Άρθρο 17
Περιουσία Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης
- Στην περιουσία της επιχείρησης ανήκει κάθε κινητό ή ακίνητο στοιχείο της.
- Οι επιφάνειες, που προκύπτουν από την εκτέλεση των έργων ύδρευσης και αποχέτευσης, περιέρχονται κατά κυριότητα στην οικεία Δ.Ε.Υ.Α., η οποία δύναται να τις διαθέτει έναντι συμβολικού τιμήματος στον οικείο Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ βαθμού, προς δημιουργία κοινοχρήστων χώρων, ή προς εκπλήρωση άλλου κοινωφελούς σκοπού.
3. Οι διατάξεις περί προστασίας των δημοτικών κτημάτων εφαρμόζονται και στην περιουσία της επιχείρησης, που χρησιμοποιείται από τη Δ.Ε.Υ.Α. για την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης και διαχείρισης δικτύων ομβρίων υδάτων.
Άρθρο 18
Πόροι
- Πόροι των Δ.Ε.Υ.Α. είναι:
α) το ειδικό τέλος του άρθρου 19,
β) το τέλος σύνδεσης με το δίκτυο αποχέτευσης,
γ) το τέλος σύνδεσης με το δίκτυο ύδρευσης,
δ) το μηνιαίο πάγιο τέλος για την κάλυψη μέρους του ελάχιστου κόστους λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης,
ε) το τέλος χρήσης υπονόμου,
στ) το τέλος χρήσης δικτύων αποχέτευσης και ομβρίων,
ζ) η αξία του νερού που καταναλώνεται,
η) η εγγύηση χρήσης υδρομετρητή,
θ) το τέλος αντικατάστασης υδρομετρητή,
ι) η δαπάνη μετατόπισης αγωγών διακλάδωσης και συνδέσεων ύδρευσης ή αποχέτευσης υδρομετρητών ή άλλων συναφών εργασιών,
ια) τα έσοδα από την άρδευση, συμπεριλαμβανομένου του επαναχρησιμοποιούμενου ύδατος που ανακτάται από την επεξεργασία των λυμάτων,
ιβ) οι συνεισφορές όσων επιθυμούν την εκτέλεση έργων κατά προτεραιότητα,
ιγ) χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και λοιπά αναπτυξιακά προγράμματα, για τη μελέτη και κατασκευή έργων,
ιδ) τα έσοδα από την περιουσία της επιχείρησης ή το τίμημα από την εκποίησή της,
ιε) δάνεια, κληρονομιές, δωρεές και λοιπές επιχορηγήσεις, και
ιστ) τα έσοδα από λοιπές δραστηριότητες που εντάσσονται στον σκοπό και το αντικείμενο της Δ.Ε.Υ.Α..
- Οι πόροι της περ. α) της παρ. 1 χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη μελέτη, κατασκευή, ανακατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης, για την απόκτηση πάγιου εξοπλισμού ή για την εξόφληση τοκοχρεολυσίων από δάνεια.
- Αν η δραστηριότητα της Δ.Ε.Υ.Α. επεκταθεί και στο αντικείμενο της τηλεθέρμανσης, στους πόρους της επιχείρησης περιλαμβάνονται:
α) η χρέωση σύνδεσης με το δίκτυο τηλεθέρμανσης,
β) τα εισπραττόμενα ποσά για τη δαπάνη της μετατόπισης αγωγών και συνδέσεων τηλεθέρμανσης, εναλλακτών ή άλλων συναφών εργασιών,
γ) η αξία των καταναλισκόμενων θερμικών μονάδων,
δ) οι συνεισφορές τρίτων για εκτέλεση έργων τηλεθέρμανσης κατά προτεραιότητα, και
ε) τα εισπραττόμενα ποσά για οποιαδήποτε απαραίτητη δαπάνη σχετική με τις παρεχόμενες υπηρεσίες από το νέο αντικείμενο της επιχείρησης.
Τα παραπάνω εφαρμόζονται αναλόγως και στις περιπτώσεις διεύρυνσης του αντικειμένου της επιχείρησης, σύμφωνα με τις περ. α) έως γ) της παρ. 2 του άρθρου 4.
