ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΡΟΥΣ Ι΄
Άρθρο 201
Σκοπός Μέρους Ι΄
Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι η αντιμετώπιση επιμέρους ζητημάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Άρθρο 202
Αντικείμενο Μέρους Ι΄
Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι:
α) η ρύθμιση ζητημάτων λειτουργίας Ανωνύμων Εταιρειών Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών,
β) η ρύθμιση ζητημάτων κατάταξης απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων,
γ) η ρύθμιση ζητήματος συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού,
δ) η πρόβλεψη της συμμετοχής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα,
ε) η τροποποίηση της ρύθμισης για την τήρηση των διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης σε λογαριασμούς πιστωτικών ιδρυμάτων εκτός Συστήματος Λογαριασμών Θησαυροφυλακίου,
στ) η τροποποίηση της δήλωσης στοιχείων ακινήτων,
ζ) η τροποποίηση της ρύθμισης για την επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής σε συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους,
η) η πρόβλεψη της δυνατότητας κοινοποίησης των πράξεων που προβλέπονται στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190) με ψηφιακά μέσα,
θ) η παράταση της προθεσμίας υπαγωγής των κατασκευαστών οικοδομών προς πώληση σε φόρο μεταβίβασης ακινήτων αντί για φόρο προστιθέμενης αξίας,
ι) η παραχώρηση των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων από τη Χερσαία Ζώνη Λιμένος Ηρακλείου προς τον Δήμο Ηρακλείου,
ια) η ρύθμιση ζητημάτων της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.» και των θυγατρικών της και
ιβ) η πρόβλεψη υποχρέωσης των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Άρθρο 203
Συναλλαγές με επιλέξιμους αντισυμβαλλομένους – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 30 ν. 4514/2018 (παρ. 9 άρθρου 1 Οδηγίας 2021/338)
1. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 4514/2018 (Α΄ 14), περί συναλλαγών με επιλέξιμους αντισυμβαλλόμενους, μετά από τις λέξεις «και την παρ. 1 του άρθρου 28» προστίθενται οι λέξεις «όσον αφορά τις συναλλαγές αυτές ή οποιαδήποτε παρεπόμενη υπηρεσία που σχετίζεται άμεσα με αυτές τις συναλλαγές» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι Α.Ε.Π.Ε.Υ. που έχουν λάβει άδεια να εκτελούν εντολές για λογαριασμό πελατών και/ή να διενεργούν συναλλαγές για ίδιο λογαριασμό ή να λαμβάνουν και να διαβιβάζουν εντολές, έχουν τη δυνατότητα να διακανονίζουν ή να διενεργούν συναλλαγές με επιλέξιμους αντισυμβαλλομένους χωρίς να υποχρεούνται να συμμορφωθούν με το άρθρο 24, εξαιρουμένης της παρ. 5α, το άρθρο 25, το άρθρο 27 και την παρ. 1 του άρθρου 28 όσον αφορά τις συναλλαγές αυτές ή οποιαδήποτε παρεπόμενη υπηρεσία που σχετίζεται άμεσα με τις συναλλαγές αυτές.
Στις συναλλαγές τους με τους επιλέξιμους αντισυμβαλλόμενους οι Α.Ε.Π.Ε.Υ. ενεργούν με εντιμότητα, αμεροληψία και επαγγελματισμό και επικοινωνούν με τρόπο που είναι ορθός, σαφής και μη παραπλανητικός, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του επιλέξιμου αντισυμβαλλομένου και της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.».
Άρθρο 204
Κατάταξη των απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση – Τροποποίηση περ. θ) και ι) παρ. 1 άρθρου 145Α ν. 4261/2014
Στην παρ. 1 του άρθρου 145Α του ν. 4261/2014 (Α΄ 107), περί κατάταξης των απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. θ): αα) στο πρώτο εδάφιο οι λέξεις «καθώς επίσης απαιτήσεις τέτοιων θυγατρικών του πιστωτικού ιδρύματος, όταν αυτές οι απαιτήσεις απορρέουν από σύμβαση δανείου ή κατάθεσης με το πιστωτικό ίδρυμα, διά της οποίας συμβάσεως δανείζεται ή κατατίθεται στο πιστωτικό ίδρυμα το προϊόν της έκδοσης χρεωστικών μέσων από αυτές τις θυγατρικές» διαγράφονται, αβ) το δεύτερο εδάφιο καταργείται, β) στην υποπερ. (γγ) της περ. ι) τα εδάφια δεύτερο και τρίτο καταργούνται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Κατά την ειδική εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων και με την επιφύλαξη της παρ. 2 του παρόντος άρθρου, οι κατωτέρω απαιτήσεις κατατάσσονται κατά την ακόλουθη σειρά:
(α) Απαιτήσεις της παρ. 3 του άρθρου 975 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (KΠολΔ).
(β) Απαιτήσεις του Δημοσίου σε περίπτωση εφαρμογής των εσωτερικών άρθρων 57 ή 58 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
(γ) Απαιτήσεις από εγγυημένες καταθέσεις ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ, το οποίο υποκαθίσταται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των καταθετών, στους οποίους καταβάλλει αποζημίωση, κατά το μέτρο αυτής της αποζημίωσης ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ λόγω της χρήσης του Σκέλους Κάλυψης Καταθέσεων (ΣΚΚ) στο πλαίσιο της εξυγίανσης κατά το εσωτερικό άρθρο 104 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
(δ) Απαιτήσεις του Δημοσίου από κάθε αιτία, με τις προσαυξήσεις κάθε φύσης και τους τόκους που επιβαρύνουν τις απαιτήσεις αυτές.
(ε) Οι ακόλουθες απαιτήσεις:
αα) Απαιτήσεις του Ταμείου Εξυγίανσης, σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 98 σε περίπτωση χρηματοδότησης με σκοπό την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Ταμείου Εξυγίανσης, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 95 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
ββ) Απαιτήσεις από επιλέξιμες καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων κατά το τμήμα που υπερβαίνουν το όριο κάλυψης κατά το άρθρο 9 του v. 4370/2016 (Α’ 37), όπως και από καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που θα ήταν επιλέξιμες αν δεν είχαν γίνει μέσω υποκαταστημάτων εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιστωτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν στην Ένωση.
(στ) Απαιτήσεις από καλυπτόμενες επενδυτικές υπηρεσίες με την έννοια των άρθρων 12 και 13 του v. 4370/2016 ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ, το οποίο υποκαθίσταται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των πελατών επενδυτών, στους οποίους καταβάλλει αποζημίωση, κατά το μέτρο αυτής της αποζημίωσης.
(ζ) Απαιτήσεις από επιλέξιμες καταθέσεις κατά το τμήμα που υπερβαίνουν το όριο κάλυψης κατά το άρθρο 9 του v. 4370/2016 και δεν εμπίπτουν στην περ. ε’ ανωτέρω.
(η) Απαιτήσεις από καταθέσεις που εμπίπτουν στην εξαίρεση από την καταβολή αποζημιώσεων σύμφωνα με το άρθρο 8 του v. 4370/2016, στις οποίες όμως δεν συμπεριλαμβάνονται οι καταθέσεις που εμπίπτουν στην περ. γ’ της διάταξης αυτής.
(θ) Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που εμπίπτουν στις υπό (ι) έως και (ια) κατωτέρω περιπτώσεις, λοιπές απαιτήσεις, που δεν εμπίπτουν στις ανωτέρω περιπτώσεις ούτε είναι τελευταίας σειράς κατά την αντίστοιχη σύμβαση, όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, απαιτήσεις από δάνεια και άλλες πιστωτικές συμβάσεις, από συμβάσεις προμήθειας αγαθών ή παροχής υπηρεσιών ή από παράγωγα, απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, απαιτήσεις από εγγυήσεις που έχουν δοθεί από το πιστωτικό ίδρυμα για χρεωστικά μέσα έκδοσης θυγατρικών του με την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 32 του v. 4308/2014, ανεξάρτητα αν αυτές εδρεύουν στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή.
(ι) οι απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, που πληρούν τις ακόλουθες υπό (αα), (ββ) και (γγ) προϋποθέσεις, ήτοι
(αα) η αρχική συμβατική διάρκειά τους είναι τουλάχιστον ένα (1) έτος,
(ββ) δεν περιέχουν ενσωματωμένα παράγωγα και δεν είναι παράγωγα, τα δε χρεωστικά μέσα δεν θεωρούνται ότι περιέχουν ενσωματωμένα παράγωγα μόνο επειδή έχουν κυμαινόμενο επιτόκιο που βασίζεται σε ευρέως χρησιμοποιούμενο επιτόκιο αναφοράς ή επειδή είναι εκφρασμένα σε αλλοδαπό νόμισμα εφόσον το κεφάλαιο, η αποπληρωμή και οι τόκοι είναι στο ίδιο νόμισμα και
(γγ) τα σχετικά συμβατικά έγγραφα και, κατά περίπτωση, το ενημερωτικό δελτίο που σχετίζονται με την έκδοση και διάθεσή τους αναφέρουν ρητά την κατάταξή τους στην τάξη της παρούσας περ. (ι).
