Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΙΑ' | 26 Φεβρουαρίου 2025, 13:43

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γ. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 22 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ που ορίζει ότι «1. H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας. 2. Mε νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία. 3. Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τους δημόσιους υπαλλήλους και τους υπαλλήλους οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. 4. Oποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Eιδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Xώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών. 5.Tο Kράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει.» 1) Καίτοι προτείνεται ο εκσυγχρονισμός των Υπηρεσιών Ύδατος, ήτοι των ΔΕΥΑ, προκύπτουν σοβαρά συνταγματικά ζητήματα που όχι μόνο δεν διορθώνουν και δεν βελτιώνουν τις εργασιακές συνθήκες του προσωπικού των υφιστάμενων ΔΕΥΑ, αντιθέτως δημιουργούν εργασιακή ανασφάλεια τόσο δημοτικών υπαλλήλων που θα μεταφερθούν σε νέα σχήματα ΔΕΥΑ (αναγκαστικά ή εθελούσια) χωρίς κανένα δικαίωμα επιλογής παραμονής τους ως προσωπικό στους οικείους Δήμους, αλλά και εργασιακή ανασφάλεια του προσωπικού των υφιστάμενων ΔΕΥΑ. Τα άρθρο 13 ξεκάθαρα αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους των ΔΕΥΑ ως εργαζόμενους του ευρύτερου δημόσιου τομέα υπαγόμενος ευθέως πλέον στο ν.4354/2015, παραγνωρίζοντας περιπτώσεις παλιότερων κυρίως υπαλλήλων που έχουν διασφαλίσει τις αποδοχές τους με δικαστικές αποφάσεις, ενώ παράλληλα τους εξαιρεί από το σύστημα της κινητικότητας, άρα και της δυνατότητας να επιλέξουν άλλη θέση εργασίας στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα. Επιπροσθέτως, δεν εξασφαλίζεται η μονιμότητα αυτών των υπαλλήλων καθώς υπάρχουν ασάφειες ως προς τις εργασιακές σχέσεις που διέπουν τους νέους φορείς με τις υφιστάμενες ΔΕΥΑ, και δημιουργούνται εργαζόμενοι τριών κατηγοριών, ήτοι δημοτικοί υπάλληλοι που μεταφέρονται υποχρεωτικά στις νέες ΔΕΥΑ από τους ΟΤΑ, χωρίς δικαίωμα επιλογής, οι εργαζόμενοι που είναι ήδη σε ΔΕΥΑ και συγχωνεύονται αντιμετωπίζονται δε ως δημόσιοι υπάλληλοι μισθολογικά μόνο, όχι όμως στις υπόλοιπες παροχές του δημοσίου (πχ. μονιμότητα) και κυρίως δεν υπάρχει καμία ευθεία εξασφάλιση των εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες πραγματικά αλλά βρίσκονται σε εργασιακή ομηρία λόγω του ρευστού νομοθετικού και νομολογιακού καθεστώτος (πχ. εργαζόμενοι με μπλοκάκια, με συμβάσεις κόβιντ κ.α.) που σε κάποιες περιπτώσεις έχουν πετύχει την έκδοση δικαστικών αποφάσεων και την αναγνώριση της πραγματικής εργασιακής σχέσης. Η αποσύνδεση των Κανονισμών Εργασίας από τα ΔΣ των ΔΕΥΑ με την υποχρεωτική έγκριση αυτών από τα Δημοτικά Συμβούλια και η αποκλειστική αρμοδιότητα των Υπουργών ΥΠΕΝ και Εσωτερικών καθορισμού της δομής και του ελάχιστου περιεχομένου και της έγκρισης από τη ΡΑΑΕΥ και την Αποκεντρωμένη (βλ.αρ, 67 παρ.2 και 16 του νέου νομοσχεδίου), καθώς και ο μη σαφής προσδιορισμός των εργασιακών σχέσεων οδηγεί προφανώς σε αντισυνταγματική θεώρηση των προτεινόμενων διατάξεων του νομοσχεδίου που αναφέρονται διάσπαρτα μέσα στο κείμενο του σχεδίου νόμου, και προσκρούουν σε όλα τα ανωτέρω άρθρα του Συντάγματος.