- Αν η δραστηριότητα της Δ.Ε.Υ.Α., επεκταθεί και στο αντικείμενο της εμφιάλωσης και εμπορίας του νερού και της διαχείρισης, αξιοποίησης και εμπορίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.), στους πόρους της επιχείρησης περιλαμβάνονται:
α) τα εισπραττόμενα ποσά για οποιαδήποτε απαραίτητη δαπάνη σχετικά με τις προσφερόμενες υπηρεσίες από τα νέα αντικείμενα της επιχείρησης, και
β) τα έσοδα από την εμπορία εμφιαλωμένου νερού και των Α.Π.Ε..
- Στα τέλη και τις δαπάνες του παρόντος υπόκεινται όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένου του Ελληνικού Δημοσίου.
- Η Δ.Ε.Υ.Α. δεν δύναται να εισπράττει οποιοδήποτε ποσό ή χρηματοδότηση από το κράτος ή φορέα Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που υπερβαίνει ετησίως το πενήντα τοις εκατό (50%) των ιδίων εσόδων.
Άρθρο 19
Ειδικό τέλος έργων ύδρευσης και αποχέτευσης
- Με απόφαση του οικείου Διοικητικού Συμβουλίου των Δ.Ε.Υ.Α., που λαμβάνεται κατόπιν σύμφωνης γνώμης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, υπέρ των Δ.Ε.Υ.Α., δύναται να επιβάλλεται πρόσθετο ειδικό τέλος υπολογιζόμενο σε ποσοστό μέχρι ογδόντα τοις εκατό (80%), επί της αξίας του καταναλισκόμενου ύδατος, με σκοπό τη μελέτη, κατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης.
- Το τέλος της παρ. 1 βεβαιώνεται και εισπράττεται από την επιχείρηση, κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό Λειτουργίας και Διαχείρισής της.
- Τα έσοδα από το τέλος του παρόντος αποτελούν ειδικευμένα έσοδα για την πραγματοποίηση παγίων επενδύσεων των Δ.Ε.Υ.Α.. Στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις το μη αναλωθέν υπόλοιπό τους αποτυπώνεται σε λογαριασμό ειδικού αποθεματικού.
Άρθρο 18
Θα πρέπει να απαλειφθεί ο όρος της παρ. 6 διότι δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην βιωσιμότητα των ΔΕΥΑ. Επίσης έρχεται σε αντίθεση με βασικούς όρους των συγχρηματοδοτούμενων από την ΕΕ προγραμμάτων τα οποία δεν θεσπίζουν τέτοιους περιοριστικούς όρους (όροι αθέμητου ανταγωνισμού μεταξύ δικαιούχων).
Άρθρο 19
Η δυνητική επαναφορά του ειδικού τέλους (80%) πρέπει να παραληφθεί. Με την επιβολή του οι πολίτες της περιφέρειας θα επιβαρυνθούν με το κόστος κατασκευής των βασικών έργων υποδομής ύδρευσης – αποχέτευσης το οποίο όλοι γνωρίζουμε ότι είναι μεγαλύτερο στις μη πυκνοδομημένες περιοχές σε σχέση με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Οι ΔΕΥΑ θα αναγκαστούν να προβούν σε μεγάλες αυξήσεις των τιμολογίων τους εάν περιοριστούν οι κρατικές και ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις.
