Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (άρθρα 1-2)Σχόλιο του χρήστη Στέφανος | 26 Φεβρουαρίου 2025, 09:10
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι επιχειρήσεις ύδρευσης δεν πρέπει να γίνουν ιδιωτικές για αρκετούς σημαντικούς λόγους, οι οποίοι σχετίζονται κυρίως με την κοινωνική ευθύνη, την ποιότητα ζωής και την ισότητα. Ορισμένοι από τους πιο βασικούς λόγους είναι: 1.Νερό ως Δημόσιο Αγαθό: Το νερό είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και βασική ανάγκη για την επιβίωση. Η ιδιωτικοποίηση του νερού μπορεί να οδηγήσει σε εμπορευματοποίηση ενός αγαθού που θα έπρεπε να είναι προσβάσιμο σε όλους, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης. Οι ιδιωτικές εταιρείες, με στόχο το κέρδος, ενδέχεται να περιορίσουν την προσβασιμότητα ή να αυξήσουν τις τιμές, καθιστώντας το νερό ακριβότερο και λιγότερο προσιτό σε ευάλωτους πληθυσμούς. 2.Αύξηση Τιμών: Στην ιδιωτική αγορά, η τιμή του νερού ενδέχεται να αυξηθεί, καθώς οι εταιρείες έχουν ως πρωταρχικό στόχο το κέρδος. Αυτό μπορεί να πλήξει τα νοικοκυριά με χαμηλότερα εισοδήματα, καθώς το νερό θα γίνει πιο ακριβό και η πρόσβαση σε αυτό πιο δύσκολη. 3.Διαχείριση και Αντίκτυπος στην Ποιότητα: Ο δημόσιος τομέας συχνά έχει κίνητρο να διασφαλίσει τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων και την ποιότητα του νερού. Αντίθετα, οι ιδιωτικές εταιρείες μπορεί να επικεντρωθούν περισσότερο στην εξοικονόμηση κόστους και να παραμελήσουν την ποιότητα του νερού ή την προστασία του περιβάλλοντος. Ο δημόσιος έλεγχος εξασφαλίζει ότι οι στόχοι για την ποιότητα του νερού και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα είναι προτεραιότητες. 4.Δημοκρατική Διακυβέρνηση και Λογοδοσία: Με τον δημόσιο έλεγχο της ύδρευσης, οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων και να έχουν λόγο για τη διαχείριση ενός τόσο βασικού αγαθού. Οι ιδιωτικές εταιρείες, όμως, συνήθως λειτουργούν με κριτήρια που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, χωρίς να λογοδοτούν με τον ίδιο τρόπο στους πολίτες. 5.Κίνδυνοι για την Υγιεινή και την Ασφάλεια: Η ιδιωτικοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερη διαφάνεια και μειωμένα μέτρα ασφάλειας ή συντήρησης του δικτύου ύδρευσης. Οι ιδιωτικές εταιρείες ενδέχεται να μην είναι εξίσου δεσμευμένες στη διασφάλιση της υγιεινής και της ασφάλειας των νερών, κάτι που μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη δημόσια υγεία. 6.Κοινωνική Δικαιοσύνη και Ισότητα: Εάν το νερό γίνεται εμπόρευμα, μπορεί να οδηγήσει σε ανισότητες στην πρόσβαση, καθώς οι πιο φτωχοί άνθρωποι ενδέχεται να μην μπορούν να το αντέξουν. Η κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη απαιτούν να παραμείνει το νερό ως δημόσιο αγαθό, διαθέσιμο σε όλους χωρίς αποκλεισμούς. 7.Ενδεχόμενη Μονοπώληση: Η ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης μπορεί να οδηγήσει σε μονοπώλιο ή ολιγοπώλιο, όπου ελάχιστες ή μία εταιρεία ελέγχει την παροχή νερού. Αυτό ενδέχεται να περιορίσει τον ανταγωνισμό και να μειώσει τα κίνητρα για βελτιώσεις στην ποιότητα ή την τιμή της υπηρεσίας. Συνολικά, η ιδιωτικοποίηση του νερού θεωρείται επικίνδυνη, καθώς μπορεί να καταλήξει σε επιβάρυνση των πολιτών, υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και ανισότητες στην πρόσβαση, ενώ η δημόσια διαχείριση του νερού διασφαλίζει ότι αυτό το αγαθό παραμένει προσβάσιμο, βιώσιμο και διαχειρίσιμο με σεβασμό προς το κοινό συμφέρον.