(ια) οι απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα μειωμένης κατάταξης ή μέσα της κατηγορίας 2 ή υβριδικούς τίτλους ή πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 ή προνομιούχες μετοχές ή κοινές μετοχές, μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, τηρουμένης της διαφοροποίησης στην κατάταξη μεταξύ των κατηγοριών απαιτήσεων που εμπίπτουν στην παρούσα περίπτωση. Στην παρούσα περίπτωση εμπίπτουν και απαιτήσεις που απορρέουν από εγγυήσεις που έχουν δοθεί από το πιστωτικό ίδρυμα για χρεωστικά μέσα μειωμένης κατάταξης ή υβριδικούς τίτλους ή άλλους τίτλους των ως άνω υπό (ια) κατηγοριών έκδοσης θυγατρικών του κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 32 του v. 4308/2014, ανεξάρτητα αν αυτές εδρεύουν στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή, όταν αυτές οι απαιτήσεις απορρέουν από σύμβαση δανείου ή κατάθεσης με το πιστωτικό ίδρυμα, δια της οποίας συμβάσεως δανείζεται ή κατατίθεται στο πιστωτικό ίδρυμα το προϊόν της έκδοσης τέτοιων χρεωστικών μέσων ή υβριδικών τίτλων ή άλλων τίτλων των ως άνω υπό (ια) κατηγοριών από αυτές τις θυγατρικές. Σε περίπτωση κατάθεσης τέτοιας θυγατρικής στο πιστωτικό ίδρυμα, το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται στο τμήμα της κατάθεσης που δεν εμπίπτει στην περ. (γ) της παρούσας παραγράφου.
Οι απαιτήσεις αα’ και ββ’ της περ. ε’ ικανοποιούνται συμμέτρως. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθρων 975 ως 978 του ΚΠολΔ.».
Άρθρο 205
Συμψηφισμός της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού
μισθού
Η προσωπική διαφορά των υπαλλήλων, για τους οποίους έχουν εφαρμογή οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 20 του ν. 5045/2023 (Α΄ 136), συμψηφίζεται με οποιαδήποτε αύξηση του βασικού μισθού με την επιφύλαξη της παρ. 4 του άρθρου 14 του ν. 5163/2024 (Α’ 199). Το ποσό της προσωπικής διαφοράς που συμψηφίζεται, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, ισούται με το μικρότερο μεταξύ του πενήντα τοις εκατό (50%) της προκαλούμενης αύξησης του βασικού μισθού και του ποσού της προσωπικής διαφοράς που υπερβαίνει τα τριακόσια (300) ευρώ. Αν η προσωπική διαφορά δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, δεν επέρχεται συμψηφισμός της με την αύξηση του βασικού μισθού.
Άρθρο 206
Συμμετοχή Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα
1. Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών μπορεί να μετέχει σε εθνικά, ευρωπαϊκά ή συγχρηματοδοτούμενα ερευνητικά ή άλλα προγράμματα, με την επιφύλαξη του θεσμικού πλαισίου που ισχύει για τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα.
2. Για τη συμμετοχή του προσωπικού της Αρχής σε συλλογικά όργανα που συγκροτούνται στο πλαίσιο υλοποίησης έργων χρηματοδοτούμενων από ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία ή από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων εφαρμόζονται αναλόγως οι παρ. 2, 3 και 5 του άρθρου 21 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), περί αμοιβών συλλογικών οργάνων, υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές δαπάνες βαρύνουν τις ως άνω πηγές χρηματοδότησης και δεν προκαλούν επιβάρυνση στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
3. Οι ανωτέρω ρυθμίσεις καταλαμβάνουν και τα προγράμματα, στα οποία συμμετέχει ήδη το προσωπικό της Αρχής, μετά από προηγούμενη απόφαση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.
Άρθρο 207
Ενιαίος Λογαριασμός Θησαυροφυλακίου – Τροποποίηση παρ. 14 άρθρου 69Α ν. 4270/2014
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 14 του άρθρου 69Α του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), περί Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) μετά από τις λέξεις «των διαθεσίμων» προστίθενται οι λέξεις «του Φορέα», β) οι λέξεις «της παρ. 13» αντικαθίστανται από τις λέξεις «της περ. γ) της παρ. 13», και η παρ. 14 διαμορφώνεται ως εξής:
«14. Το μέγιστο όριο της ρευστότητας που οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης επιτρέπεται να διατηρούν εκτός του Σ.Λ.Θ., ισούται με τις καθαρές ταμειακές τους ανάγκες για το επόμενο δεκαπενθήμερο, οι οποίες εξυπηρετούνται μέσω των λογαριασμών που τηρούν οι φορείς σε πιστωτικά ιδρύματα εκτός του Σ.Λ.Θ. Το όριο αυτό δεν μπορεί να υπερβαίνει σε συστηματική βάση το πέντε τοις εκατό (5%) του συνόλου των διαθεσίμων του Φορέα, με την επιφύλαξη της περ. γ) της παρ. 13. Κατόπιν αιτιολογημένης πρότασης του Φορέα και της σύμφωνης γνώμης της εποπτεύουσας Γ.Δ.Ο.Υ. και του Γ.Λ.Κ., δύναται το ανωτέρω ποσοστό να διαμορφώνεται αναλόγως.
Τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, πέραν του ανωτέρω μεγίστου ορίου, ορίζονται ως πλεονάζοντα και μεταφέρονται υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδος, κατά τις παρ. 10 και 11.
Εναλλακτικά, το μέγιστο όριο ρευστότητας εκτός του Σ.Λ.Θ. μπορεί να ισούται με ένα σταθερό ποσό, κατόπιν πρότασης του Φορέα και σύμφωνης γνώμης της εποπτεύουσας Γ.Δ.Ο.Υ. και του Γ.Λ.Κ. Με την απόφαση της παρ. 18 δύναται να καθορίζονται συγκεκριμένες περιπτώσεις, στις οποίες εφαρμόζεται ο κάθε τρόπος προσδιορισμού του μέγιστου ορίου ρευστότητας. Η τήρηση του μεγίστου ορίου ρευστότητας δύναται να διασφαλίζεται μέσω της λειτουργίας συστήματος αυτόματης μεταφοράς ποσών, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 22.
Το ακριβές ύψος των πλεοναζόντων ταμειακών διαθεσίμων και το μέγιστο ύψος της ρευστότητας, που οι φορείς διατηρούν σε πιστωτικά ιδρύματα, προκύπτουν μέσω του ταμειακού προγραμματισμού που διενεργούν οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης βάσει των σχετικών οδηγιών του Γ.Λ.Κ., καθώς και μέσω της παρακολούθησης των λογαριασμών σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 15.
Ο ταμειακός προγραμματισμός των φορέων υποβάλλεται προς έγκριση στην εποπτεύουσα Γ.Δ.Ο.Υ. και εν συνεχεία αποστέλλεται στο Γ.Λ.Κ. Η υποχρέωση κατάρτισης και αποστολής ταμειακού προγραμματισμού εκκινεί από την έκδοση της υπουργικής απόφασης της παρ. 18.».
Άρθρο 208
Τροποποίηση δήλωσης στοιχείων ακινήτων – Προσθήκη περ. στ) στην παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4223/2013
Στην παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4223/2013 (Α΄ 287), περί προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και χρόνου υποβολής δήλωσης, προστίθεται περ. στ) ως εξής:
«στ) Ειδικά για τα έτη 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019 και κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί παραγραφής, όσοι απαλλάσσονται από τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. βάσει της παρ. 1 του άρθρου 3 μπορούν να υποβάλουν μέχρι και την 30η Ιουνίου 2025 τροποποιητική δήλωση του άρθρου 23 του ν. 3427/2005 (Α΄ 312), περί δηλώσεων στοιχείων ακινήτων, για ακίνητα για τα οποία δεν δηλώθηκε η ιδιοχρησιμοποίησή τους. Ποσά που έχουν βεβαιωθεί διαγράφονται.».
Άρθρο 209
Ψηφιακό τέλος συναλλαγής σε συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους – Τροποποίηση τίτλου και παρ. 1 άρθρου 19 Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων
Στο άρθρο 19 του Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων (ν. 5177/2025, Α’ 21), περί συνδρομών που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις, συλλόγους και σωματεία, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στον τίτλο και στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 οι λέξεις «, συλλόγους και σωματεία» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και συλλόγους», β) η περ. α) καταργείται, γ) στην περ. β), οι λέξεις «σε κάθε άλλη περίπτωση» διαγράφονται, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 19
Συνδρομές καταβαλλόμενες σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους
1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σε χρηματικά ποσά ή συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους, από τα μέλη αυτών για τη συμμετοχή τους, χωρίς να αντιστοιχούν σε ιδιαίτερη αντιπαροχή εκ μέρους του λήπτη της συνδρομής. Το ποσό του οφειλόμενου Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής υπολογίζεται επί του καταβαλλόμενου χρηματικού ποσού ή της συνδρομής με την εφαρμογή συντελεστή:
α) Καταργείται.
β) Δύο κόμμα σαράντα τοις εκατό (2,40%).
2. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής, υπόχρεος για την υποβολή δήλωσης και την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι ο λήπτης της συνδρομής.».
Άρθρο 210
Κοινοποιήσεις πράξεων που προβλέπονται στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων με ψηφιακά μέσα – Tροποποίηση παρ. 1 και 2, κατάργηση παρ. 3 άρθρου 76 Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων
Στο άρθρο 76 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190), περί κοινοποιήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) στην παρ. 2 μετά από τη λέξη «κοινοποιήσεις» προστίθενται οι λέξεις «του πρώτου εδαφίου της παρ. 1», γ) η παρ. 3 καταργείται, και το άρθρο 76 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 76
Κοινοποιήσεις
1. Οι κοινοποιήσεις που προβλέπονται στον παρόντα Κώδικα διενεργούνται από δικαστικό επιμελητή ή υπάλληλο της ΑΑΔΕ ή άλλο υπάλληλο του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ., χωρίς να απαιτείται ειδική έγγραφη παραγγελία του Διοικητή ή άλλου εξουσιοδοτημένου οργάνου της ΑΑΔΕ. Οι κοινοποιήσεις του παρόντος Κώδικα μπορεί να διενεργούνται και με ψηφιακά μέσα κατά το άρθρο 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α΄ 58).
