ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΡΟΥΣ Ι΄
Άρθρο 201
Σκοπός Μέρους Ι΄
Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι η αντιμετώπιση επιμέρους ζητημάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Άρθρο 202
Αντικείμενο Μέρους Ι΄
Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι:
α) η ρύθμιση ζητημάτων λειτουργίας Ανωνύμων Εταιρειών Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών,
β) η ρύθμιση ζητημάτων κατάταξης απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων,
γ) η ρύθμιση ζητήματος συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού,
δ) η πρόβλεψη της συμμετοχής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα,
ε) η τροποποίηση της ρύθμισης για την τήρηση των διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης σε λογαριασμούς πιστωτικών ιδρυμάτων εκτός Συστήματος Λογαριασμών Θησαυροφυλακίου,
στ) η τροποποίηση της δήλωσης στοιχείων ακινήτων,
ζ) η τροποποίηση της ρύθμισης για την επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής σε συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους,
η) η πρόβλεψη της δυνατότητας κοινοποίησης των πράξεων που προβλέπονται στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190) με ψηφιακά μέσα,
θ) η παράταση της προθεσμίας υπαγωγής των κατασκευαστών οικοδομών προς πώληση σε φόρο μεταβίβασης ακινήτων αντί για φόρο προστιθέμενης αξίας,
ι) η παραχώρηση των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων από τη Χερσαία Ζώνη Λιμένος Ηρακλείου προς τον Δήμο Ηρακλείου,
ια) η ρύθμιση ζητημάτων της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.» και των θυγατρικών της και
ιβ) η πρόβλεψη υποχρέωσης των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Άρθρο 203
Συναλλαγές με επιλέξιμους αντισυμβαλλομένους – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 30 ν. 4514/2018 (παρ. 9 άρθρου 1 Οδηγίας 2021/338)
1. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 4514/2018 (Α΄ 14), περί συναλλαγών με επιλέξιμους αντισυμβαλλόμενους, μετά από τις λέξεις «και την παρ. 1 του άρθρου 28» προστίθενται οι λέξεις «όσον αφορά τις συναλλαγές αυτές ή οποιαδήποτε παρεπόμενη υπηρεσία που σχετίζεται άμεσα με αυτές τις συναλλαγές» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι Α.Ε.Π.Ε.Υ. που έχουν λάβει άδεια να εκτελούν εντολές για λογαριασμό πελατών και/ή να διενεργούν συναλλαγές για ίδιο λογαριασμό ή να λαμβάνουν και να διαβιβάζουν εντολές, έχουν τη δυνατότητα να διακανονίζουν ή να διενεργούν συναλλαγές με επιλέξιμους αντισυμβαλλομένους χωρίς να υποχρεούνται να συμμορφωθούν με το άρθρο 24, εξαιρουμένης της παρ. 5α, το άρθρο 25, το άρθρο 27 και την παρ. 1 του άρθρου 28 όσον αφορά τις συναλλαγές αυτές ή οποιαδήποτε παρεπόμενη υπηρεσία που σχετίζεται άμεσα με τις συναλλαγές αυτές.
Στις συναλλαγές τους με τους επιλέξιμους αντισυμβαλλόμενους οι Α.Ε.Π.Ε.Υ. ενεργούν με εντιμότητα, αμεροληψία και επαγγελματισμό και επικοινωνούν με τρόπο που είναι ορθός, σαφής και μη παραπλανητικός, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του επιλέξιμου αντισυμβαλλομένου και της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.».
Άρθρο 204
Κατάταξη των απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση – Τροποποίηση περ. θ) και ι) παρ. 1 άρθρου 145Α ν. 4261/2014
Στην παρ. 1 του άρθρου 145Α του ν. 4261/2014 (Α΄ 107), περί κατάταξης των απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. θ): αα) στο πρώτο εδάφιο οι λέξεις «καθώς επίσης απαιτήσεις τέτοιων θυγατρικών του πιστωτικού ιδρύματος, όταν αυτές οι απαιτήσεις απορρέουν από σύμβαση δανείου ή κατάθεσης με το πιστωτικό ίδρυμα, διά της οποίας συμβάσεως δανείζεται ή κατατίθεται στο πιστωτικό ίδρυμα το προϊόν της έκδοσης χρεωστικών μέσων από αυτές τις θυγατρικές» διαγράφονται, αβ) το δεύτερο εδάφιο καταργείται, β) στην υποπερ. (γγ) της περ. ι) τα εδάφια δεύτερο και τρίτο καταργούνται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Κατά την ειδική εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων και με την επιφύλαξη της παρ. 2 του παρόντος άρθρου, οι κατωτέρω απαιτήσεις κατατάσσονται κατά την ακόλουθη σειρά:
(α) Απαιτήσεις της παρ. 3 του άρθρου 975 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (KΠολΔ).
(β) Απαιτήσεις του Δημοσίου σε περίπτωση εφαρμογής των εσωτερικών άρθρων 57 ή 58 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
(γ) Απαιτήσεις από εγγυημένες καταθέσεις ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ, το οποίο υποκαθίσταται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των καταθετών, στους οποίους καταβάλλει αποζημίωση, κατά το μέτρο αυτής της αποζημίωσης ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ λόγω της χρήσης του Σκέλους Κάλυψης Καταθέσεων (ΣΚΚ) στο πλαίσιο της εξυγίανσης κατά το εσωτερικό άρθρο 104 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
(δ) Απαιτήσεις του Δημοσίου από κάθε αιτία, με τις προσαυξήσεις κάθε φύσης και τους τόκους που επιβαρύνουν τις απαιτήσεις αυτές.
(ε) Οι ακόλουθες απαιτήσεις:
αα) Απαιτήσεις του Ταμείου Εξυγίανσης, σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 98 σε περίπτωση χρηματοδότησης με σκοπό την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Ταμείου Εξυγίανσης, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 95 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
ββ) Απαιτήσεις από επιλέξιμες καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων κατά το τμήμα που υπερβαίνουν το όριο κάλυψης κατά το άρθρο 9 του v. 4370/2016 (Α’ 37), όπως και από καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που θα ήταν επιλέξιμες αν δεν είχαν γίνει μέσω υποκαταστημάτων εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιστωτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν στην Ένωση.
(στ) Απαιτήσεις από καλυπτόμενες επενδυτικές υπηρεσίες με την έννοια των άρθρων 12 και 13 του v. 4370/2016 ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ, το οποίο υποκαθίσταται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των πελατών επενδυτών, στους οποίους καταβάλλει αποζημίωση, κατά το μέτρο αυτής της αποζημίωσης.
(ζ) Απαιτήσεις από επιλέξιμες καταθέσεις κατά το τμήμα που υπερβαίνουν το όριο κάλυψης κατά το άρθρο 9 του v. 4370/2016 και δεν εμπίπτουν στην περ. ε’ ανωτέρω.
(η) Απαιτήσεις από καταθέσεις που εμπίπτουν στην εξαίρεση από την καταβολή αποζημιώσεων σύμφωνα με το άρθρο 8 του v. 4370/2016, στις οποίες όμως δεν συμπεριλαμβάνονται οι καταθέσεις που εμπίπτουν στην περ. γ’ της διάταξης αυτής.
(θ) Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που εμπίπτουν στις υπό (ι) έως και (ια) κατωτέρω περιπτώσεις, λοιπές απαιτήσεις, που δεν εμπίπτουν στις ανωτέρω περιπτώσεις ούτε είναι τελευταίας σειράς κατά την αντίστοιχη σύμβαση, όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, απαιτήσεις από δάνεια και άλλες πιστωτικές συμβάσεις, από συμβάσεις προμήθειας αγαθών ή παροχής υπηρεσιών ή από παράγωγα, απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, απαιτήσεις από εγγυήσεις που έχουν δοθεί από το πιστωτικό ίδρυμα για χρεωστικά μέσα έκδοσης θυγατρικών του με την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 32 του v. 4308/2014, ανεξάρτητα αν αυτές εδρεύουν στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή.