Επί άρθρου 18
Η παράγραφος 6 του άρθρου 18 με τίτλο «Πόροι», όπου αναφέρει «…Οι Δ.Ε.Υ.Α. δεν δύναται να εισπράττει οποιοδήποτε ποσό ή χρηματοδότηση από το κράτος ή φορέα Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που υπερβαίνει ετησίως το πενήντα τοις εκατό (50%) των ιδίων εσόδων…». θεωρούμε ότι πρέπει να διαγραφεί ή να τροποποιηθεί, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση, το σύνολο των παρόχων ύδρευσης θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα για επίλυση προβλημάτων και περιβαλλοντικών δράσεων. Να μην διαφεύγει το γεγονός ότι ειδικά στην ύπαιθρο της ηπειρωτικής χώρας διαβιούν άνθρωποι τρίτης ηλικίας κατά κύριο λόγο με χαμηλό εισόδημα, στην πλειονότητά τους σύνταξη ΟΓΑ, όπου οποιαδήποτε διαφοροποίηση θα σημαίνει τεράστια επιβάρυνση τόσο για τον πάροχο ύδρευσης, όσο και για τους κατοίκους, με αποτέλεσμα να υπάρξει επιβράδυνση, εγκατάλειψη ή και ακύρωση έργων αναγκαίων για τους κατοίκους των περιοχών και για την αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
Επί άρθρου 19
Η παράγραφος 1 του άρθρου 19 με τίτλο «Ειδικό τέλος έργων ύδρευσης και αποχέτευσης», όπου αναφέρει «…Με απόφαση του οικείου Διοικητικού Συμβουλίου των Δ.Ε.Υ.Α., που λαμβάνεται κατόπιν σύμφωνης γνώμης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, υπέρ των Δ.Ε.Υ.Α., δύναται να επιβάλλεται πρόσθετο ειδικό τέλος υπολογιζόμενο σε ποσοστό μέχρι ογδόντα τοις εκατό (80%), επί της αξίας του καταναλισκόμενου ύδατος, με σκοπό τη μελέτη, κατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης…», πρέπει να τροποποιηθεί ως προς το σημείο «…που λαμβάνεται κατόπιν σύμφωνης γνώμης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων…», γιατί από την στιγμή που αποτελεί πόρο της επιχείρησης, δεν μπορεί να υπόκειται στην έγκριση και σύμφωνη γνώμη της ΡΑΑΕΥ, αλλά αποκλειστικά στην ευχέρεια της ΔΕΥΑ. Η ΡΑΑΕΥ θα μπορούσε να έχει λόγο μόνο στην περίπτωση που διαπιστώνει ότι από την επιβολή ή μη επιβολή του από την ΔΕΥΑ δεν συγκεντρώνονται οι απαιτούμενοι πόροι για την κατασκευή έργων, καθώς και παγίων γενικότερα, ή την εκπόνηση μελετών. Ήδη στην τιμολογιακή πολιτική έχει την δυνατότητα επέμβασης αν δεν πληρούνται όλα όσα αναφέρονται στην ΚΥΑ. Προτείνουμε όπως τροποποιηθεί ως ακολούθως: «…Με απόφαση του οικείου Διοικητικού Συμβουλίου των Δ.Ε.Υ.Α., δύναται να επιβάλλεται πρόσθετο ειδικό τέλος υπολογιζόμενο σε ποσοστό μέχρι ογδόντα τοις εκατό (80%), επί της αξίας του καταναλισκόμενου ύδατος, με σκοπό τη μελέτη, κατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης…»
Στα άρθρα 17 έως 19 προβλέπονται διατάξεις σχετικά με την περιουσία, τους πόρους και τα τέλη των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά με τις διατάξεις του Άρθρου 19 επανέρχεται το ειδικό τέλος 80% (μέχρι 80%) στην αξία του καταναλισκόμενου νερού με σκοπό την μελέτη, κατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης. παρότι η επιβολή του αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια της επιχείρησης, αποτελεί επιβάρυνση των πολιτών και λαμβάνοντας υπόψη τον προβλεπόμενο στην παρ.6 του άρθρου 18 του Σχεδίου Νόμου περιορισμό των επιχορηγήσεων από το Κράτος ή φορέα Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του ΠΔΕ θα οδηγήσει πολλές ΔΕΥΑ στην επιβολή του και στην συνακόλουθη αύξηση της τιμής του νερού. Στην προαναφερθείσα παρ.6 αναφέρεται ότι η ΔΕΥΑ δεν δύναται να εισπράττει οποιοδήποτε ποσό ή χρηματοδότηση από το Κράτος ή φορέα Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που υπερβαίνει ετησίως το πενήντα τοις εκατό (50%) των ιδίων εσόδων. Με την ρύθμιση αυτή περιορίζονται σημαντικά οι επενδυτικές δυνατότητες των ΔΕΥΑ με επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των τοπικών κοινωνιών και την τοπική οικονομία και απασχόληση. Θα πρέπει να να σημειωθεί ότι οι ΔΕΥΑ με τον «Καλλικράτη» παρέλαβαν την αχαρτογράφητη ενδοχώρα που δεν είχε υποδομές κι επομένως η περικοπή των χρηματοδοτήσεων θα έχει επιπτώσεις κυρίως σε αυτή και στους κατοίκους της. Ακόμα, υπάρχει κίνδυνος η διάταξη αυτή να συνδυαστεί με την επιδότηση κατά 70% του ενεργειακού χρέους των συγχωνευόμενων ΔΕΥΑ και να στερήσει από τις ΔΕΥΑ επιπλέον χρηματοδοτήσεις, εξέλιξη που θα ανακόψει το έργο τους. Ταυτόχρονα, με τη διάταξη αυτή παραβιάζεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης των παρόχων διότι οι υπόλοιποι πάροχοι ύδατος δεν υπόκεινται σε ανάλογο ανώτατο όριο. Για όλους λοιπόν τους προαναφερθέντες λόγους πρέπει η δάταξη να αποσυρθεί.