2. Οι κοινοποιήσεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 σε πρόσωπα άγνωστης διαμονής και όσους διαμένουν στο εξωτερικό γίνονται στον τυχόν διορισμένο, σύμφωνα με το άρθρο 142 του Κ.Πολ.Δ., αντίκλητό τους. Σε κάθε περίπτωση οι κοινοποιήσεις μπορεί να γίνονται στον σύζυγο, σε έναν από τους γονείς ή τους αδελφούς ή άλλους εξ αίματος συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού εκ πλαγίου εκείνου στον οποίο αφορά η κοινοποίηση, εφόσον έχουν ηλικία όχι μικρότερη των δεκαεπτά (17) ετών. Εάν τα πρόσωπα των προηγούμενων εδαφίων αρνούνται να παραλάβουν το κοινοποιούμενο έγγραφο ή δεν ευρίσκονται, γίνεται θυροκόλληση. Εάν δεν υπάρχει συγγενής του δεύτερου εδαφίου, η κοινοποίηση γίνεται στον δήμαρχο ή τον πρόεδρο συμβουλίου δημοτικής κοινότητας ή τον πρόεδρο δημοτικής κοινότητας της τελευταίας κατοικίας ή διαμονής εκείνου τον οποίο αφορά η κοινοποίηση, οι οποίοι οφείλουν να τοιχοκολλούν το κοινοποιούμενο έγγραφο στο πλέον εμφανές μέρος και να αποστέλλουν βεβαίωση για τη τοιχοκόλληση στο όργανο που παρήγγειλε την κοινοποίηση. Η κοινοποίηση σε κάθε περίπτωση θεωρείται ότι συντελέστηκε από την παραλαβή του κοινοποιούμενου εγγράφου από τα παραπάνω πρόσωπα.
3. Καταργείται.».
Άρθρο 211
Παράταση αναστολής Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε ακίνητα η παράδοση των οποίων έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων
Η προθεσμία που προβλέπεται στην περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 5131/2024 (Α’ 128), περί αναστολής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε ακίνητα η παράδοση των οποίων έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων, παρατείνεται για διάστημα έξι (6) μηνών από τη λήξη της ακόμη και αν δεν έχει ασκηθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, το δικαίωμα που προβλεπόταν στην παρ. 4α του άρθρου 6 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2020, Α’ 248) ως ίσχυε.
Άρθρο 212
Τέλος καθαριότητας και φωτισμού σε μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 222 ν. 4555/2018
1. Στην παρ. 2 του άρθρου 222 του ν. 4555/2018 (Α΄ 133) το δεύτερο εδάφιο διαγράφεται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Οφειλές από τέλη καθαριότητας και φωτισμού για ακίνητο, του οποίου η ηλεκτροδότηση έχει διακοπεί, σύμφωνα με βεβαίωση του αρμόδιου διαχειριστή δικτύου και το οποίο, σύμφωνα με υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη ή του νομίμου εκπροσώπου αυτού, δεν χρησιμοποιούνταν κατά το διάστημα αναφοράς, διαγράφονται ή παραλείπεται η βεβαίωσή τους. Ποσά που έχουν καταβληθεί δεν αναζητούνται.».
2. Σε περίπτωση προηγούμενης υπαγωγής της καταβολής των τελών του παρόντος σε ρύθμιση οφειλών, το ανεξόφλητο υπόλοιπο της ρυθμισμένης οφειλής, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, διαγράφεται με αίτηση του οφειλέτη προς τον οικείο Δήμο.
Άρθρο 213
Παραχώρηση των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων από την Χερσαία Ζώνη Λιμένος Ηρακλείου προς τον Δήμο Ηρακλείου
Παραχωρούνται χωρίς αντάλλαγμα από το Ελληνικό Δημόσιο στον Δήμο Ηρακλείου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου της Περιφέρειας Κρήτης για λόγους δημόσιας ωφέλειας η χρήση, η διαχείριση και η εκμετάλλευση των εκτάσεων που έχουν αποχαρακτηρισθεί και δεν περιλαμβάνονται στη χερσαία ζώνη του Λιμένα Ηρακλείου με την υπ’ αρ. 1537/2022 απόφαση της Συντονίστριας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, «Έγκριση της υπ’ αρ. 11/19-11-2021 απόφασης του 20ου Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου Α.Ε.» περί τροποποίησης και επανακαθορισμού της ΧΖΛ και ΘΖΛ Ηρακλείου» (Δ΄ 547).».
Άρθρο 214
Ρύθμιση ζητημάτων Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού Α.Ε. και θυγατρικών της – Προσθήκη παρ. 3Α στο άρθρο 3 ν. 4972/2022
Στο άρθρο 3 του ν. 4972/2022 (Α’ 181), περί πεδίου εφαρμογής, προστίθεται παρ. 3Α, και το άρθρο 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3Α. Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.» και οι θυγατρικές της είναι εταιρείες εκτός του δημοσίου τομέα, όπως ορίζεται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), οργανώνονται και λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και για αυτές δεν ισχύει η νομοθεσία για τον δημόσιο τομέα.»».
Άρθρο 215
Υποχρέωση παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό
Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 (A΄ 84), κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής της περ. γ΄ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, επιβεβαιώνουν αν ο λογαριασμός που δηλώνεται στην υπηρεσία άμεσης πληρωμής περιλαμβάνεται στους επαγγελματικούς λογαριασμούς που έχουν δηλωθεί από τον δικαιούχο πληρωμής σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 της υπ’ αρ. 119899/13.12.2023 κοινής απόφασης των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης «Ρυθμίσεις για την αποδοχή μέσων πληρωμής με κάρτα και άλλα μέσα πληρωμών – Αντικατάσταση της υπ’ αρ. 45231/20-04-2017 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών «Ρύθμιση υποχρέωσης αποδοχής πληρωμών με κάρτα, σύμφωνα με το άρθρο 65 του ν. 4446/2016, (Α’ 240)» (Β΄ 7115).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ-ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ-ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΕΡΟΥΣ Ι’
Άρθρο 216
Εξουσιοδοτική διάταξη Μέρους Ι΄
Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δύνανται να ρυθμίζονται πρόσθετες υποχρεώσεις των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 (Α΄ 84) στο πλαίσιο της εγγραφής δικαιούχου πληρωμής της περ. γ΄ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, να εξειδικεύονται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες και να ορίζονται τεχνικά και λεπτομερειακά θέματα για την εφαρμογή του άρθρου 201 του παρόντος, περί υποχρέωσης των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό.
Άρθρο 217
Μεταβατικές διατάξεις Μέρους Ι΄
1. Ποσά προσωπικής διαφοράς που έχουν συμψηφιστεί από την 1η Ιουνίου 2024 μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, καθ’ υπέρβαση των οριζόμενων στην παρ. 1 του άρθρου 205, περί συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού, αποκαθίστανται και καταβάλλονται στους δικαιούχους με την αμέσως επόμενη μισθοδοσία.
2. Δεν καταβάλλεται οποιασδήποτε μορφής αμοιβή ή αποζημίωση για τη συμμετοχή του προσωπικού της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε συνεδριάσεις ή άλλες εργασίες των συλλογικών οργάνων της παρ. 2 του άρθρου 206, περί συμμετοχής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα, που έγιναν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος.
Άρθρο 218
Καταργούμενες διατάξεις Μέρους Ι’
Καταργούνται:
α) Κάθε γενική ή ειδική διάταξη, κατά το μέρος που αντίκειται στο άρθρο 205, περί συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού, ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο θέματα που διέπονται από αυτό.
β) Η περ. β) της παρ. 13 του εσωτερικού άρθρου 69Α του ν. 4270/2014 (Α΄ 143) του άρθρου 194, περί Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου.
γ) Τα εδάφια τρίτο και τέταρτο της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 52 του Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων (ν. 5177/2025, Α’ 21), περί τέλους παραμονής και πλόων (Τ.Π.Π.) πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών.
Στο άρθρο 205 ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται όσοι διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μετά την 01/04/2023, οι οποίοι παίρνουν ελάχιστη ή μηδενική προσωπική διαφορά, με αποτέλεσμα να είναι σε τρομερά μειονεκτική μισθολογικά θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους. Πρόκειται για μια στρέβλωση που διαφοροποιεί τους υπαλλήλους με μοναδικό κριτήριο το χρονικό σημείο διορισμού ή μετακίνησής τους στο Υπουργείο Οικονομικών. Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01η Απριλίου 2023.
Με το άρθρο 205, με σκοπό τον συμψηφισμό της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού και την αποκατάσταση αδικιών, θα πρέπει να συμπεριληφθεί όρος για την επιστροφή του ποσού της προσωπικής διαφοράς που συμψηφίστηκε και αφορά σε απόκτηση μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τιτλου μετά την 1.1.2016 και μέχρι την 31.05.2022. Υπάλληλοι με τον ίδιο χρόνο υπηρεσίας και τα ιδια τυπικά προσόντα, που απόκτησαν τον μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο από 1.1.2016 και μέχρι την 31.05.2022 λαμβάνουν μειωμένη προσωπική διαφορά, ήτοι για υπάλληλο κατηγορίας ΠΕ,118 ευρώ και 354 ευρώ αντίστοιχα. Η ανωτέρω μείσωση της ΠΔ, που αφορά προωθημένη μισθολογική εξέλιξη και όχι εξέλιξη χρόνου υπηρεσίας, αποτελεί κατάφορη αδικία και αντιβαίνει της αρχής της ίσης μεταχείρισης, που προβλέπει το σύνταγμα.
Επίσης για τους ίδους λόγους, στο εν λόγω άρθρο θα πρέπει να προστεθεί όρος για τους νεοεισερχόμενους υπαλλήλους σε υπηρεσίες που λαμβάνουν ΠΔ, που να τους αποδίδει το ανάλογο ποσό με την ανάληψη των καθηκόνων τους (όπως συμβαίνει με το Ειδικό επιστημομικό προσωπικό της Επιτροπής Ανταγωνισμού).