(ι) οι απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, που πληρούν τις ακόλουθες υπό (αα), (ββ) και (γγ) προϋποθέσεις, ήτοι
(αα) η αρχική συμβατική διάρκειά τους είναι τουλάχιστον ένα (1) έτος,
(ββ) δεν περιέχουν ενσωματωμένα παράγωγα και δεν είναι παράγωγα, τα δε χρεωστικά μέσα δεν θεωρούνται ότι περιέχουν ενσωματωμένα παράγωγα μόνο επειδή έχουν κυμαινόμενο επιτόκιο που βασίζεται σε ευρέως χρησιμοποιούμενο επιτόκιο αναφοράς ή επειδή είναι εκφρασμένα σε αλλοδαπό νόμισμα εφόσον το κεφάλαιο, η αποπληρωμή και οι τόκοι είναι στο ίδιο νόμισμα και
(γγ) τα σχετικά συμβατικά έγγραφα και, κατά περίπτωση, το ενημερωτικό δελτίο που σχετίζονται με την έκδοση και διάθεσή τους αναφέρουν ρητά την κατάταξή τους στην τάξη της παρούσας περ. (ι).
(ια) οι απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα μειωμένης κατάταξης ή μέσα της κατηγορίας 2 ή υβριδικούς τίτλους ή πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 ή προνομιούχες μετοχές ή κοινές μετοχές, μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, τηρουμένης της διαφοροποίησης στην κατάταξη μεταξύ των κατηγοριών απαιτήσεων που εμπίπτουν στην παρούσα περίπτωση. Στην παρούσα περίπτωση εμπίπτουν και απαιτήσεις που απορρέουν από εγγυήσεις που έχουν δοθεί από το πιστωτικό ίδρυμα για χρεωστικά μέσα μειωμένης κατάταξης ή υβριδικούς τίτλους ή άλλους τίτλους των ως άνω υπό (ια) κατηγοριών έκδοσης θυγατρικών του κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 32 του v. 4308/2014, ανεξάρτητα αν αυτές εδρεύουν στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή, όταν αυτές οι απαιτήσεις απορρέουν από σύμβαση δανείου ή κατάθεσης με το πιστωτικό ίδρυμα, δια της οποίας συμβάσεως δανείζεται ή κατατίθεται στο πιστωτικό ίδρυμα το προϊόν της έκδοσης τέτοιων χρεωστικών μέσων ή υβριδικών τίτλων ή άλλων τίτλων των ως άνω υπό (ια) κατηγοριών από αυτές τις θυγατρικές. Σε περίπτωση κατάθεσης τέτοιας θυγατρικής στο πιστωτικό ίδρυμα, το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται στο τμήμα της κατάθεσης που δεν εμπίπτει στην περ. (γ) της παρούσας παραγράφου.
Οι απαιτήσεις αα’ και ββ’ της περ. ε’ ικανοποιούνται συμμέτρως. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθρων 975 ως 978 του ΚΠολΔ.».
Άρθρο 205
Συμψηφισμός της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού
μισθού
Η προσωπική διαφορά των υπαλλήλων, για τους οποίους έχουν εφαρμογή οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 20 του ν. 5045/2023 (Α΄ 136), συμψηφίζεται με οποιαδήποτε αύξηση του βασικού μισθού με την επιφύλαξη της παρ. 4 του άρθρου 14 του ν. 5163/2024 (Α’ 199). Το ποσό της προσωπικής διαφοράς που συμψηφίζεται, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, ισούται με το μικρότερο μεταξύ του πενήντα τοις εκατό (50%) της προκαλούμενης αύξησης του βασικού μισθού και του ποσού της προσωπικής διαφοράς που υπερβαίνει τα τριακόσια (300) ευρώ. Αν η προσωπική διαφορά δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, δεν επέρχεται συμψηφισμός της με την αύξηση του βασικού μισθού.
Άρθρο 206
Συμμετοχή Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα
1. Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών μπορεί να μετέχει σε εθνικά, ευρωπαϊκά ή συγχρηματοδοτούμενα ερευνητικά ή άλλα προγράμματα, με την επιφύλαξη του θεσμικού πλαισίου που ισχύει για τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα.
2. Για τη συμμετοχή του προσωπικού της Αρχής σε συλλογικά όργανα που συγκροτούνται στο πλαίσιο υλοποίησης έργων χρηματοδοτούμενων από ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία ή από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων εφαρμόζονται αναλόγως οι παρ. 2, 3 και 5 του άρθρου 21 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), περί αμοιβών συλλογικών οργάνων, υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές δαπάνες βαρύνουν τις ως άνω πηγές χρηματοδότησης και δεν προκαλούν επιβάρυνση στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
3. Οι ανωτέρω ρυθμίσεις καταλαμβάνουν και τα προγράμματα, στα οποία συμμετέχει ήδη το προσωπικό της Αρχής, μετά από προηγούμενη απόφαση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.
Άρθρο 207
Ενιαίος Λογαριασμός Θησαυροφυλακίου – Τροποποίηση παρ. 14 άρθρου 69Α ν. 4270/2014
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 14 του άρθρου 69Α του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), περί Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) μετά από τις λέξεις «των διαθεσίμων» προστίθενται οι λέξεις «του Φορέα», β) οι λέξεις «της παρ. 13» αντικαθίστανται από τις λέξεις «της περ. γ) της παρ. 13», και η παρ. 14 διαμορφώνεται ως εξής:
«14. Το μέγιστο όριο της ρευστότητας που οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης επιτρέπεται να διατηρούν εκτός του Σ.Λ.Θ., ισούται με τις καθαρές ταμειακές τους ανάγκες για το επόμενο δεκαπενθήμερο, οι οποίες εξυπηρετούνται μέσω των λογαριασμών που τηρούν οι φορείς σε πιστωτικά ιδρύματα εκτός του Σ.Λ.Θ. Το όριο αυτό δεν μπορεί να υπερβαίνει σε συστηματική βάση το πέντε τοις εκατό (5%) του συνόλου των διαθεσίμων του Φορέα, με την επιφύλαξη της περ. γ) της παρ. 13. Κατόπιν αιτιολογημένης πρότασης του Φορέα και της σύμφωνης γνώμης της εποπτεύουσας Γ.Δ.Ο.Υ. και του Γ.Λ.Κ., δύναται το ανωτέρω ποσοστό να διαμορφώνεται αναλόγως.
Τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, πέραν του ανωτέρω μεγίστου ορίου, ορίζονται ως πλεονάζοντα και μεταφέρονται υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδος, κατά τις παρ. 10 και 11.
Εναλλακτικά, το μέγιστο όριο ρευστότητας εκτός του Σ.Λ.Θ. μπορεί να ισούται με ένα σταθερό ποσό, κατόπιν πρότασης του Φορέα και σύμφωνης γνώμης της εποπτεύουσας Γ.Δ.Ο.Υ. και του Γ.Λ.Κ. Με την απόφαση της παρ. 18 δύναται να καθορίζονται συγκεκριμένες περιπτώσεις, στις οποίες εφαρμόζεται ο κάθε τρόπος προσδιορισμού του μέγιστου ορίου ρευστότητας. Η τήρηση του μεγίστου ορίου ρευστότητας δύναται να διασφαλίζεται μέσω της λειτουργίας συστήματος αυτόματης μεταφοράς ποσών, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 22.
Το ακριβές ύψος των πλεοναζόντων ταμειακών διαθεσίμων και το μέγιστο ύψος της ρευστότητας, που οι φορείς διατηρούν σε πιστωτικά ιδρύματα, προκύπτουν μέσω του ταμειακού προγραμματισμού που διενεργούν οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης βάσει των σχετικών οδηγιών του Γ.Λ.Κ., καθώς και μέσω της παρακολούθησης των λογαριασμών σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 15.
Ο ταμειακός προγραμματισμός των φορέων υποβάλλεται προς έγκριση στην εποπτεύουσα Γ.Δ.Ο.Υ. και εν συνεχεία αποστέλλεται στο Γ.Λ.Κ. Η υποχρέωση κατάρτισης και αποστολής ταμειακού προγραμματισμού εκκινεί από την έκδοση της υπουργικής απόφασης της παρ. 18.».