Η υπό διαβούλευση νομοθετική πρωτοβουλία για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία των Δ.Ε.Υ.Α. περιλαμβάνει στο άρθρο 19 την επιβολή πρόσθετου ειδικού τέλους έως 80% στους λογαριασμούς ύδατος που ήδη πληρώνουν οι καταναλωτές για την αξία του καταναλισκόμενου ύδατος. Κατά το νομοσχέδιο το τέλος αυτό θα καλύπτει το κόστος κατασκευής και επέκτασης των παγίων ιδιοκτησίας των Δ.Ε.Υ.Α. και ειδικότερα των παγίων που αφορούν τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, καθώς και το κόστος των σχετικών μελετών.
Σε μια εποχή κατά την οποία η Ευρώπη προσπαθεί να βελτιώσει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της, οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν πολλά αυξημένα κόστη λειτουργίας που τις καθιστούν μη ανταγωνιστικές τόσο εντός ΕΕ όσο και εκτός ΕΕ. Η υιοθέτηση νέων διατάξεων που θα οδηγήσουν στην παραπέρα αύξηση των κοστολογίων των ελληνικών παραγωγικών επιχειρήσεων, όπως η συγκεκριμένη, συνεπώς δεν κινείται στη σωστή κατεύθυνση και για το λόγο αυτό πρέπει να αποσυρθεί.
Άρθρο 19: Να αποδοθεί στο Δήμο ειδικό τέλος.
Με δεδομένο ότι τα δίκτυα είναι απαρχαιωμένα έχουν αποσβέσει την αξία τους, ενώ εάν αφορούν σε νέα δίκτυα που προέρχονται από χρηματοδότηση, δεν μπορούν να τύχουν επιδότησης, εντούτοις πέρα των δικτύων ύδρευσης – αποχέτευσης, θα πρέπει πριν την μετάβαση των δικτύων στην ΕΥΔΑΠ, να γίνει αποτίμηση πρόσκτησης σε κάθε Δήμο για τις τσιμεντοδεξαμενές και μεταλλικές δεξαμενές, αντλιοστάσια, γεωτρήσεις εντός οικοπεδικών χώρων ιδιοκτησίας των Δήμων καθώς και για τις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (βιολογικοί καθαρισμοί) σε οικόπεδα κυριότητας των Δήμων, η εκτίμηση των οποίων θα γίνει με συμβόλαια αγοράς ή συγκριτικά στοιχεία ανάλογων παγίων κατασκευών. Τα πάγια των Δήμων θα πρέπει να εκτιμηθούν και με την μέθοδο εκτίμησης της παρούσας αξίας των Μελλοντικών Καθαρών Ταμειακών Ροών που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των παγίων από την ΕΥΔΑΠ, έτσι ώστε να προκύψει το ειδικό τέλος.
Τα ειδικό τέλος που θα προκύψει εδράζεται στις ως ανωτέρω παραδοχές και προκύπτει δια του συμψηφισμού αμοιβαίων ανταπαιτήσεων αντισυμβαλλομένων σύμφωνα με τις διατάξεις που αφορούν : την εκχώρηση και την ενεχυρίαση εσόδων από ανταποδοτικά τέλη (ύδρευσης) για την εξασφάλιση κάθε είδους δημοσίων συμβάσεων ιδίως έργου, προμήθειας, υπηρεσίας, παραχώρησης, σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα κατά το ν. 3389/2005 και σύμβασης ενεργειακής απόδοσης κατά το ν. 3855/2010.