Σχετικά με το σχεδιαζόμενο άρθρο 205, απουσιάζει αισθητά οποιαδήποτε πρόνοια έτσι ώστε οι νεοδιορισθέντες και μεταταχθέντες μετά την 1η Απριλίου 2023 να εντάσσονται στο σχήμα της προσωπικής διαφοράς. Αυτό πρακτικά δημιουργεί υπαλλήλους δύο κατηγοριών, ανεξαρτήτως των προσόντων (τυπικών και ουσιαστικών) και της όποιας μετρήσιμης προσφοράς τους στην δομή στην οποία υπηρετούν. Έτι περαιτέρω, προκύπτει λόγω των ανωτέρω νομοθετική στρέβλωση και, κατ’ επέκταση, ανασφάλεια δικαίου. Ως εκ τούτου, προτείνεται προσθήκη μιας γραμμής προς συμπερίληψη των νεοδιορισθέντων και μεταταχθέντων μετά την 1η Απριλίου 2023 στο ευεργέτημα της προσωπικής διαφοράς σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχείρισης και της αποφυγής εργασιακών διακρίσεων.
Στο άρθρο 205 που αναφέρεται σε ρύθμιση σχετικά με την προσωπική διαφορά που λαμβάνουν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και όσοι υπάλληλοι δε λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να ενταχθεί η απόδοση της προσωπικής διαφοράς στους υπαλλήλους που έχουν διοριστεί ή μεταταχθεί στο Υπουργείο Οικονομικών απο 1/4/2023 και οι οποίοι δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά, δημιουργώντας εργαζομένους 2 ταχυτήτων και καταστρατηγώντας καταφανώς την αρχήν της ισότητας.
Σχετικά με το σημαντικό εργαλείο της ΠΔ, τίθενται πλέον 2 σημαντικά ζήτηματα: 1) εαν με το συμψηφισμό, μεχρι το ύψος των 300€,θα μπορούμε να διατηρήσουμε ικανοποιημένο/με κινητρο ένα υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό που παρέχει απόλυτα εξειδικευμένες εργασίες με σημαντικό άμεσα θετικό αποτέλεσμα, στα δημοσιονομικα της Εθνικής Οικονομίας. Παραδείγματος χάριν, πόσο σε αξια ευρω μπορεί να αποτιμηθεί η εργασία ενός δημοσιονομικου ή φορολογικού υπαλλήλου ο οποίος με την εργασία του εξοικονομεί εκατομμύρια ευρώ στο κράτος; Σίγουρα, όχι μόνο με το χαμηλοτατο ύψος των 300 ευρω. Η οριακή αποτίμηση μεταξύ εξειδικευμένης εργασίας και χαμηλότερου ποσού ΠΔ επιτάσσει την αύξηση του ορίου της ΠΔ κ της αύξησης αυτής για τους υπαλλήλους που λαμβάνουν χαμηλότερο ποσό από τα 300 ευρώ. Λογικό πόσο ΠΔ θα μπορούσε να είναι το ποσό των 600ευρω.
2) Η ΠΔ είναι αναφέρετο δικαίωμα όλων των υπαλλήλων, η διακριτική μεταχείριση μεταξύ εξιδικευμενων εργαζομένων δέν νοείται. Έστω και αυτή την ώρα, κίνητρο με αλλαγή του ποσού από 300ευρω στα 600ευρω,αύξηση στους εργαζόμενους πού λαμβάνουν χαμηλή ΠΔ στα 600ευρω κ φυσικά ΠΔ για όλους τους υπαλλήλους που καθημερινά αγωνίζονται για την εθνική μας Οικονομία.
Να αποκατασταθεί η αδικία που έχει προκύψει σε συγκεκριμένες υπηρεσίες όπου κάποιοι υπάλληλοι παίρνουν την προσωπική διαφορά και κάποιοι όχι. Είναι άδικο, αντισυνταγματικό, δεν υπάρχει ίση μεταχείριση των εργαζομένων. Να προστεθεί ρύθμιση αντίστοιχη με το ν.5042/2023, παρ.1 του άρθρου 64 που θα καλύπτει και όσους προσλήφθηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31/03/2023 αλλά και σε σχετικές σύμφωνα με τη ρύθμιση υπηρεσίες. Μέχρι και ο ίδιος ο υφυπουργός το παραδέχτηκε, ότι έχει υπαλλήλους στο υπουργείο του όπου κάποιοι παίρνουν την προσωπική διαφορά και κάποιοι όχι. Να σταματήσει η πολιτική ομηρία που υπάρχει τόσο καιρό
Το άρθρο 205 δεν διορθώνει την άδικη και άνιση αντιμετώπιση των εργαζομένων του υπουργείου στο μισθολογικό φάσμα, αφού νεοπροσληφθέντες και μεταταχθέντες μετά την 01/04/2025 δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά και αμοίβονται με μισθούς γαλέρας…Άμεσα να ενταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Οικονομικών στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς για λόγους ηθικής, ίσων εργασιακών δικαιωμάτων και συνταγματικότητας , αρχές που σημαίνουν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Άρθρο 205 Να τροποποιηθεί και να αποκατασταθεί η αδικία σχετικά με την προσωπική διαφορά των νεοδιορισμένων ή μεταταγμενων.
Άρθρο 205 Να τροποποιηθεί και να αποκατασταθεί η αδικία σχετικά με την προσωπική διαφορά των νεοδιορισμένων ή μεταταγμενων.
Άρθρο 205 Να τροποποιηθεί και να αποκατασταθεί η αδικία σχετικά με την προσωπική διαφορά των νεοδιορισμένων ή μεταταγμενων.
Άρθρο 205
Στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία αναφορά
για υπαλλήλους που είτε διορίστηκαν, είτε μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μέσω της κινητικότητας μετά την 31/03/2023 οι οποίοι ΔΕΝ λαμβάνουν προσωπική διαφορά.
Οπότε οι μισθολογικές ανισότητες όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά απεναντίας αυξάνουν.
Στο αρθρο 205 να μπει η άμεση ένταξη των νεοδιορισμένων και μεταταγμένων
υπαλλήλων μετά την 1η Απριλίου 2023 στις διατάξεις περί προσωπικής διαφοράς στο
υπό διαβούλευση νομοσχέδιο. ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ η οποία υπονομεύει σοβαρά την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή του Υπουργείου και καταπατά ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ που με κόπο και αγώνες έχουν εδώ και χρόνια θεμελιωθεί.
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το σχέδιο νόμου «Ενίσχυση της κεφαλαιαγοράς», θα ήθελα να επισημάνω ένα ζήτημα που αφορά τα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) και τη φορολογική μεταχείρισή τους βάσει του Ν. 4223/2013 για τον ΕΝ.Φ.Ι.Α.
Το άρθρο 7 του ανωτέρω νόμου προβλέπει έκπτωση 100% στον ΕΝ.Φ.Ι.Α. για φορολογούμενους με αναπηρία 80% και άνω, εφόσον πληρούνται οι λοιποί όροι του νόμου. Ωστόσο, στην πράξη, η εφαρμογή αυτής της διάταξης περιορίζεται για ορισμένα ΑμεΑ λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων Ε9, ακόμα και όταν η καθυστέρηση οφείλεται σε λόγους ανωτέρας βίας, όπως προβλήματα υγείας, διοικητικές καθυστερήσεις ή δυσκολίες πρόσβασης σε απαραίτητα δικαιολογητικά.
Το άρθρο 208 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου προβλέπει αναδρομικές απαλλαγές από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. για συγκεκριμένες κατηγορίες φορολογουμένων, χωρίς όμως να περιλαμβάνει τα ΑμεΑ. Συγκεκριμένα, παρέχεται η δυνατότητα υποβολής τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 έως τις 30 Ιουνίου 2025 για τα έτη 2014-2019, με αποτέλεσμα τη διαγραφή ήδη βεβαιωμένων ποσών. Παρότι η ρύθμιση αυτή είναι θετική, αποκλείει τα ΑμεΑ, τα οποία συχνά αδυνατούν να υποβάλουν έγκαιρα δηλώσεις λόγω αντικειμενικών δυσκολιών.
Πρόταση:
Προτείνω τη διεύρυνση της συγκεκριμένης ρύθμισης ώστε να καλύψει και τα ΑμεΑ, προβλέποντας ότι:
Για τα ΑμεΑ, να επιτρέπεται η εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης Ε9 χωρίς πρόστιμο, ανεξαρτήτως έτους αναφοράς, εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις για την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α.
Να διαγράφονται αναδρομικά τυχόν βεβαιωμένα ποσά ΕΝ.Φ.Ι.Α. που προέκυψαν αποκλειστικά λόγω εκπρόθεσμης δήλωσης, σε περιπτώσεις όπου ο φορολογούμενος πληρούσε εξαρχής τις προϋποθέσεις απαλλαγής.
Η προτεινόμενη ρύθμιση θα αποκαταστήσει μια αδικία που επιβαρύνει δυσανάλογα τα ΑμεΑ, ενισχύοντας την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότιμη μεταχείριση. Η στήριξη των ευπαθών ομάδων δεν αποτελεί μόνο ηθική υποχρέωση, αλλά και δείγμα προόδου μιας κοινωνίας που σέβεται όλους τους πολίτες της.
Με εκτίμηση,
Για το άρθρο 212.
Το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η ενημέρωση των δήμων για τη μη ηλεκτροδότηση, αλλά η δήλωση, που σημειωτέον κακώς απαιτείται, για τη μη χρήση. Ας τροποποιηθεί η αρχική διάταξη ως προς την ανάγκη κατάθεσης τέτοιας δήλωσης.Οι δήμοι δεν έχουν την πολυτέλεια αυτοψίας, που κανονικά θα έπρεπε να γίνεται σε όσα ακίνητα δηλώνονται ως μη χρησιμοποιούμενα. Ή συνδέστε τα τέλη με το πραγματικό κόστος (πληρώνω όσο πετάω) κ όχι με τμ ή η χρήση του ακινήτου να τεκμαίρεται από τη μη ηλεκτροδότηση του.Το να ζητείται επιπλέον δήλωση από τον πολίτη περί μη χρήσης κ μάλιστα όχι εκεί που κάνει τη διακοπή αλλά αλλού, μόνο δυσχεραίνει τα πράγματα. Λυστε το επιτέλους.