Άρθρο 208
Τροποποίηση δήλωσης στοιχείων ακινήτων – Προσθήκη περ. στ) στην παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4223/2013
Στην παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4223/2013 (Α΄ 287), περί προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και χρόνου υποβολής δήλωσης, προστίθεται περ. στ) ως εξής:
«στ) Ειδικά για τα έτη 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019 και κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί παραγραφής, όσοι απαλλάσσονται από τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. βάσει της παρ. 1 του άρθρου 3 μπορούν να υποβάλουν μέχρι και την 30η Ιουνίου 2025 τροποποιητική δήλωση του άρθρου 23 του ν. 3427/2005 (Α΄ 312), περί δηλώσεων στοιχείων ακινήτων, για ακίνητα για τα οποία δεν δηλώθηκε η ιδιοχρησιμοποίησή τους. Ποσά που έχουν βεβαιωθεί διαγράφονται.».
Άρθρο 209
Ψηφιακό τέλος συναλλαγής σε συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους – Τροποποίηση τίτλου και παρ. 1 άρθρου 19 Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων
Στο άρθρο 19 του Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων (ν. 5177/2025, Α’ 21), περί συνδρομών που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις, συλλόγους και σωματεία, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στον τίτλο και στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 οι λέξεις «, συλλόγους και σωματεία» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και συλλόγους», β) η περ. α) καταργείται, γ) στην περ. β), οι λέξεις «σε κάθε άλλη περίπτωση» διαγράφονται, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 19
Συνδρομές καταβαλλόμενες σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους
1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σε χρηματικά ποσά ή συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους, από τα μέλη αυτών για τη συμμετοχή τους, χωρίς να αντιστοιχούν σε ιδιαίτερη αντιπαροχή εκ μέρους του λήπτη της συνδρομής. Το ποσό του οφειλόμενου Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής υπολογίζεται επί του καταβαλλόμενου χρηματικού ποσού ή της συνδρομής με την εφαρμογή συντελεστή:
α) Καταργείται.
β) Δύο κόμμα σαράντα τοις εκατό (2,40%).
2. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής, υπόχρεος για την υποβολή δήλωσης και την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι ο λήπτης της συνδρομής.».
Άρθρο 210
Κοινοποιήσεις πράξεων που προβλέπονται στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων με ψηφιακά μέσα – Tροποποίηση παρ. 1 και 2, κατάργηση παρ. 3 άρθρου 76 Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων
Στο άρθρο 76 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190), περί κοινοποιήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) στην παρ. 2 μετά από τη λέξη «κοινοποιήσεις» προστίθενται οι λέξεις «του πρώτου εδαφίου της παρ. 1», γ) η παρ. 3 καταργείται, και το άρθρο 76 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 76
Κοινοποιήσεις
1. Οι κοινοποιήσεις που προβλέπονται στον παρόντα Κώδικα διενεργούνται από δικαστικό επιμελητή ή υπάλληλο της ΑΑΔΕ ή άλλο υπάλληλο του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ., χωρίς να απαιτείται ειδική έγγραφη παραγγελία του Διοικητή ή άλλου εξουσιοδοτημένου οργάνου της ΑΑΔΕ. Οι κοινοποιήσεις του παρόντος Κώδικα μπορεί να διενεργούνται και με ψηφιακά μέσα κατά το άρθρο 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α΄ 58).
2. Οι κοινοποιήσεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 σε πρόσωπα άγνωστης διαμονής και όσους διαμένουν στο εξωτερικό γίνονται στον τυχόν διορισμένο, σύμφωνα με το άρθρο 142 του Κ.Πολ.Δ., αντίκλητό τους. Σε κάθε περίπτωση οι κοινοποιήσεις μπορεί να γίνονται στον σύζυγο, σε έναν από τους γονείς ή τους αδελφούς ή άλλους εξ αίματος συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού εκ πλαγίου εκείνου στον οποίο αφορά η κοινοποίηση, εφόσον έχουν ηλικία όχι μικρότερη των δεκαεπτά (17) ετών. Εάν τα πρόσωπα των προηγούμενων εδαφίων αρνούνται να παραλάβουν το κοινοποιούμενο έγγραφο ή δεν ευρίσκονται, γίνεται θυροκόλληση. Εάν δεν υπάρχει συγγενής του δεύτερου εδαφίου, η κοινοποίηση γίνεται στον δήμαρχο ή τον πρόεδρο συμβουλίου δημοτικής κοινότητας ή τον πρόεδρο δημοτικής κοινότητας της τελευταίας κατοικίας ή διαμονής εκείνου τον οποίο αφορά η κοινοποίηση, οι οποίοι οφείλουν να τοιχοκολλούν το κοινοποιούμενο έγγραφο στο πλέον εμφανές μέρος και να αποστέλλουν βεβαίωση για τη τοιχοκόλληση στο όργανο που παρήγγειλε την κοινοποίηση. Η κοινοποίηση σε κάθε περίπτωση θεωρείται ότι συντελέστηκε από την παραλαβή του κοινοποιούμενου εγγράφου από τα παραπάνω πρόσωπα.
3. Καταργείται.».
Άρθρο 211
Παράταση αναστολής Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε ακίνητα η παράδοση των οποίων έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων
Η προθεσμία που προβλέπεται στην περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 5131/2024 (Α’ 128), περί αναστολής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε ακίνητα η παράδοση των οποίων έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων, παρατείνεται για διάστημα έξι (6) μηνών από τη λήξη της ακόμη και αν δεν έχει ασκηθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, το δικαίωμα που προβλεπόταν στην παρ. 4α του άρθρου 6 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2020, Α’ 248) ως ίσχυε.
Άρθρο 212
Τέλος καθαριότητας και φωτισμού σε μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 222 ν. 4555/2018
1. Στην παρ. 2 του άρθρου 222 του ν. 4555/2018 (Α΄ 133) το δεύτερο εδάφιο διαγράφεται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Οφειλές από τέλη καθαριότητας και φωτισμού για ακίνητο, του οποίου η ηλεκτροδότηση έχει διακοπεί, σύμφωνα με βεβαίωση του αρμόδιου διαχειριστή δικτύου και το οποίο, σύμφωνα με υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη ή του νομίμου εκπροσώπου αυτού, δεν χρησιμοποιούνταν κατά το διάστημα αναφοράς, διαγράφονται ή παραλείπεται η βεβαίωσή τους. Ποσά που έχουν καταβληθεί δεν αναζητούνται.».
2. Σε περίπτωση προηγούμενης υπαγωγής της καταβολής των τελών του παρόντος σε ρύθμιση οφειλών, το ανεξόφλητο υπόλοιπο της ρυθμισμένης οφειλής, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, διαγράφεται με αίτηση του οφειλέτη προς τον οικείο Δήμο.
Άρθρο 213
Παραχώρηση των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων από την Χερσαία Ζώνη Λιμένος Ηρακλείου προς τον Δήμο Ηρακλείου
Παραχωρούνται χωρίς αντάλλαγμα από το Ελληνικό Δημόσιο στον Δήμο Ηρακλείου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου της Περιφέρειας Κρήτης για λόγους δημόσιας ωφέλειας η χρήση, η διαχείριση και η εκμετάλλευση των εκτάσεων που έχουν αποχαρακτηρισθεί και δεν περιλαμβάνονται στη χερσαία ζώνη του Λιμένα Ηρακλείου με την υπ’ αρ. 1537/2022 απόφαση της Συντονίστριας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, «Έγκριση της υπ’ αρ. 11/19-11-2021 απόφασης του 20ου Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου Α.Ε.» περί τροποποίησης και επανακαθορισμού της ΧΖΛ και ΘΖΛ Ηρακλείου» (Δ΄ 547).».
Άρθρο 214
Ρύθμιση ζητημάτων Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού Α.Ε. και θυγατρικών της – Προσθήκη παρ. 3Α στο άρθρο 3 ν. 4972/2022
Στο άρθρο 3 του ν. 4972/2022 (Α’ 181), περί πεδίου εφαρμογής, προστίθεται παρ. 3Α, και το άρθρο 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3Α. Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.» και οι θυγατρικές της είναι εταιρείες εκτός του δημοσίου τομέα, όπως ορίζεται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), οργανώνονται και λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και για αυτές δεν ισχύει η νομοθεσία για τον δημόσιο τομέα.»».