Άρθρο 19
Ειδικό τέλος έργων ύδρευσης και αποχέτευσης
Η παράγραφος 1 του άρθρου 19 με τίτλο «Ειδικό τέλος έργων ύδρευσης και αποχέτευσης», όπου αναφέρει «…Με απόφαση του οικείου Διοικητικού Συμβουλίου των Δ.Ε.Υ.Α., που λαμβάνεται κατόπιν σύμφωνης γνώμης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, υπέρ των Δ.Ε.Υ.Α., δύναται να επιβάλλεται πρόσθετο ειδικό τέλος υπολογιζόμενο σε ποσοστό μέχρι ογδόντα τοις εκατό (80%), επί της αξίας του καταναλισκόμενου ύδατος, με σκοπό τη μελέτη, κατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης…», πρέπει να τροποποιηθεί ως προς το σημείο «…που λαμβάνεται κατόπιν σύμφωνης γνώμης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων…», γιατί από την στιγμή που αποτελεί πόρο της επιχείρησης, δεν μπορεί να υπόκειται στην έγκριση και σύμφωνη γνώμη της ΡΑΑΕΥ, αλλά αποκλειστικά στην ευχέρεια της Δ.Ε.Υ.Α. Η ΡΑΑΕΥ θα μπορούσε να έχει λόγο μόνο στην περίπτωση που διαπιστώνει ότι από την επιβολή ή μη επιβολή του από την Δ.Ε.Υ.Α. δεν συγκεντρώνονται οι απαιτούμενοι πόροι για την κατασκευή έργων, καθώς και παγίων γενικότερα, ή την εκπόνηση μελετών. Ήδη στην τιμολογιακή πολιτική έχει την δυνατότητα επέμβασης αν δεν πληρούνται όλα όσα αναφέρονται στην ΚΥΑ. Προτείνουμε όπως τροποποιηθεί ως ακολούθως: «…Με απόφαση του οικείου Διοικητικού Συμβουλίου των Δ.Ε.Υ.Α., δύναται να επιβάλλεται πρόσθετο ειδικό τέλος υπολογιζόμενο σε ποσοστό μέχρι ογδόντα τοις εκατό (80%), επί της αξίας του καταναλισκόμενου ύδατος, με σκοπό τη μελέτη, κατασκευή ή επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης…»
Παραπέρα, παρότι η επιβολή του αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια της επιχείρησης, αποτελεί επιβάρυνση των πολιτών της περιφέρειας και λαμβάνοντας υπόψη τον προβλεπόμενο στην παρ. 6 περιορισμό των επιχορηγήσεων από το Κράτος ή φορέα Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Π.Δ.Ε. θα οδηγήσει πολλές Δ.Ε.Υ.Α. στην επιβολή του και στην συνακόλουθη αύξηση της τιμής του νερού.
Άρθρο 18
Πόροι
Στην παρ. 6 του άρθρου αυτού στο οποίο περιγράφονται οι πόροι της Δ.Ε.Υ.Α. αναφέρεται ότι η Δ.Ε.Υ.Α. δεν δύναται να εισπράττει οποιοδήποτε ποσό ή χρηματοδότηση από το Κράτος ή φορέα Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που υπερβαίνει ετησίως το πενήντα τοις εκατό (50%) των ιδίων εσόδων. Με την ρύθμιση αυτή περιορίζονται σημαντικά οι επενδυτικές δυνατότητες των Δ.Ε.Υ.Α. με επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των τοπικών κοινωνιών και την τοπική οικονομία και απασχόληση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Δ.Ε.Υ.Α. με τον «Καλλικράτη» παρέλαβαν αχαρτογράφητη ενδοχώρα που δεν είχε υποδομές κι επομένως η περικοπή των χρηματοδοτήσεων θα έχει επιπτώσεις κυρίως σ΄αυτήν και στους κατοίκους της. Να μην διαφεύγει το γεγονός ότι ειδικά στην ύπαιθρο της ηπειρωτικής χώρας διαβιούν άνθρωποι τρίτης ηλικίας κατά κύριο λόγο με χαμηλό εισόδημα, στην πλειονότητά τους συνταξιούχοι ΟΓΑ, όπου οποιαδήποτε διαφοροποίηση θα σημαίνει τεράστια επιβάρυνση τόσο για τον πάροχο ύδρευσης, όσο και για τους κατοίκους, με αποτέλεσμα να υπάρξει επιβράδυνση, εγκατάλειψη ή και ακύρωση έργων αναγκαίων για τους κατοίκους των περιοχών και για την αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
Ακόμα, υπάρχει ο κίνδυνος η διάταξη αυτή να συνδυασθεί με την επιδότηση κατά 70% του ενεργειακού χρέους των συγχωνευόμενων Δ.Ε.Υ.Α. και να στερήσει από τις Δ.Ε.Υ.Α. επιπλέον χρηματοδοτήσεις, εξέλιξη που θα ανακόψει το έργο τους.