Το άρθρο 205 συμβάλλει στη διαμόρφωση άνισης μισθολογικής μεταχείρισης εργαζομένων, οι οποίοι αν και διαθέτουν ίδια τυπικά προσόντα, ίδιο χρόνο προϋπηρεσίας, ίδια καθήκοντα και αρμοδιότητες, αμείβονται με τρόπο διαφορετικό καθώς δεν περιλαμβάνει την κατηγορία των υπαλλήλων που δεν είναι μεταταγμένοι αλλά καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Το άρθρο 205 ρυθμίζει τη διαφοροποίηση στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν, αγνοώντας όμως μια ακόμα πιο κραυγαλέα αδικία: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά.
Στο ίδιο υπουργείο, εργαζόμενοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα αμείβονται με εντελώς διαφορετικές συνολικές αποδοχές εξαιτίας μιας στρεβλής και άνισης εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο υποτίθεται ότι στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι επιτακτικό να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στις αμοιβές και να τερματιστεί η άνιση μεταχείριση.
Στο άρθρο 205 δεν λαμβάνεται υπόψη για ακόμα μια φορά η ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά παρόλο που έχουν τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα με υπαλλήλους που λαμβάνουν προσωπική διαφορά.
Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που είναι αποσπασμένοι καθώς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Το άρθρο 205 έχει στόχο να ΜΗΝ διαιωνίζονται σημαντικές στρεβλώσεις στις απολαβές μεταξύ υπαλλήλων ίδιων μισθολογικών κλιμακίων και όλοι οι υπάλληλοι (σημ.: που λαμβάνουν την προσωπική διαφορά) να λαμβάνουν αυξήσεις κατά τη μισθολογική τους εξέλιξη, εφαρμόζοντας, ωστόσο, μερικό συμψηφισμό για υπαλλήλους με υψηλή προσωπική διαφορά. Κατανοητό. Πως είναι όμως δυνατόν να εστιάζεται η προσοχή ΜΟΝΟ σε αυτού του είδους τις στρεβλώσεις και να παραβλέπεται μια πάρα πολύ σημαντική στρέβλωση/μισθολογική αδικία που βιώνουν οι νεοδιορισμένοι και μεταταγμένοι (μετά την 01-04-2023), οι οποίοι ΔΕΝ λαμβάνουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ προσωπική διαφορά. Πρόταση: Να ενταχθούν οι νεοδιορισμένοι και μεταταγμένοι υπάλληλοι (μετά την 1η Απριλίου 2023) στις διατάξεις περί προσωπικής διαφοράς.
Δεδομένου ότι η εν λόγω νομοθετική παρέμβαση γίνεται για την αποκατάσταση των μισθολογικών ανισοτήτων μεταξύ υπαλλήλων του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, που παίρνουν «ήδη» την Προσωπική Διαφορά, τότε θα έπρεπε αυτονοήτως να εξασφαλίζεται η χορήγησή της στους νεοδιορισμένους καθώς και στους μεταταγμένους υπαλλήλους του εν λόγω Υπουργείου -μετά την 1.4.2025- που «δεν» την λαμβάνουν. Στο άρθρο 205 του παρόντος, δεν προβλέπεται αυτή η ρύθμιση. Για λόγους πληρότητας, δικαιοσύνης και τήρησης της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας, θα πρέπει να προβλεφθεί η χορήγηση της Προσωπικής Διαφοράς και σ’ αυτούς τους υπαλλήλους, προκειμένου να μην εξακολουθούν να υπάρχουν υπάλληλοι διαφορετικών μισθολογικών ταχυτήτων στον ίδιο Φορέα, γεγονός που δημιουργεί σαφείς διαφοροποιήσεις και έντονες ενδοϋπηρεσιακές αρρυθμίες.
Με το άρθρο 205, γίνεται προσπάθεια εξομάλυνσης της μείωσης της προσωπικής διαφοράς από τις αυξήσεις απόκτησης κλιμακίων ή αλλαγής υπαλληλικής κατηγορίας.
Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ληφθούν υπόψιν τα ακόλουθα:
1) Να ενταχθούν όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, οι οποίοι έκαναν ανάληψη υπηρεσίας μετά την 31.03.2023 (άρθρου 64 του ν.5042/2023). Όπως άλλωστε συμβαίνει για τους υπαλλήλους της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
2) Υπάλληλοι οι οποίοι μετατάχθηκαν σε ανώτερη κατηγορία π.χ. από ΔΕ σε ΠΕ ή αναγνώρισαν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών μείωσαν δραστικά ή μηδένισαν την προσωπική τους διαφορά διατηρώντας την μισθολογική ανισότητα και αδικία.
Συνοψίζοντας:
Το χρονικό διάστημα μετά την 1.1.2016 και μέχρι την 31.05.2022, και από την 1.06.2024 ως σήμερα, υπάλληλοι υπέστησαν διαφοροποίηση στο σύνολο των αποδοχών τους, λόγω της αύξησης του βασικού κλιμακίου με ισόποση μείωση της προσωπικής διαφοράς (η οποία σε κάποιες περιπτώσεις εξαλείφθηκε).
Αντιθέτως υπάλληλοι με αντίστοιχες μεταβολές κατά το χρονικό διάστημα από την 1.06.2022 έως την 31.05.2024 (άρθρο 28 του ν. 4940/2022) δεν υπέστησαν διαφοροποιήσεις στην προσωπική διαφορά και πήραν αυξήσεις στους μισθούς τους.
Προτάσεις:
1) Προτείνεται η προσωπική διαφορά να διαμορφωθεί σε ποσό, που θα υπολογίζεται ως ενιαίο ποσοστό επί του μισθολογικού κλιμακίου για όλους τους υπαλλήλους που ανήκουν στην ίδια κατηγορία (ΠΕ,ΤΕ,ΔΕ,ΥΕ).
2) Ειδάλλως, προτείνεται για τις περιπτώσεις: α) ωρίμανσης μισθολογικών κλιμακίων, β) προαγωγής, γ) αναγνώρισης μεταπτυχιακού ή διδακτορικού και δ) μετάταξης σε ανώτερη κατηγορία από 1.01.2016 σε εφαρμογή του νέου μισθολογίου με το ν.4354/2015, εφόσον η προσωπική διαφορά είχε διαμορφωθεί αρχικά στο επίπεδο των 300,00€ να μην επηρεάζεται, ενώ αν ήταν αρχικά πάνω από 300,00€ να μειωθεί κατά 50%, ούτως ώστε να φθάσει μελλοντικά στο ποσό των 300,00€.
Συμμετέχοντας στην αναφερόμενη στο θέμα διαβούλευση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οι-κονομικών και συγκεκριμένα επί του άρθρου 212, που αφορά στα μη ηλεκτροδοτούμενα και μη χρησιμοποιούμενα ακίνητα, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του αρθρ. 222 του Ν. 4555/2018, ορίζεται ότι η απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη των ακινήτων που δεν ηλεκτροδοτούνται και δεν χρησιμοποιούνται, ύστερα από υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη, ισχύει από την ημερομηνία κατάθεσης της εν λόγω δήλωσης στον δήμο. Μέχρι την ημερομηνία αυτή τα τέλη οφείλονται και καταβάλλονται κανονικά. Εάν, παρά την υποβολή της δήλωσης διαπιστωθεί ηλεκτροδότηση ή χρήση του ακινήτου, επιβάλλεται σε βάρος του υπόχρεου το τέλος που αναλογεί από το χρόνο απαλλαγής και ισόποσο πρόστιμο.
Η παράγραφος αυτή θα πρέπει κατά τη γνώμη μας επίσης να τροποποιηθεί και η απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη να ισχύει από την ημερομηνία διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος και όχι από την κατάθεση της αίτησης στον δήμο.
Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη το υπ’ αριθμ. 50329/19-12-2014 έγγραφο της Δ/νσης Οικονομικών Τ.Α. – Τμήμα Εσόδων του Υπουργείου Εσωτερικών στο οποίο αναφέρεται ότι: «Νομοτελειακά έχει κριθεί ότι η έννοια της μη χρήσης ακινήτων αναφέρεται σε ακίνητα που είναι κενά και τα οποία δεν χρησιμοποιούνται καθ’ οιονδήποτε τρόπο (ΣτΕ 3963/2004), αποκλείοντας έτσι τις περιπτώσεις ακινήτων που χρησιμοποιούνται ως αποθηκευτικοί χώροι (π.χ. στέγαση μηχανημάτων, οικιακών σκευών, επίπλων κλπ)», καθίσταται σαφές ότι είναι άνευ σημασίας η διενέργεια ελέγχου κατόπιν αυτοψίας από τον δήμο.
Επομένως τίθεται το ζήτημα αν και κατά πόσο θα γίνονται δεκτές οι υπεύθυνες δηλώσεις των ιδιοκτητών ακινήτων που θα αφορούν σε επαγγελματικούς χώρους (όπως π.χ. μη ηλεκτροδοτούμενες εμπορικές αποθήκες) ή αν θα πρέπει ο δήμος να ζητά τυχόν μισθωτήρια ή Ε2 των ιδιοκτητών προκειμένου να διασφαλίζεται η μη χρήση των ακινήτων.
Το προτεινόμενο άρθρο 205 επιχειρεί να διορθώσει αδικίες που προέκυψαν από την προσωπική διαφορά, ωστόσο συνεχίζει να αφήνει εκτός μια μεγάλη κατηγορία υπαλλήλων, διαιωνίζοντας τις ανισότητες. Συγκεκριμένα, όσοι έχουν προσληφθεί ή έχουν μεταταγεί μετά την 1η Απριλίου 2023 δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, με αποτέλεσμα σημαντικές στρεβλώσεις στις αμοιβές.