Άρθρο 215
Υποχρέωση παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό
Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 (A΄ 84), κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής της περ. γ΄ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, επιβεβαιώνουν αν ο λογαριασμός που δηλώνεται στην υπηρεσία άμεσης πληρωμής περιλαμβάνεται στους επαγγελματικούς λογαριασμούς που έχουν δηλωθεί από τον δικαιούχο πληρωμής σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 της υπ’ αρ. 119899/13.12.2023 κοινής απόφασης των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης «Ρυθμίσεις για την αποδοχή μέσων πληρωμής με κάρτα και άλλα μέσα πληρωμών – Αντικατάσταση της υπ’ αρ. 45231/20-04-2017 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών «Ρύθμιση υποχρέωσης αποδοχής πληρωμών με κάρτα, σύμφωνα με το άρθρο 65 του ν. 4446/2016, (Α’ 240)» (Β΄ 7115).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ-ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ-ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΕΡΟΥΣ Ι’
Άρθρο 216
Εξουσιοδοτική διάταξη Μέρους Ι΄
Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δύνανται να ρυθμίζονται πρόσθετες υποχρεώσεις των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 (Α΄ 84) στο πλαίσιο της εγγραφής δικαιούχου πληρωμής της περ. γ΄ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, να εξειδικεύονται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες και να ορίζονται τεχνικά και λεπτομερειακά θέματα για την εφαρμογή του άρθρου 201 του παρόντος, περί υποχρέωσης των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό.
Άρθρο 217
Μεταβατικές διατάξεις Μέρους Ι΄
1. Ποσά προσωπικής διαφοράς που έχουν συμψηφιστεί από την 1η Ιουνίου 2024 μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, καθ’ υπέρβαση των οριζόμενων στην παρ. 1 του άρθρου 205, περί συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού, αποκαθίστανται και καταβάλλονται στους δικαιούχους με την αμέσως επόμενη μισθοδοσία.
2. Δεν καταβάλλεται οποιασδήποτε μορφής αμοιβή ή αποζημίωση για τη συμμετοχή του προσωπικού της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε συνεδριάσεις ή άλλες εργασίες των συλλογικών οργάνων της παρ. 2 του άρθρου 206, περί συμμετοχής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα, που έγιναν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος.
Άρθρο 218
Καταργούμενες διατάξεις Μέρους Ι’
Καταργούνται:
α) Κάθε γενική ή ειδική διάταξη, κατά το μέρος που αντίκειται στο άρθρο 205, περί συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού, ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο θέματα που διέπονται από αυτό.
β) Η περ. β) της παρ. 13 του εσωτερικού άρθρου 69Α του ν. 4270/2014 (Α΄ 143) του άρθρου 194, περί Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου.
γ) Τα εδάφια τρίτο και τέταρτο της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 52 του Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων (ν. 5177/2025, Α’ 21), περί τέλους παραμονής και πλόων (Τ.Π.Π.) πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών.
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ Ν.Π. ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ 1-2 ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΝΑ »ΤΡΕΞΟΥΝ» ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΕΝΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕΙ? ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ? ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ?
ΥΣ: ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΙ? Η ΗΓΕΣΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ Η ΕΑΠ ΖΗΤΑΕΙ ΑΡΧΕΙΑ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΕΩΣ 19/03???
Το άρθρο 205 είναι αντισυνταγματικό, γιατί χωρίζει τους υπαλλήλους σε αυτούς που έχουν προσωπική διαφορά και σε αυτούς που δεν έχουν. Αντιλαμβάνεστε ότι μόνον διχαστικά λειτουργεί η ρύθμιση αυτή μέσα στην ίδια υπηρεσία. Μας πηγαίνει σε άλλες εποχές και μας χωρίζει σε υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων στον ίδιο φορέα με τα ίδια προσόντα. Δεν γίνεται το νομοσχέδιο αυτό να θεραπεύει αποσπασματικά και μόνο το πρόβλημα της προσωπικής διαφοράς. Δεν νοείται σε μια ευνομούμενη πολιτεία να υπάρχουν τέτοιου είδους στρεβλώσεις. Γεγονός είναι πως όσο υπάρχουν μισθολογικές στρεβλώσεις, κάθε καινούργια πρόσληψη στο υπουργείο οικονομικών είτε με μετάταξη , είτε με διαγωνισμό ΑΣΕΠ θα μεγεθύνει το πρόβλημα. Οπότε το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα στην ρίζα του; Ποιους ωφελεί η διαιώνιση του προβλήματος; Με βάση τα παραπάνω σίγουρα όχι την ομαλή λειτουργία του Υπουργείου Οικονομικών. Ελπίζουμε στην θετική ανταπόκριση του Υπουργού που θα λύνει μία καλή το πρόβλημα της ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗΣ πλέον διαφοράς μεταξύ υπαλλήλων που λαμβάνουν προσωπική διαφορά και σε αυτούς που δεν την λαμβάνουν.
Δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνο το ύψος της προσωπικής διαφοράς αλλά και ο συνολικός μισθός του υπαλλήλου. Στην υπηρεσία μου, οι παλιοί υπάλληλοι μπορεί να έχουν πολύ χαμηλές πια προσωπικές διαφορές λόγω των ετών προϋπηρεσίας, παρά ταύτα έχουν μισθό 1600- 1700 ευρώ ενώ εμείς των τελευταίων ετών διορισμένοι, έχουμε μικρές προσωπικές διαφορές αλλά ο μισθός μας είναι γύρω στα 1200+.
Παρακαλώ επίσης να διορθωθεί και η αδικία κατά την οποία η προσωπική διαφορά που υπολογίστηκε για τους διορισμένους των τελευταίων ετών, μειώθηκε κατά τόσα κλιμάκια όσα αναλογούσε η προηγούμενη προϋπηρεσία προτού μας αποδοθεί για πρώτη φορά η προσωπική διαφορά! Ενώ η μείωση θα έπρεπε να αρχίσει να υφίσταται αφότου λάβουμε την προσωπική διαφορά και μετά την πάροδο διετίας.
Το άρθρο 205 ορθά προωθεί τη ρύθμιση για τη διαφορά στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια ακόμα μεγαλύτερη αδικία: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην συνεχίζεται η άνιση μεταχείριση.
Με το άρθρο 7 του Ν.4223/2013 λαμβάνεται ειδική μέριμνα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αφού προβλέπεται η χορήγηση έκπτωσης του ΕΝΦΙΑ κατά 100% στην περίπτωση των οικογενειών που έχουν ένα άτομο με ειδικές ανάγκες και ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, εφόσον φυσικά πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις που ορίζουν οι σχετικές διατάξεις του νόμου.
Σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1081/2016 του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με την οποία επήλθαν τροποποιήσεις στην παλαιότερη εγκύκλιο ΠΟΛ. 1212/2015, αναφορικά με τη διαδικασία χορήγησης εκπτώσεων και αναστολής πληρωμής του ΕΝ.Φ.Ι.Α.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 2, με τίτλο «Προϋποθέσεις χορήγησης έκπτωσης»
Α.1. Ως συνολικό φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα θεωρείται το άθροισμα του συνολικού φορολογητέου εισοδήματος του συζύγου, της συζύγου και των εξαρτώμενων τέκνων, σε όσες περιπτώσεις ορίζεται από το νόμο ότι τα εισοδήματα των τέκνων συναθροίζονται με αυτά των γονέων, καθώς και του συνολικού φορολογητέου εισοδήματος των εξαρτώμενων τέκνων που έχουν υποβάλει ατομική δήλωση φορολογίας εισοδήματος.
Το συνολικό φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα και ο αριθμός των εξαρτώμενων τέκνων λαμβάνονται από τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος του οικείου φορολογικού έτους, οι οποίες έχουν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Αν οι σύζυγοι υποβάλλουν χωριστή δήλωση, λαμβάνεται ο μεγαλύτερος αριθμός τέκνων που έχει δηλωθεί σε μία εκ των δύο δηλώσεων.
Το συνολικό φορολογητέο εισόδημα προσδιορίζεται από το άθροισμα του καθαρού εισοδήματος, όπως προκύπτει από τα ποσά των κωδικών του Πίνακα 4 της δήλωσης ή δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος του οικείου φορολογικού έτους, τα οποία λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, των ποσών των κωδικών των περιπτώσεων 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12 και 18 του Πίνακα 6 της δήλωσης και του ποσού της προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικής δαπάνης, όπου αυτή εφαρμόζεται.