Ταυτόχρονα, με τη διάταξη αυτή παραβιάζεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης των παρόχων διότι οι υπόλοιποι πάροχοι ύδατος δεν υπόκεινται σε ανάλογο ανώτατο όριο.
Για όλους τους παραπάνω λόγους πρέπει η διάταξη να αποσυρθεί.
Το σχέδιο νόμου:
– Δεν κατοχυρώνει τίποτα από τα σημερινά δικαιώματα των εργαζομένων στις ΔΕΥΑ.
– Δεν προβλέπει τι θα γίνει το προσωπικό σε περίπτωση λύσης μίας ΔΕΥΑ.
– Δεν κατοχυρώνει την προσωπική διαφορά.
– Δεν κατοχυρώνει το επίδομα θέσης.
– Δεν επιλύει το χρόνιο αίτημα μας για την αμοιβή της επιφυλακής.
– Δεν άρει την αδικία που χρόνια γίνεται σε βάρος των μηχανικών των ΔΕΥΑ. Ο πόρος
από τα έργα των ΔΕΥΑ θα συνεχίσει να αποδίδεται στους μηχανικούς του δημοσίου.
– Δεν προφυλάσσει τους εργαζομένους από τις αυθαίρετες μετακινήσεις σε περίπτωση
συγχωνεύσεων.
– Δεν περιλαμβάνει προηγούμενη πρόταση για τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ότι δεν αναζητούνται.
– Δεν περιλαμβάνει κίνητρο επίτευξης στόχου στους εργαζόμενους στις ΔΕΥΑ.
– Απέσυρε τη ρύθμιση για παραμονή στη ΔΕΥΑ που υπηρετούν για λόγους υγείας και
συνυπηρέτησης.
– Δεν κατοχυρώνει τους συναδέλφους που εντάχθηκαν στις ΔΕΥΑ ως αορίστου χρόνου με
το νόμο 4483/17, άρθρο 13.
Με το άρθρο αυτό προβλέπονται τα έσοδα των ΔΕΥΑ. Δεν υπάρχει όμως πρόβλεψη και οροφή για το μετακυλιόμενο κόστος στους χρήστες που οφείλονται σε : α) λήψη κακών αποφάσεων των διοικήσεων των ΔΕΥΑ, β) κλοπών νερού, γ) μη διενέργειας είσπραξης οφειλόμενων ποσών των ΔΕΥΑ. Ως συνέπεια τα συσσωρευμένα χρέη των ΔΕΥΑ μετακυλίοντε στους συνεπείς χρήστες με αύξηση των τελών και των χρεώσεων. Αυτοί που δεν πληρώνουν θα συνεχίσουν να μην πληρώνουν και αυτοί που πληρώνουν θα καλούνται να καλύπτουν τις υπέρμετρες αυξήσεις. Συνεπώς θα πρέπει να υπάρχει πρώτα έγκριση της τιμής χρέωσης από ανεξάρτητο οργανισμό, η οποία θα προκύπτει από το πραγματικό κόστος άντλησης, λειτουργίας και συντήρησης των δικτύων, από την κάλυψη της μισθοδοσίας του απαραίτητου ελάχιστου νομίμως προσληφθέντος προσωπικού, από την κάλυψη των εξόδων των ακινήτων τους, την πρόβλεψη και υλοποίηση έργων με ίδιους πόρους, που όμως εαν δεν υλοποιηθούν στο χρονοδιάγραμμά τους να επέρχεται πιστωτικός συμψηφισμός με μέλλουσες χρεώσεις των χρηστών και όχι από την κάλυψη των οικονομικών ζημιών των εκάστοτε ελλιπώς ή κακώς ελεγμένων αποφάσεων των αιρετών διοικήσεων των ΔΕΥΑ.