Για παράδειγμα, στην ίδια υπηρεσία:
Υπάλληλος ΔΕ με 20 χρόνια υπηρεσίας, που ασχολείται με το πρωτόκολλο, λαμβάνει καθαρά 1.600€.
Υπάλληλος ΠΕ, με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και επιπλέον μεταπτυχιακό τίτλο, ο οποίος μετατάχθηκε πρόσφατα, λαμβάνει μόλις 1.350€ και εξυπακούεται ότι δεν ασχολείται με το πρωτόκολλο…
Το προτεινόμενο μέτρο, αντί να εξομαλύνει όλες τις αδικίες, διαιωνίζει τις ανισότητες εις βάρος όσων δεν είχαν την τύχη να ενταχθούν στο παλαιό σύστημα. Αν πραγματικά επιδιώκεται η δίκαιη μεταχείριση των δημοσίων υπαλλήλων, θα πρέπει να υπάρξει συνολική λύση που θα διασφαλίζει ισότιμη αμοιβή για ίσα προσόντα και και ίδια έτη υπηρεσίας, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας πρόσληψης ή μετάταξης.
Το άρθρο 205 αφορά τη συνεχή συρρίκνωση των μισθών όσων υπαλλήλων λαμβάνουν προσωπική διαφορά, με αποτέλεσμα, αντί για άμβλυνση των αδικιών, να δημιουργείται περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση σε εκείνους που υπέστησαν τις μεγαλύτερες περικοπές στο παρελθόν.
Αντί, λοιπόν, να συζητάμε για το βασικό πρόβλημα που φέρνει αυτή η ρύθμιση, η διαβούλευση έχει κατακλυστεί από σχόλια που επικεντρώνονται σε κάτι διαφορετικό: τη διεκδίκηση της προσωπικής διαφοράς από νεοδιορισμένους και μεταταγμένους υπαλλήλους. Είναι σεβαστό κάθε αίτημα για μισθολογική ισότητα, όμως δεν μπορούμε να αγνοούμε το γεγονός ότι η προσωπική διαφορά δόθηκε για να αντισταθμίσει τις υπέρογκες μισθολογικές περικοπές του παρελθόντος.
Το να παρουσιάζεται, λοιπόν, το άρθρο 205 ως μια ευκαιρία για νέες διεκδικήσεις, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι η σημερινή κατάσταση αφορά ήδη χαμένους μισθούς και μια συνεχή υποβάθμιση των αποδοχών μας, αποπροσανατολίζει από το πραγματικό πρόβλημα: ότι το κράτος, αντί να αποκαθιστά αδικίες, ανακυκλώνει και δημιουργεί νέες.
Η λύση δεν είναι να «μοιράσουμε τη φτώχεια», αλλά να βρεθεί ένα βιώσιμο και δίκαιο πλαίσιο που να προστατεύει όσους έχουν ήδη πληγεί και να εξασφαλίζει δίκαιες αποδοχές για το σύνολο των υπαλλήλων.
Ας επικεντρωθούμε στο πραγματικό πρόβλημα και ας μη μετατρέψουμε αυτή τη συζήτηση σε ένα πεδίο νέων διεκδικήσεων εις βάρος όσων έχουν ήδη υποστεί σημαντικές μισθολογικές απώλειες.
Άρθρο 205: περί προσωπικής διαφοράς.
Στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία αναφορά
για υπαλλήλους που είτε διορίστηκαν, είτε μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μέσω της κινητικότητας μετά την 31/03/2023 οι οποίοι ΔΕΝ λαμβάνουν προσωπική διαφορά.
Οπότε οι μισθολογικές ανισότητες όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά απεναντίας αυξάνουν.
Το άρθρο 205 έρχεται να ρυθμίσει την προσωπική διαφορά, όμως η προσέγγισή του φαίνεται να οδηγεί σε νέα μισθολογική ανισότητα αντί να εξισορροπεί τις ήδη υπάρχουσες αδικίες.
Η προσωπική διαφορά θεσπίστηκε για να μετριάσει τις δυσανάλογες απώλειες που υπέστησαν συγκεκριμένες κατηγορίες υπαλλήλων κατά τη μνημονιακή περίοδο, με μειώσεις που ξεπέρασαν το 60% των αποδοχών τους. Το μέτρο αυτό δεν αποτελεί ένα πρόσθετο προνόμιο, αλλά έναν μηχανισμό αποκατάστασης σοβαρών μισθολογικών περικοπών που επιβλήθηκαν σε βάρος συγκεκριμένων υπαλλήλων του Δημοσίου.
Είναι κατανοητό ότι και οι νεοδιορισμένοι ή μεταταγμένοι υπάλληλοι διεκδικούν ίση μεταχείριση. Ωστόσο, πρέπει να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ εκείνων που υπέστησαν σοβαρές μειώσεις και εκείνων που ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους με διαφορετικά μισθολογικά δεδομένα. Η αποκατάσταση των ανισοτήτων δεν μπορεί να γίνει με τρόπο που συνεχώς επιβαρύνει εκείνους που ήδη υπέφεραν τις μεγαλύτερες απώλειες.
Ένα δίκαιο μισθολογικό σύστημα δεν χτίζεται αφαιρώντας, αλλά εξισορροπώντας. Αντί να προχωρήσουμε σε αποσπασματικούς συμψηφισμούς, θα ήταν προτιμότερο να εξεταστεί μια συνολική μεταρρύθμιση του μισθολογίου, η οποία λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές απώλειες του παρελθόντος και εξασφαλίζει τη δίκαιη αμοιβή όλων των υπαλλήλων.
Η συνέχιση της μείωσης των αποδοχών μας μέσω του συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με κάθε αύξηση βασικού μισθού δεν διορθώνει τις αδικίες – απλώς τις μεταθέτει. Αντί να δημιουργούνται νέες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των υπαλλήλων, το κράτος οφείλει να υιοθετήσει μια δίκαιη και συνεκτική προσέγγιση, που δεν θα θυσιάζει τα δικαιώματα όσων ήδη επλήγησαν.
Ζητούμε μια πραγματικά δίκαιη λύση, που θα διασφαλίζει τη μισθολογική ισότητα χωρίς να επιβαρύνει εκ νέου όσους υπέστησαν τις μεγαλύτερες περικοπές στο παρελθόν.
Το υπό διαβούλευση άρθρο 205 επιχειρεί να ρυθμίσει το ζήτημα της προσωπικής διαφοράς, όμως η προσέγγιση που ακολουθεί εντείνει τις ανισότητες αντί να τις αντιμετωπίσει. Η προσωπική διαφορά θεσπίστηκε για να αποκαταστήσει τις δραστικές μισθολογικές απώλειες που υπέστησαν οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά τη μνημονιακή περίοδο – με μειώσεις που ξεπέρασαν το 60% των αποδοχών μας.
Είναι δίκαιο να διεκδικούν οι νεοδιορισμένοι και μεταταγμένοι υπάλληλοι ισότιμη μεταχείριση. Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι δεν υπέστησαν τις ίδιες μειώσεις και άρα η κατάσταση δεν είναι ακριβώς η ίδια. Η λύση δεν είναι να τιμωρηθούν όσοι έχουν ήδη υποστεί μεγάλες απώλειες, αλλά να υπάρξει μια συνολική μεταρρύθμιση που θα διασφαλίζει τη μισθολογική ισότητα χωρίς να μειώνει περαιτέρω τους μισθούς όσων ήδη επλήγησαν.
Η συνεχής συρρίκνωση των αποδοχών μας μέσω τέτοιων συμψηφισμών δεν αποτελεί δίκαιη πολιτική. Αντί για αποσπασματικές ρυθμίσεις και «μπακαλοϋπολογισμούς», η κυβέρνηση οφείλει να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση στο μισθολογικό καθεστώς του Δημοσίου, που να λαμβάνει υπόψη τόσο τις πραγματικές απώλειες του παρελθόντος όσο και την ανάγκη για ίση αμοιβή σε νέες προσλήψεις.
Είναι κρίμα που αντί να επιδιωχθεί η ουσιαστική επίλυση του ζητήματος, δημιουργείται μια νέα διαίρεση μεταξύ των υπαλλήλων, οδηγώντας σε εσωτερικές συγκρούσεις, τη στιγμή που όλοι βιώνουμε την πίεση της ακρίβειας και της μειωμένης αγοραστικής δύναμης. Το κράτος δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά δημιουργεί ένα νέο, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν προάγει τη δίκαιη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών.
Ζητάμε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση, με διαφάνεια και δικαιοσύνη, ώστε να διορθωθούν πραγματικά οι μισθολογικές αδικίες, χωρίς να συνεχίζεται η αποδυνάμωση των μισθών μας.
Στο άρθρο 205 δεν γίνεται καμία αναφορά για τους νεοδιορισμένους ή τους μεταταχθέντες υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών από την 01.04.2023 και μετά.Πώς είναι δυνατόν να συζητείται η εξομάλυνση των διαφορών για όσους ήδη λαμβάνουν προσωπική διαφορά, την ίδια στιγμή που διατηρείται μια ακόμη πιο εξόφθαλμη αδικία σε βάρος άλλων στο ΥΠΟΙΚ που δεν λαμβάνουν τίποτα απολύτως;
Τώρα κάθομαι με ένα συνάδελφο ίδιας ειδικότητας πιο μικρής ηλικίας από εμένα και λιγότερη προϋπηρεσία ο οποίος παίρνει 1700€. Εγώ 930 με πιο πολλά ένσημα και 930€ μισθό.εγω σκέφτομαι πώς θα πάω το παιδί μου στο γιατρό καί αυτός προγραμματίζει το επόμενο τού ταξίδι.τα συμπεράσματα δικά σας….α εγώ έχω προσληφθεί με ΑΣΕΠ το 2017 ενώ αυτός εκτός ΑΣΕΠ το 2012.το νομοσχέδιο μαντεψτε ποιον βοηθά?