2. Η συνολική επιφάνεια των κτισμάτων, αποτελούμενη από το άθροισμα των κύριων και βοηθητικών χώρων των κατηγοριών ακινήτων 1 έως και 12 (εκτός 4, 41 έως και 47), αποπερατωμένων και ημιτελών, καθώς και η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας, όπως αυτή προσδιορίζεται για τον υπολογισμό του συμπληρωματικού φόρου, λαμβάνεται από τις δηλώσεις ΕΝ.Φ.Ι.Α. του οικείου έτους, οι οποίες έχουν υποβληθεί εμπρόθεσμα, λαμβανομένου υπόψη του ποσοστού συνιδιοκτησίας και του είδους του δικαιώματος επί των ακινήτων.
Σε άτομα με αναπηρία που για λόγους ανωτέρας βίας ή μη προβλεφθέντων καταστάσεων υπέβαλαν συμπληρωματικά ή εκπρόθεσμα δηλώσεις Ε9 δεν χορηγούνται οι ανωτέρω νομοθετημένες εκπτώσεις από τον ΕΝΦΙΑ και ο φόρος επιβάλλεται κανονικά.
Φαίνεται ότι υπάρχει μία «τιμωρία» και «ποινή» εκ μέρους της Διοίκησης στα Άτομα με Αναπηρία που υπέβαλλαν ακόμα και για λόγους ανωτέρας βίας, τις δηλώσεις αυτές εκπρόθεσμα.
Το ζήτημα είναι τόσο οικονομικό όσο και ηθικό. Είναι κρίμα μία ευνοϊκή ρύθμιση όπως η συγκεκριμένη χορήγηση έκπτωσης στον ΕΝΦΙΑ για ΑμεΑ να χάνεται για λεπτομέρειες, όπως η εκπρόθεσμη δήλωση εάν και εφόσον πληρούνται όλες οι υπόλοιπες προϋποθέσεις.
Στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων σας, θα ήταν ευχής έργον η νομοθέτηση χορήγησης των ευεργετημάτων της έκπτωσης στον ΕΝΦΙΑ για τα ΑμεΑ, όταν φυσικά πληρούνται οι υπόλοιπες προϋποθέσεις, ακόμα και εάν υποβάλλονται οι δηλώσεις εκπρόθεσμα.
Θεωρώ ότι είναι επιβεβλημένο η Διοίκηση να εφαρμόζει την ουσία και το πνεύμα του Νόμου και της βούλησης του Νομοθέτη και να όχι επούσιες διατάξεις που τις ακυρώνουν.
Ο εργοδότης υποχρεούται να εφαρμόζει σε όλους τους εργαζόμενους που απασχολεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης και να προβαίνει σε καλόπιστη και ηθική χρήση των δικαιωμάτων του που απορρέουν από τη σύμβαση εργασίας (ΑΚ 288). Οφείλει δηλαδή να μεταχειρίζεται τους εργαζόμενους με τον ίδιο τρόπο, χωρίς διακρίσεις, εκτός εάν αυτές δικαιολογούνται αντικειμενικά από τη φύση της παρεχόμενης εργασίας.
Απαγορεύεται η διαφορετική μεταχείριση των εργαζομένων που έχουν τα ίδια προσόντα, παρέχουν την ίδια εργασία, με τους ίδιους όρους και υπό τις ίδιες συνθήκες, για την εξυπηρέτηση αναγκών της ίδιας κατηγορίας, δηλαδή εφόσον βρίσκονται στις ίδιες υπηρεσιακές γενικά καταστάσεις από άποψη χρόνου πρόσληψης και παροχής υπηρεσίας, αδιακρίτως φύλου.
Απαγορεύεται στον εργοδότη διαφορετική και άνιση μεταχείριση των εργαζομένων που να εκδηλώνεται με την εξαίρεση ενός ή μερικών από αυτούς από τις οικειοθελείς παροχές που καταβάλλει στους υπόλοιπους εργαζόμενους, οι οποίοι ανήκουν στην ίδια κατηγορία και ειδικότητα, εργάζονται με τις ίδιες συνθήκες, έχουν τις ίδιες ικανότητες και την ίδια απόδοση και επιδεικνύουν την ίδια επιμέλεια στην παροχή των υπηρεσιών τους.
Επέκταση προσωπικής διαφοράς σε όλους καί ανάλογα την προϋπηρεσία να υπάρχει η λογική διαφορά των τριετιων ανάμεσα στους υπαλλήλους της ίδιας ειδικότητας γιατί με το σημερινό καθεστώς δεν πρόκειται να εξισωθούν οι μισθοί και να γίνουν δίκαιοι..π.χ είμαι εργαζόμενος Δ.Ε χειριστής μηχανημάτων με ότι αυτό συνεπάγεται με εργασιακούς κινδύνους, σωματικής καταπόνησης με 7.000 ένσημα, διορισμένος το 2017 ως ιδαχ χωρίς εφάπαξ ο μισθός μου σε σχέση με το 2010 έχει μειωθεί 200% στο δημόσιο τομέα με την προσωπική διαφορά η μείωση ήταν τής τάξης του 30%.σημερα αυτός πού είχε προσληφθεί το 2012 καί 4.000 ένσημα έχει μισθό 1700€ πού είναι ένας αξιοπρεπής μισθός διαβίωσης εγώ έχω μισθο 950€ καί αντί να μας βοηθήσει εμάς το νομοσχέδιο πού βάλαμε μεγαλύτερη πλάτη καί έχουμε πληρώσει Πίο ακριβά την οικονομική κρίση βοηθά πάλι τούς Πίο υψηλόμισθούς.τα συμπεράσματα δικά σας
Για τα ακινητα που δεν ηλεκτροδοτηθηκαν ποτε, ποια προβλεψη θα υπαρξει
Αναφορικά με το αρ. 205 του νομοσχεδίου για την προσωπική διάφορα, πρέπει να αποκατασταθεί η αδικία και να δοθεί η προσωπική διαφορα και στους νεοπροσλαμβανομενους και στους μεταταγεντες από άλλους φορείς του δημοσίου στην ΑΑΔΕ που δεν την λαμβάνουν!!! Το 2018 ήταν η τελευταία φορά που δόθηκε στην ΑΑΔΕ και από τότε μέχρι σήμερα υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων μισθολογικά, με τα ίδια καθήκοντα και προσόντα. Στα πλαίσια της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων και της χρηστής δημόσιας διοίκησης, το αίτημα πολλών συναδέλφων της ΑΑΔΕ πρέπει να γίνει δεκτό.
Επέκταση προσωπικής διαφοράς σε όλους τους εργαζόμενους πού έχουν προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα καί όχι επιλεκτικά όπως ζητάνε πολλοί π.χ μόνο για τό υπουργείο οικονομικών τι είμαστε πληβείοι καί πατρίκιοι.οσο είναι η προσωπική διαφορά σε υπαλλήλους ίδιας ειδικότητας ίδιας συνολικής προϋπηρεσίας σε πολλές περιπτώσεις φτάνει όσο είναι ο μισθός μας.την κρίση την πληρώσαμε οι παλιοί εργαζόμενοι πού το 2013 καί πριν εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα και έχουν προσληφθεί στο δημόσιο μετά τό 2015.με το νομοσχέδιο τακτοποιούνται μονο όσοι έχουν προσωπική διαφορά πού έχουν διπλάσιες αμοιβές.
Το νομοσχέδιο επιχειρεί να αμβλύνει τις αδικίες οι οποίες παρουσιάζονται από το μηχανισμό της προσωπικής διαφοράς των υπαλλήλων οι οποίοι είναι ήδη δικαιούχοι και λαμβάνουν ήδη τα χρήματα της προσωπικής διαφοράς. Παραλείπει όμως να εντάξει στην προσωπική διαφορά όλους τους νεοδιόριστους δημοσίους υπαλλήλους (σε ανεξάρτητες αρχές, όπως ΕΛ.ΣΤΑΤ. και Α.Α.Δ.Ε. και υπουργεία), οι οποίοι έχουν τα ίδια καθήκοντα και τις ίδιες ευθύνες με τους συναδέλφους τους όμως δε λαμβάνουν την προσωπική διαφορά, γεγονός που οδηγεί σε μεγάλες μισθολογικές διαφορές και δημιουργεί πολύ μεγάλο αίσθημα αδικίας για τους εν λόγω υπαλλήλους.
