύλογης αμοιβής, μέσω του άρθρου 87 του σχεδίου νόμου, με τον ορισμό ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών ως δικαιούχων εύλογης αμοιβής για την αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση ειδικότερα: α) στο δεύτερο εδάφιο της περ. α) με τη προσθήκη των λέξεων «στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς» πριν από τις λέξεις «και στους εκδότες εντύπων» β) στην περ. β), βα) στο δεύτερο εδάφιο με τη προσθήκη της φράσης «στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί» μετά τις λέξεις «και συγγενικών δικαιωμάτων» και ββ) με τη προσθήκη των λέξεων «και στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς» στο τέλος του τρίτου εδαφίου, αντίκειται ευθέως στην ενωσιακή και στην εθνική νομοθεσία, διότι: (1) H παραπομπή της «Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης» του σχεδίου νόμου στην απόφαση του ΔικΕΕ της 23.11.2023, επί της υπόθεσης C – 260/22, Seven One Entertainment Group GmbH είναι ελλιπής και δεν αρκεί για την αιτιολόγηση της προσθήκης των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών στους δικαιούχους της εύλογης αμοιβής για την ιδιωτική αναπαραγωγή που προβλέπεται κατά την παρ. 3 του άρθρου 18 ν. 2121/1993, όπως ισχύει, δεδομένου ότι: (α) η προσθήκη των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών στους δικαιούχους δίκαιης αποζημίωσης/εύλογης αμοιβής προβλέπεται μόνον « … εφόσον η πιθανή ζημία των εν λόγω οργανισμών δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως "ασήμαντη"» (β) η υπόθεση παραπέμπεται στο εθνικό δικαστήριο, για να κρίνει εκείνο το ουσιαστικό ζήτημα της άμεσης ζημίας και δεν αρκεί απλά η παραπομπή στην απόφαση του ΔικΕΕ. (2) Δεν υπάρχει ειδική μελέτη για τη διαπίστωση της υποτιθέμενης σημαντικής ζημίας των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών και της απόδειξης ότι αυτή δεν είναι ασήμαντη εξ αιτίας αναπαραγωγής προς ιδιωτική χρήση προκειμένου να αποκατασταθεί μέσω του συστήματος της εύλογης αμοιβής του άρθρου 18 ν. 2121/1993. (3) Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 18 ν.2121/1993, τα έσοδα της εύλογης αμοιβής « … θα διανέμονται στους δημιουργούς των οποίων τα έργα αναπαράγονται και στους δικαιούχους συγγενών δικαιωμάτων που άμεσα ζημιώνονται από την αναπαραγωγή», αλλά στη προκειμένη περίπτωση δεν προκύπτει σημαντική και άμεση ζημία των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. (4) Σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν.2121/1993, μεταξύ άλλων «…Η προστασία, που προβλέπεται από τα άρθρα 46 έως 52 του παρόντος νόμου, αφήνει ακέραιη και δεν επηρεάζει κατά κανένα τρόπο την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Καμία από τις διατάξεις που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο που θίγει την προστασία αυτή…». Στη περίπτωση προσθήκης όμως οργανισμού συγγενικών δικαιούχων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών αυτή η πρόβλεψη δεν τηρείται δεδομένου ότι η αξίωση εύλογης αμοιβής των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών θα απαιτηθεί σε βάρος των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης των δικαιούχων δημιουργών και τα ποσοστά τους. Συνεπώς, κατόπιν των παραπάνω, πρέπει να αποσυρθεί η προτεινόμενη τροποποίηση της υφιστάμενης διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 18 ν. 2121/1993 διότι είναι σε σε αντίθεση με την ενωσιακή και την εθνική νομοθεσία.