Για να εξαλειφθούν οι ανισότητες που προκύπτουν από την προσωπική διαφορά στο άρθρο 205, είναι απαραίτητο να χορηγηθεί σε όλους τους υπαλλήλους. Δεν υφίσταται μισθολογική ισότητα όταν πολλοί εργαζόμενοι της ΑΑΔΕ δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά, απλώς και μόνο επειδή μετατάχθηκαν ή διορίστηκαν στον φορέα μετά την 1η Νοεμβρίου 2018.
Άρθρο 205 – Οι μισθολογικές ανισότητες παραμένουν, καθώς πολλοί από εμάς δεν λαμβάνουμε την προσωπική διαφορά. Οι προσθληφθέντες στην ΑΑΔΕ με την προκήρυξη 1Γ/2022 δεν λαμβάνουμε προσωπική διαφορά και έχουν δημιουργηθεί διαχωρισμοί μεταξύ των υπαλλήλων καθώς παρότι διαθέτουμε τα ίδια προσόντα και εκτελούμε τα ίδια καθήκοντα με παλιότερους συναδέλφους μας, δεν δικαιούμαστε την προσωπική διαφορά και οι αποδοχές μας είναι χαμηλότερες.
Από το άρθρο 205 «Συμψηφισμός της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού» αποκλείονται οι υπάλληλοι που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 1η Απριλίου 2023.
1. Γιατί σε μια οριζόντια ρύθμιση του Υπουργείου, το κριτήριο υπαγωγής σε αυτήν είναι «συγκυριακό», δηλαδή το πότε διορίστηκε ή μετατάχθηκε ο υπάλληλος σε αυτό, με αποτέλεσμα να εξαιρείται μία μερίδα υπαλλήλων του;
2. Στην κατ’ άρθρο ανάλυση της αξιολογούμενης ρύθμισης της ΑΣΥΡ, αναφέρεται ότι: α) η προσωπική διαφορά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ανέρχεται σε ποσά που προκαλούν σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ υπαλλήλων του ίδιου μισθολογικού κλιμακίου και β) σύμφωνα με τη ρύθμιση που προβλέπεται στο άρθρο 205, όλοι οι υπάλληλοι θα λαμβάνουν αυξήσεις κατά τη μισθολογική τους εξέλιξη, προκειμένου έτσι να μην διαιωνίζονται σημαντικές στρεβλώσεις στις απολαβές μεταξύ υπαλλήλων ίδιων μισθολογικών κλιμακίων.
Από την άλλη πλευρά, οι υπάλληλοι που δεν συμπεριλαμβάνονται στη συγκεκριμένη ρύθμιση, όσοι δηλαδή διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 1η Απριλίου 2023, ήταν επιλογή τους να διοριστούν ή να μεταταχθούν στο συγκεκριμένο Υπουργείο γνωρίζοντας την τρέχουσα κατάσταση κατά τον διορισμό τους ή την μετάταξή τους. ΔΕΝ ήταν όμως επιλογή τους να μην υπαχθούν σε μία «οριζόντια» (όπως παρουσιάζεται στο ευρύ κοινό) ρύθμιση, έχοντας ήδη κατοχυρωμένο το δικαίωμα αυτό ως υπηρετούντες στο συγκεκριμένο Υπουργείο. Στο ευρύ κοινό, που αναφέρεται παραπάνω, συμπεριλαμβάνεται τόσο το οικογενειακό περιβάλλον του κάθε υπαλλήλου (το οποίο επηρεάζεται άμεσα από τη μισθολογική αδικία που συντελείται), όσο και το ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον.
Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η υπονόμευση της συνοχής του Υπουργείου δημιουργώντας υπαλλήλους τουλάχιστον δύο ταχυτήτων. Η αδικία που πρέπει να αποκατασταθεί αφορά στο γεγονός ότι «Συνάδελφοι σε διπλανά γραφεία, με τις ίδιες αρμοδιότητες και τις ίδιες υποχρεώσεις, ΠΡΕΠΕΙ να προβλέπεται από τον νόμο να αμείβονται το ίδιο!
Η προσωπική διαφορά, πριν από οποιαδήποτε ρύθμιση, πρέπει πρώτα να χορηγηθεί σε όλους τους υπαλλήλους ανεξαιρέτως. Δεν νοείται η παροχή ίδιας εργασίας από υπαλλήλους παρόμοιων τυπικών προσόντων να αμείβεται διαφορετικά. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί ως αντικίνητρο και προκαλεί αίσθημα αδικίας σε όσους δεν τη λαμβάνουν.
Είμαι Υπάλληλος ΠΕ, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος και λαμβάνω ΠΔ περί τα 150€.
Στην Υπηρεσία που δουλεύω υπάρχουν υπάλληλοι ΔΕ με ΠΔ περί τα 500€, ενδεχομένως ακόμα και υψηλότερη.
Όσον αφορά το αντικείμενο εργασίας μου, καλούμαι να διενεργήσω δημοσιονομικούς ελέγχους ή να χειριστώ εισαγγελικές παραγγελίες, ζητήματα δηλαδή σημαντικά υψηλότερων απαιτήσεων και ευθυνών, έναντι άλλων αντικειμένων.
Παραταύτα, οι μηνιαίες απολαβές μου είναι χαμηλότερες από συναδέλφους με λιγότερα τυπικά προσόντα και αντικείμενο εργασίας χαμηλότερων απαιτήσεων και δυσκολίας!!
Συνεπώς ο υπάρχων τρόπος υπολογισμού και απόδοσης της ΠΔ είναι στρεβλός, όπως και εξίσου λανθασμένο και στρεβλό είναι να δοθεί οριζόντια το ποσό των 300€ σε όσους έχουν χαμηλότερη ή καθόλου ΠΔ!
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να θεσπιστεί ένα επίδομα θέσης, που να συμβαδίζει με το αντικείμενο και τις αρμοδιότητες του εκάστοτε υπαλλήλου, το οποίο φυσικά να είναι προσαρμοσμένο στα σημερινά επίπεδα αγοράς, και να αποδίδεται στον υπάλληλο ανάλογα με τη θέση που κατέχει!!
Το ενιαίο μισθολόγιο είναι ο μεγαλύτερος αναχρονισμός που υπάρχει, ο οποίος καταργεί κάθε έννοια αξιοκρατίας, ισότητας και παραγωγικότητας εντός του Δημοσίου Τομέα.
Συνεπώς, το Υπουργείο οφείλει να ενσκήψει πάνω από τα πραγματικά προβλήματα των ΔΥ, να δώσει αξιοπρεπείς μισθούς, οι οποίοι να είναι αναλογικοί με τις όποιες αρμοδιότητες και το εκάστοτε αντικείμενο εργασίας!!
Το άρθρο 205 ρυθμίζει τη διαφοροποίηση στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν, αγνοώντας όμως μια ακόμα πιο κραυγαλέα αδικία: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, εργαζόμενοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα αμείβονται με εντελώς διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω καλύτερης απόδοσης ή αυξημένων ευθυνών, αλλά εξαιτίας μιας στρεβλής και άνισης εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο υποτίθεται ότι στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι επιτακτικό να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στις αμοιβές και να τερματιστεί η άνιση μεταχείριση.
Οι νεοεισερχόμενοι στην ΕΛ.ΣΤΑΤ δεν παίρνουν την προσωπική διαφορά με αποτέλεσμα άνιση μεταχείριση μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων της ίδιας ανεξάρτητης αρχής αλλά και μεταξύ του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Η προσωπική διαφορά θα έπρεπε να χορηγείται αυτομάτως χωρίς περαιτέρω διαβουλεύσεις και διακαστικές αγωγές, εφόσον υπάρχει και το δεδικασμένο.
Με το άρθρο 205 δεν λύνεται καμία ανισότητα ως προς τους μισθούς των δυο ταχυτήτων που ήδη υπάρχουν καθώς δεν λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη νεοδιόριστων υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι που μετατάχθηκαν πρόσφατα στο ΥΠΟΙΚ, με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας, τα ίδια προσόντα και τα ίδια καθήκοντα έχουν σημαντικά χαμηλότερες αποδοχές.
Προκειμένου να υπάρξει αποκατάσταση των μισθολογικών αδικιών και να υπάρχει ίση μεταχείριση, οπως άλλωστε ισχυρίζεστε ότι είναι το πρέπον, θα πρέπει να ενταχθούν στο παρόν νομοσχέδιο ΟΛΟΙ όσοι το δικαιούνται και όχι ένα μέρος αυτών!
Θα πρέπει να ενταχθούν και οι υπόλοιποι υπάλληλοι που δε λαμβάνουν προσωπική διαφορά. Στην ΑΑΔΕ υπάρχουν μεγάλες ανισότητες καθώς κανένας υπάλληλος που διορίστηκε ή μετατάχθηκε από το 2019 και μετά δε λαμβάνει πδ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα υπάλληλοι χαμηλότερων τυπικών προσόντων να λαμβάνουν υψηλότερες αποδοχές από συναδέλφους με περισσότερα προσόντα.
Στο αρθρο 205 δεν γίνεται καθόλου αναφορά για τους νεοδιορισμένους και μεταταγμένους υπαλλήλους μετά την 1η Απριλίου 2023 που δε παίρνουν καθόλου προσωπική διαφορά,με αποτέλεσμα να είναι σε τρομερά μειονεκτική μισθολογικά θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους.Πρόκειται για ένα μικρό αριθμό υπαλλήλων (μόλις 148) με αυξημένα τυπικά προσόντα που απασχολούνται σε κομβικές υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και συμβάλλουν καταλυτικά στην επίτευξη των στόχων του.Θα πρέπει να υπάρξει ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ μεταξύ ΟΛΩΝ των υπαλλήλων του Υπουργείου προκειμένου να καλλιεργηθεί το ομαδικό πνεύμα για να ενισχυθεί η αποδοτικότητα του Υπουργείου εν γένει.