Στο άρθρο 212 πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη ώστε και σε ακίνητα με πολλούς ιδιοκτήτες, ειδικά όταν υπάρχει αγωγή διανομής που αποδεικνύει την αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των ιδιοκτητών ή και σχετική απόφαση, και πάλι θα εφαρμόζει η απαλλαγή, εφόσον το ακίνητο είναι κενό και σφραγισμένο και ακόμα και αν έχει παροχή.
Ο λόγος είναι ότι η αποξήλωση παροχής απαιτεί τη συμφωνία του 100% των ιδιοκτητών, κάτι που σημαίνει ότι αμελείς συνιδιοκτήτες που δε συμφωνούν με τίποτα – εξού και η αγωγή διανομής – εμποδίζουν τους επιμελείς ιδιοκτήτες να συμμορφωθούν με απαιτήσεις που απαιτούν συμφωνία του 100% – και μάλιστα τους επιβαρύνουν με τις δαπάνες διαχείρισης ως ότου ολοκληρωθεί η διανομή.
Το άρθρο 205 πρέπει να τροποποιηθεί. Για την εξάλειψη των ανισοτήτων και για να μην υπάρχουν θέματα αντισυνταγματικότητας στο νόμο, πρέπει το μέτρο της προσωπικής διαφοράς να επεκταθεί και σε υπαλλήλους που δεν την λαμβάνουν καθόλου ενώ εργάζονται σε ομοειδείς θέσεις με συναδέλφους τους που την λαμβάνουν. Π.χ. πρέπει να συμπεριληφθούν υπάλληλοι του Υπ.Οικ. που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31-3-23. Ο αριθμός των συγκεκριμένων υπαλλήλων δεν είναι μεγάλος και το κόστος για το δημόσιο μικρό. Η ανισότητα όμως θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη αν δεν τροποποιηθεί το εν λόγω άρθρο.
Με το νομοσχέδιο ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν χωρίς να υπάρχει μνεία και για τους υπαλλήλους που διορίσθηκαν ή μετατάχθηκαν από 1.4.2023 και έπειτα, οι οποίοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά. Υφίσταται ανισότητα στις μισθολογικές απολαβές μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν τα ίδια τυπικά προσόντα και υπηρετούν στον ίδιο φορέα. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι αναγκαία η ένταξη ρύθμισης για επέκταση της προσωπικής της διαφοράς και για τους εν λόγω υπαλλήλους.
Για την αποκατάσταση των μισθολογικών ανισοτήτων, θα πρέπει στο άρθρο 205 για την Προσωπική Διαφορά, να προστεθεί τουλάχιστον παράγραφος και για την επέκταση της ΠΔ στους νεοεισερχόμενους που ΔΕΝ την παίρνουν.
Με το άρθρο 205 περί προσωπικής διαφοράς, δεν μπορεί να μιλάμε για ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ, όταν υπάρχουν υπάλληλοι της ΑΑΔΕ που δεν παίρνουν καθόλου προσωπική διαφορά διότι έτυχε να μεταταχθούν ή να διοριστούν στον φορέα μετά την 1-11-2018.
Βάσει της αρχής της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων, δεν επιτρέπεται η εκ μέρους του εργοδότη άνιση μεταχείριση των μισθωτών της ίδιας εκμετάλλευσης. Αρκεί να έχουν τα ίδια προσόντα αλλά και να παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες-υπό τις ίδιες συνθήκες. Το θέμα της χορήγησης της προσωπικής διαφοράς στους νεοδιόριστους ή νεομεταταχθέντες είναι αναγκαία, αφού δεν γίνεται το ίδιο το κράτος να παραβιάζει αρχές του Συντάγματος. Ας πρωτοτυπήσουν οι νομοθέτες και να μην περιμένουν τις επόμενες εκλογές (όποτε αυτές γίνουν) για να εντάξουν και αυτούς τους υπαλλήλους στην προσωπική διαφορά (όπως έγινε στο παρελθόν). Και στο κάτω κάτω, οι αξιοπρέπεια των εργαζομένων δεν πρέπει να θυσιάζεται για κανένα εκλογικό συμφέρον.
Άρθρο 205.
Καμία πρόβλεψη για τους υπόλοιπους -μη λαμβάνοντες την προσωπική διαφορά- συναδέλφους του ΥΠΟΙΚ.
Ίδια καθήκοντα, ίδιες υποχρεώσεις, ίδιος -αν όχι μεγαλύτερος φόρτος εργασίας- ειδικά για τους νεότερους και ταυτόχρονα κατά πολύ χαμηλότερες αποδοχές.
Είναι παράλογο, άδικο και ενδεχομένως παράνομο! Πρέπει να υπάρξει ΜΙΑ και ΕΝΙΑΙΑ ρύθμιση για ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ!
Άρθρο 205.
Είναι ατυχές ότι η ρύθμιση αφορά αποκλειστικά στους υπαλλήλους που λαμβάνουν την προσωπική διαφορά και όχι στο σύνολο των υπαλλήλων του Υπουργείου. Δεν λαμβάνεται υπόψη ότι υπάλληλοι που είτε διορίστηκαν στο Υπουργείο – είτε μετατάχθηκαν σε αυτό μέσω της κινητικότητας – μετά την 31/03/2023 δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά. Το αποτέλεσμα είναι ότι εντός του Υπουργείου, υπάλληλοι με τα ίδια προσόντα, στο ίδιο ΜΚ ή που ασκούν παρόμοια καθήκοντα έχουν σημαντικά διαφορετικές αποδοχές. Εφόσον, σύμφωνα με την Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης που συνοδεύει το σ/ν, στόχος της εν λόγω ρύθμισης είναι να «μην διαιωνίζονται σημαντικές στρεβλώσεις στις απολαβές μεταξύ υπαλλήλων» κρίνεται σκόπιμη η αποκατάσταση της αδικίας για όσους υπαλλήλους δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά μέσω ειδικής πρόβλεψης στο σ/ν.
Η μη επέκταση της προσωπικής διαφοράς στους υπαλλήλους οι οποίοι δεν την λαμβάνουν λόγω και μόνο ενός τυχαίας συγκυρίας, δηλαδή ότι μετατάχθηκαν ή διορίστηκαν μετά την 01/04/2023, όχι μόνο δεν αίρει τις αδικίες που διακηρύσσεται στην ΑΣΥΡ, αλλά τις διαιωνίζει έτι περαιτέρω. Συνάδελφοι με τα ίδια προσόντα και τις ίδιες αρμοδιότητες που μοιράζονται το ίδιο γραφείο βλέπουν άλλους συναδέλφους να παίρνουν αποδοχές υψηλότερες κατά εκατοντάδες ευρώ χωρίς καμία αξιοκρατική αξιολόγηση. Την ίδια ώρα, τα εισοδήματά μας συρρικνώνονται συνεχώς ενώ παράλληλα με ένα αμελητέο δημοσιονομικό κόστος θα μπορούσε να επιλυθεί η στρέβλωση και να αποκατασταθεί η συνταγματική κατοχυρωμένη ισότητα. Μάλιστα, το δημοσιονομικό κόστος μπορεί να είναι ακόμα και μηδενικό σε σχέση με την παρούσα κατάσταση, δεδομένης της συνεχούς συνταξιοδότησης συναδέλφων με μεγάλες προσωπικές διαφορές. Δημιουργείτε υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων την ώρα που από τα επίσημα στοιχεία της eurostat οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα έχουν τις χαμηλότερες αποδοχές. Είναι απαράδεκτο να παραμένουν μνημονιακές ρυθμίσεις και λογικές την ώρα που διανύουμε την διακηρυσσόμενη ομαλότητα.
Το άρθρο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο δεν καταργεί τις αδικίες και υπάρχουσες στρεβλώσεις, παρά μάλλον τις ενισχύει.
Το ορθό θα ήταν απλά να ανανεωθεί η υπάρχουσα διάταξη περί μη συμψηφισμού.
Επιπλέον θα πρέπει η ΠΔ να ενσωματωθεί στο μισθό, να καταργηθεί το ενιαίο μισθολόγιο και γενικά οι μισθοί να αναπροσαρμοστούν σημαντικά σε σχέση με τη σημερινή αγορά εργασίας.
Όλα τα στελέχη του Δημοσίου τομέα υποαμοίβονται σημαντικά σε σχέση με τα προσόντα τους και τις υψηλής ποιότητας υπηρεσίες που προσφέρουν.
Στο άρθρο 205 ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται οι νεοδιορισμένοι και νεομεταχθέντες υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών από τις 01.04.2023 κι έπειτα.
Πρόκειται για μια στρέβλωση που διαφοροποιεί τους υπαλλήλους με μοναδικό κριτήριο το χρονικό σημείο διορισμού ή μετακίνησής τους στο Υπουργείο.
Το δημοσιονομικό κόστος για την αποκατάσταση αυτής της ανισότητας είναι πραγματικό μικρό και μπορεί να συμπεριληφθεί μαζί με την τροπολογία αυτή που θα ψηφιστεί!
Το άρθρο 205 ορθά προωθεί τη ρύθμιση για τη διαφορά στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια ακόμα μεγαλύτερη αδικία: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην συνεχίζεται η άνιση μεταχείριση.
Το σχέδιο νόμου δεν λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη Δημοσίων Υπαλλήλων που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31η Μαρτίου 2023 στο υπουργείο και δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά…Εφόσον ο νόμος στοχεύει στην αποκατάσταση των αδικιών, δεν είναι σωστό και δίκαιο να λάβουν και αυτοί οι υπάλληλοι το προσωπική τους διαφορά?
Άρθρο 205 – Οι μισθολογικές ανισότητες δεν εξαλείφονται αφού είμαστε πολλοί που ΔΕΝ παίρνουμε προσωπική διαφορά. Η 6Κ/2021 δίχασε τους υπάλληλους του ΥΠΟΙΚ που προσελήφθησαν με την ίδια προκήρυξη. Έχουμε τα ίδια προσόντα ακριβώς και ασκούμε τα ίδια καθήκοντα με τους υπόλοιπους συναδέλφους της 6κ/2021, ΔΕΝ λαμβάνουμε την προσωπική διαφορά διότι η ανάληψη των καθηκόντων μας έγινε μετά την 1η Απριλίου 2023.
Στο άρθρο 205 ορθώς προωθείται ρύθμιση για τις διαφορές που παρουσιάζονται στην προσωπική διαφορά που λαμβάνουν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών καθιστώντας υπαλλήλους δύο ταχυτήτων. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να συμπεριληφθούν και όσοι υπάλληλοι δε λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Θα πρέπει να ενταχθεί η απόδοση της προσωπικής διαφοράς στους υπαλλήλους που έχουν διοριστεί ή μεταταγεί στο Υπουργείο Οικονομικών μετά την 31/03/2023 και οι οποίοι δεν λαμβάνουν καθόλου την προσωπική διαφορά. Είναι κι αυτή μία αδικία προς αποκατάσταση για ισορροπία στις αμοιβές και ίση μεταχείριση των εργαζομένων.
Στο άρθρο 205 δεν λαμβάνετε υπόψη για ακόμα μια φορά η ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά παρόλο που έχουν τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα με υπαλλήλους που λαμβάνον προσωπική διαφορά. Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01η Απριλίου 2023.
Στο άρθρο 205 για την προσωπική διαφορά, για να αρθούν οι ανισότητες θα πρέπει πρώτα να δοθεί σε όλους τους υπαλλήλους. Δεν μπορεί να μιλάμε για μισθολογική ισότητα οταν υπαρχουν πολλοι υπάλληλοι της ΑΑΔΕ που δεν παίρνουν την προσωπική διαφορά διότι έτυχε να μεταταχθουν ή να διοριστουν στον φορέα μετά την 1-11-2018.
Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς επιχειρεί να διορθώσει τις διαφορές στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη την λαμβάνουν. Ωστόσο, παραβλέπει ένα ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, εργαζόμενοι με αντίστοιχα προσόντα και ίδια χρόνια προϋπηρεσίας καταλήγουν να έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής εργασιακής απόδοσης ή αντικειμένου, αλλά εξαιτίας της άνισης εφαρμογής του συγκεκριμένου μηχανισμού. Εφόσον σκοπός του νομοσχεδίου είναι η διόρθωση αδικιών, θα ήταν εύλογο να συμπεριληφθούν και όσοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην διαιωνίζεται αυτή η ανισότητα
Στο άρθρο 205 για την προσωπική διαφορά δε γίνεται αναφορά σε όσους υπαλλήλους διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31η Μαρτίου 2023 στο υπουργείο, και οι οποίοι δε λαμβάνουν προσωπική διαφορά, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ανισότητες μεταξύ υπαλλήλων.
Στο άρθρο 205 θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που προσλήφθηκαν μετά την 1/4/2023 ή συγχωνευτήκαν με υπηρεσίες στις οποίες δόθηκε η προσωπική διαφορά σύμφωνα με το άρθρο 64 του ν. 5042/2023. Στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία αναφορά για τους υπαλλήλους, οι οποίοι είναι πάνω από 300 άτομα σε όλους τους φορείς του άρθρου 64 του ν.5042/2023 και όχι μονο, και αφορούν υπάλληλους που εργάζονται το ίδιο υπουργείο, στην ίδια Γενική Γραμματεία (π.χ ΓΓΠΣΨΔ), στην ίδια Γενική διεύθυνση και στο ίδιο τμήμα. Υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές (δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά), όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς (πρόσληψη, μετάταξη ή συγχώνευση της υπηρεσίας τους με υπηρεσία που λαμβάνει ΠΔ μετά την 1/4/2024). Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά. Οπότε αν το άρθρο 205 παραμείνει ως έχει, οι μισθολογικές ανισότητες όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά απεναντίας αυξάνουν.
Για την αποκατάσταση των μισθολογικών ανισοτήτων, θα πρέπει στο άρθρο 205 για την Προσωπική Διαφορά, να προστεθεί τουλάχιστον παράγραφος και για την επέκταση της ΠΔ στους νεοεισερχόμενους που δεν την παίρνουν . Όπως έγινε επέκταση Π.Δ. και με το ν.4569/2018 (Α’ 179) και με το ν.5042/2023 (Α’ 88).
Το άρθρο 205 θα πρέπει να τροποποιηθεί προκειμένου να εξαλειφθούν πλήρως οι μισθολογικές ανισότητες των υπαλλήλων. Υπάλληλοι του υπουργείου ΥΠΟΙΚ που προσελήφθηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31/03/2023 δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, παρόλο που έχουν ίδια προσόντα και προϋπηρεσία με τους συναδέλφους τους. Είναι απαραίτητο να ενταχθούν και αυτοί οι υπάλληλοι στη ρύθμιση και να αποκατασταθεί η αδικία και να εξαλειφθεί επιτέλους η άνιση μεταχείριση.
Άρθρο 205: περί προσωπικής διαφοράς.
Θα έπρεπε να ληφθεί ειδική μέριμνα έτσι ώστε όταν πρόκειται για μισθολογική αύξηση που προκύπτει από λήψη προπτυχιακού/μεταπτυχιακού/διδακτορικού, να λαμβάνεται ολόκληρη, ανεξάρτητα από το όριο των 300 ευρώ. Υποτίθεται ότι το δημόσιο χρειάζεται επιμορφωμένους υπαλλήλους και η δια βίου μάθηση είναι ζητούμενο. Οι υπάλληλοι που επενδύουν στις σπουδές τους, λοιπόν, θα έπρεπε να έχουν και το ανάλογο οικονομικό δέλεαρ για να το κάνουν.
Άρθρο 205 – υπάρχει μισθολογική αδικία εις βάρος πολλών υπαλλήλων του Υπ.Οικ. οι οποίοι ΔΕΝ λαμβάνουν την προσωπική διαφορά, γιατί διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31/03/2023. Να προβλεφθεί ρύθμιση που να διευθετεί το πρόβλημα αυτό, καθώς δεν γίνεται υπάλληλοι στο ίδιο Υπουργείο, με την ίδια ή και περισσότερη προϋπηρεσία, με τα ίδια ή και περισσότερα προσόντα να αμοίβονται διαφορετικά!!
Στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία αναφορά
για υπαλλήλους (150 περίπου)
που είτε διορίστηκαν , είτε μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μέσω της κινητικότητας μετά την 31/03/2023 οι οποίοι ΔΕΝ λαμβάνουν προσωπική διαφορά.