Να προβλεφθεί ρύθμιση που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα ότι πολλοί υπάλληλοι μόνιμα διορισμένοι στο Υπ.Οικ. δεν παίρνουμε καν προσωπική διαφορά, κατάσταση που δημιουργεί κατάφορη αδικία και ανισότητες μεταξύ συναδέλφων καθώς καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες συζητήσεων και τώρα διαβουλεύσεων για το πώς θα κλείσει η «ψαλίδα» των προσωπικών διαφορών ενώ εμείς στα διπλανά γραφεία δεν παίρνουμε καν και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη..!
Οι ρυθμίσεις που αφορούν στην προσωπική διαφορά υποτίθεται ότι εισάγονται για την κατάργηση των ανισοτήτων μεταξύ υπαλλήλων που εργάζονται στον ίδιο φορέα και αμείβονται με διαφορετικούς όρους. Εφόσον λοιπόν βασικό ζητούμενο είναι η αρχή της ισότητας γιατί δεν έχει ληφθεί υπόψη οι συγκεκριμένες ευνοϊκές ρυθμίσεις να καταλαμβάνουν και τους προσφάτως μεταταχθέντες υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών που δε λαμβάνουν την εν λόγω προσωπική διαφορά; Οι εν λόγω υπάλληλοι, πολλώ δε μάλλον, νιώθουν την αδικία της άνισης μεταχείρισης, όταν ο συνάδελφός τους για την ίδια δουλειά και εντός του ίδιου χώρου εργασίας παίρνει προσωπική διαφορά ενώ αυτοί όχι!
Στο άρθρο 205 δεν λαμβάνετε υπόψη για ακόμα μια φορά η ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά παρόλο που έχουν τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα με υπαλλήλους που λαμβάνον προσωπική διαφορά. Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01η Απριλίου 2023. Το δικαίωμα στην ίση αμοιβή για ίση εργασία είναι συνταγματικό δικαίωμα.
Στο άρθρο 205 προωθείται ρύθμιση για την προσωπική διαφορά που λαμβάνουν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να συμπεριληφθούν και όσοι υπάλληλοι δε λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Θα πρέπει να ενταχθεί η απόδοση της προσωπικής διαφοράς στους υπαλλήλους που έχουν διοριστεί ή μεταταχθεί στο Υπουργείο Οικονομικών μετά την 31/03/2023 και οι οποίοι δεν λαμβάνουν καθόλου την προσωπική διαφορά. Είναι κι αυτή μία ανισότητα προς αποκατάσταση για ίση μεταχείριση των εργαζομένων και τήρηση της αρχής της ισότητας.
Με την παρούσα ρύθμιση του άρθρου 205 δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα για τους νεοδιορισμένους υπαλλήλους, για τους οποίους δεν προβλέπεται κανένα οικονομικό κίνητρο απασχόλησης τόσο στο συγκεκριμένο υπουργείο, όσο και στον Δημόσιο τομέα γενικότερα, είτε με την μορφή προσωπικής διαφοράς, είτε για παράδειγμα με την μισθολογική αναγνώριση της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα, είτε με οποιοδήποτε άλλο μέτρο θα μπορούσε να εξορθολογήσει τον μισθό ενός νεοδιοριζόμενου στο δημόσιο, ο οποίος απέχει παρασάγγας από τον μισθό αντίστοιχης εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Στο άρθρο 205 δεν γίνεται καθόλου αναφορά για τους νεοδιορισμένους ή τους μεταταχθέντες υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών από την 01.04.2023 και μετά. Πως θα αποκατασταθεί η αδικία και η ανισότητα που αφορά την προσωπική διαφορά γι’ αυτούς που δεν την λαμβάνουν καθόλου? Θα πρέπει να συμπεριληφθούν και αυτοί που έχουν μηδενική προσωπική διαφορά στην τροπολογία αυτή που θα ψηφιστεί.
Στο άρθρο 205 να αποκατασταθεί η μισθολογικών αδικία με την καταβολή της προσωπικής διαφοράς για τους νεοδιορισμένους του Υπουργείου. Επιβάλλεται άλλωστε καθώς είναι συνταγματικη αρχή.
Στο αρθρο 205 να μπει η άμεση ένταξη των νεοδιορισμένων και μεταταγμένων
υπαλλήλων μετά την 1η Απριλίου 2023 στις διατάξεις περί προσωπικής διαφοράς στο
υπό διαβούλευση νομοσχέδιο. Αποκατάσταση της αδικίας η οποία υπονομεύει σοβαρά την
αποτελεσματικότητα και τη συνοχή του Υπουργείου και καταπατά ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ που με κόπο και αγώνες έχουν εδώ και χρόνια θεμελιωθεί.
Ενώ ορθά επισημαίνουν οι συνάδελφοι στο ΥΠΕΘΟΟ πως δημιουργούνται ανισότητες μεταξύ υπαλλήλων ίδιων προσόντων, αυτοπεριορίζονται στα του οίκου τους, και η αναφορά είναι μόνο για τους νέους διορισθέντες στο Υπουργείο τους. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της προσωπικής διαφοράς, και αληθινό συμψηφισμό με το (όχι και τόσο) ενιαίο Μισθολόγιο, ή η απόδοση της σε όλους τους Υπαλλήλους της ΓΚ είναι η πραγματική δικαιοσύνη, και μακάρι και οι υπόλοιποι συνάδελφοι που δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά και δεν θα την λάβουν να ξεσηκωθούν άμεσα. Ό,τι άλλο αγγίζει το όριο του εμπαιγμού, όπως και τα σχόλια του Υπουργού ότι αισθάνεται άσχημα ότι δίπλα του κάθονται υπάλληλοι με σημαντικές και αναίτιες διαφορές
Το άρθρο 205 δεν διορθώνει αδικίες αντίθετα επιβραβεύει αυτούς που παίρνουν ένα ικανοποιητικό μισθό στα χρόνια της κρίσης.επι της ουσίας επιβαρύνει το εργασιακό περιβάλλον για τούς πραγματικά χαμηλόμισθους και δεν θα φέρει την εργασιακή ειρήνη!!!
Στο άρθρο 205 ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται όσοι διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μετά την 01/04/2023, οι οποίοι παίρνουν ελάχιστη ή μηδενική προσωπική διαφορά, με αποτέλεσμα να είναι σε τρομερά μειονεκτική μισθολογικά θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους. Πώς έχετε σκοπό να αντιμετωπίσετε αυτήν την κατάφορη αδικία και άνιση μεταχείριση μεταξύ υπαλλήλων με τα ίδια τυπικά προσόντα και χρόνο υπηρεσίας και τα ίδια καθήκοντα;
Η απονομή της Προσωπικής Διαφοράς (ΠΔ) στους νεοεισερχόμενους υπαλλήλους του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών είναι κρίσιμη για την εξασφάλιση της μισθολογικής ισότητας και της δίκαιης μεταχείρισης όλων των υπαλλήλων, ανεξαρτήτως του χρόνου υπηρεσίας τους. Η εφαρμογή της ΠΔ στους νεοεισερχόμενους δεν είναι απλώς ένα θέμα μισθολογικής αποκατάστασης, αλλά και ένα αναγκαίο μέτρο για τη διατήρηση της εργασιακής ικανοποίησης και του επαγγελματικού ζήλου στο δημόσιο τομέα.
Οι νεοεισερχόμενοι υπάλληλοι που δεν επωφελούνται από την ΠΔ βρίσκονται σε μία σαφή μειονεκτική θέση, σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους που ήδη την λαμβάνουν. Αυτό ενδέχεται να δημιουργήσει αίσθημα αδικίας και να οδηγήσει σε απογοήτευση και μειωμένη εργασιακή διάθεση. Όταν οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι δεν αναγνωρίζεται η αξία της δουλειάς τους, η αποδοτικότητά τους και η αφοσίωση στην εργασία τους επηρεάζονται αρνητικά.
Η εφαρμογή της Προσωπικής Διαφοράς στους νεοεισερχόμενους υπαλλήλους θα επιτρέψει στους τελευταίους να αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους αναγνωρίζονται ισότιμα με αυτές των παλαιότερων υπαλλήλων. Διαφορετικά, η αίσθηση αδικίας θα μπορούσε να μειώσει τη διάθεσή τους για παραγωγικότητα και να οδηγήσει σε συναισθήματα απογοήτευσης και δυσαρέσκειας, τα οποία θα επηρεάσουν άμεσα την απόδοση του Υπουργείου στο σύνολό του.
Η μισθολογική ισότητα αποτελεί θεμέλιο για την καλή λειτουργία κάθε οργανισμού και την ενίσχυση της συνεργασίας και του ομαδικού πνεύματος. Όταν όλοι οι υπάλληλοι αισθάνονται ότι αμείβονται δίκαια για την ίδια εργασία, τότε το κλίμα στο εργασιακό περιβάλλον βελτιώνεται και η συνολική απόδοση του Υπουργείου ενισχύεται σημαντικά.
Επομένως, η παροχή της Προσωπικής Διαφοράς στους νεοεισερχόμενους υπαλλήλους δεν είναι μόνο ένα θέμα δικαιοσύνης, αλλά και ένα στρατηγικό μέτρο για την ενίσχυση της αποδοτικότητας και της συνέπειας στο έργο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Στο άρθρο 205 δεν λαμβάνετε υπόψη για ακόμα μια φορά η ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά παρόλο που έχουν τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα με υπαλλήλους που λαμβάνον προσωπική διαφορά. Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01η Απριλίου 2023.