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΊΚΑΙΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΠΑΊΡΝΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΔΙΑΦΟΡΆ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΟ ΌΧΙ, ΕΝΏ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΊΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. ΜΆΛΙΣΤΑ ΜΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΆΡΘΡΟ Η ΑΔΙΚΊΑ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΆΡΟΥΝ ΌΛΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΔΙΑΦΟΡΆ.
Το άρθρο 205 δεν λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι που μετατάχθηκαν πρόσφατα στο ΥΠΟΙΚ, με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας, τα ίδια προσόντα και τα ίδια καθήκοντα έχουν σημαντικά χαμηλότερες αποδοχές.
Προκειμένου να υπάρξει αποκατάσταση των μισθολογικών αδικιών και να υπάρχει ίση μεταχείριση, θα πρέπει να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι λαμβάνουν πολύ μικρή ή και καθόλου προσωπική διαφορά.
Η αποκατάσταση της αδικίας για τους υπαλλήλους που προσελήφθηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31/03/2023 και δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά είναι επιτακτική. Παρά τα ίδια προσόντα και προϋπηρεσία, οι αποδοχές τους είναι χαμηλότερες λόγω της άνισης εφαρμογής του μηχανισμού προσωπικής διαφοράς. Είναι δίκαιο να ενταχθούν και αυτοί οι υπάλληλοι στη ρύθμιση, εξασφαλίζοντας ίση μεταχείριση και δικαιότερη αμοιβή.
Είμαστε πάρα πολλοί υπάλληλοι στη ΓΓΠΣΨΔ που δεν παίρνουμε την προσωπική διαφορά ΕΝΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ Δ/ΝΣΗ, ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΜΗΜΑ παίρνουν την προσωπική διαφορά (σύμφωνα με το ν.5042/2023, παρ.1 του άρθρου 64)
Να προβλεφθεί ρύθμιση που θα αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα, το οποίο είναι και αντισυνταγματικό, γιατί δεν γίνεται υπάλληλοι στο ίδιο τμήμα, με την ίδια ή και περισσότερη προυπηρεσία και ίδια ή και περισσότερα προσόντα να αμοίβονται διαφορετικά.
Άρθρο 212 Τέλος καθαριότητας και φωτισμού σε μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 222 ν. 4555/2018.
Για τα ακίνητα που δεν έχουν ηλεκτροδοτηθεί ποτέ παραμένουν οι διατάξεις του ν. 4604/2019 άρθρο 103?????
Άρθρο 205 – Οι μισθολογικές ανισότητες δεν εξαλείφονται πλήρως. Για παράδειγμα, υπάλληλοι του ΥΠΟΙΚ που προσελήφθησαν με την ίδια προκύρηξη (6Κ/2021), έχουν τα ίδια προσόντα και ασκούν τα ίδια καθήκοντα με άλλους συναδέλφους δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά διότι η ανάληψη των καθηκόντων έγινε μετά την 1η Απριλίου 2023.
Το άρθρο 205 ορθά προωθεί τη ρύθμιση για τη διαφορά στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια ακόμα μεγαλύτερη αδικία: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην συνεχίζεται η άνιση μεταχείριση.
Το σχέδιο νόμου που τέθηκε σε διαβούλευση ορθά προωθεί τη ρύθμιση για τη διαφορά στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια ακόμα μεγαλύτερη αδικία: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην συνεχίζεται η άνιση μεταχείριση.
Άρθρο 205 – Για να επέλθει δικαιοσύνη στις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων, δεν αρκεί η αναστολή της μείωσης της προσωπικής διαφοράς, καθώς αρκετοί χαμηλά αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι λαμβάνουν μηδενικές ή ελάχιστες προσωπικές διαφορές. Μία λύση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί – αν και πάλι θα έλυνε μόνο ένα μέρος του προβλήματος – θα ήταν να ανακληθούν και οι δύο προηγούμενες άδικες μειώσεις της προσωπικής διαφοράς λόγω αλλαγής κλιμακίων (2016-2020), τουλάχιστον αναφορικά με τις μικρές προσωπικές διαφορές.
Άρθρο 212
Τέλος καθαριότητας και φωτισμού σε μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 222 ν. 4555/2018.
Ακίνητο ερειπωμένο (πτώση στέγης και εξωτερικής τοιχοποιίας), κατόπιν αυτοψίας πολεοδομίας το έτος 2010, με ΕΝΦΙΑ & αντικειμενική αξία μειωμένα κατά 50% και υπεύθυνη δήλωση κενού μη ηλεκτροδοτούμενου το έτος 2019, ο Δήμος ΔΕΝ διαγράφει τα δημοτικά τέλη. Τί παραπάνω θα αλλάξει με την διάταξη αυτή;
Το (ΜΕΡΟΣ Ι΄ ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ (άρθρο 205)) είναι αντισυνταγματικό.
«Διαφορετική αμοιβή για ίδια παρεχόμενη υπηρεσία, άνιση αντιμετώπιση στην εργασία».
Φυσικά, γνωρίζει πολύ καλά η ηγεσία του υπουργείου, ότι είναι αντισυνταγματικό, βάση και της απάντησης του Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στην από 28.08.2024 ερώτηση (ΠΑΒ) ως προς την παράταση του άρθρου 28 του ν. 4940/2022.
«Με το άρθρο 27 του νόμου 4354/2015 καθιερώθηκε η μείωση της προσωπικής διαφοράς στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Η συγκεκριμένη ρύθμιση αποσκοπούσε στη σταδιακή εξάλειψη της προσωπικής διαφοράς μέσω της συμψηφιστικής μείωσης, ώστε οι μελλοντικές αυξήσεις να επηρεάζουν άμεσα την καταβαλλόμενη αμοιβή και να εξισορροπήσουν τις ανισότητες που είχαν προκύψει από προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις.»
Προσωπικά, είμαι στο 16ΜΚ και υπάλληλοι με 2 κλιμάκια χαμηλότερα και ίδιας κατηγορίας από εμένα παίρνουν σήμερα, προσωπική διαφορά (και υπερβάλλουσα μείωση!). Ο λόγος που δεν έχω διαφορά είναι ότι εγώ διορίστηκα 20-1-2010, και για τον υπολογισμό τις προσωπικής διαφοράς (2015), το ερώτημα ήταν «τι μισθό έχει ο υπάλληλος στις 1-1-2010».
Συνεπώς, το άρθρο αυτό είναι αντισυνταγματικό, γιατί χωρίζει τους υπαλλήλους του ενιαίου μισθολογίου σε αυτούς που έχουν προσωπική διαφορά και σε αυτούς που δεν έχουν.
Ο συμψηφισμός επι των αυξήσεων με το όριο των 300€, συνεπάγεται την παγίωση του ποσού των 300€!
Στο άρθρο 205 για την προσωπική διαφορά θα πρέπει να προβλεφθεί ότι σε όποιους η προσωπική διαφορά είναι μικρότερη των 300 ευρώ θα αυξηθεί σε αυτό το ποσό. Διαφορετικά οι αδικίες θα παραμείνουν καθώς πολλοί έχουν πλέον προσωπική διαφορά μικρότερη αυτού του ορίου. Π.χ ένας που πήρε ένα διδακτορικό τιμωρείται μισθολογικά για αυτό καθώς έχασε 350 ευρώ προσωπική διαφορά και μηδενίστηκε για αυτόν. Αυτός θα έχει προσωπική διαφορά 0 και ο διπλανός του 300 και παραπάνω.
Εδώ και ένα μήνα περιμέναμε αυτό το σχέδιο νόμου, προκειμένου όπως διαβάζαμε, να αποκατασταθούν μισθολογικές ανισότητες υπαλλήλων με τα ίδια χρονιά υπηρεσίας και προσόντα. Στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία αναφορά για υπαλλήλους (150 περίπου) που είτε διορίστηκαν πρόσφατα είτε μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μέσω της κινητικότητας. Οπότε οι μισθολογικές ανισότητες όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά απεναντίας αυξάνουν.
Στο άρθρο 205 για την προσωπική διάφορα, να προστεθεί «με αναδρομική ισχύ μετά την ψήφιση, από 01/06/2024 και μετά, για όσους υπαλλήλους είχαν στο ενδιάμεσο μεταβολή (αλλαγή κλιμακίου), να καταβληθούν τα αντίστοιχα ποσά με κριτήριο την προσωπική διαφορά που είχαν πριν την αλλαγή κλιμακίου».