ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΡΟΥΣ Ι΄
Άρθρο 201
Σκοπός Μέρους Ι΄
Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι η αντιμετώπιση επιμέρους ζητημάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Άρθρο 202
Αντικείμενο Μέρους Ι΄
Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι:
α) η ρύθμιση ζητημάτων λειτουργίας Ανωνύμων Εταιρειών Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών,
β) η ρύθμιση ζητημάτων κατάταξης απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων,
γ) η ρύθμιση ζητήματος συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού,
δ) η πρόβλεψη της συμμετοχής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα,
ε) η τροποποίηση της ρύθμισης για την τήρηση των διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης σε λογαριασμούς πιστωτικών ιδρυμάτων εκτός Συστήματος Λογαριασμών Θησαυροφυλακίου,
στ) η τροποποίηση της δήλωσης στοιχείων ακινήτων,
ζ) η τροποποίηση της ρύθμισης για την επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής σε συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους,
η) η πρόβλεψη της δυνατότητας κοινοποίησης των πράξεων που προβλέπονται στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190) με ψηφιακά μέσα,
θ) η παράταση της προθεσμίας υπαγωγής των κατασκευαστών οικοδομών προς πώληση σε φόρο μεταβίβασης ακινήτων αντί για φόρο προστιθέμενης αξίας,
ι) η παραχώρηση των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων από τη Χερσαία Ζώνη Λιμένος Ηρακλείου προς τον Δήμο Ηρακλείου,
ια) η ρύθμιση ζητημάτων της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.» και των θυγατρικών της και
ιβ) η πρόβλεψη υποχρέωσης των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Άρθρο 203
Συναλλαγές με επιλέξιμους αντισυμβαλλομένους – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 30 ν. 4514/2018 (παρ. 9 άρθρου 1 Οδηγίας 2021/338)
1. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 4514/2018 (Α΄ 14), περί συναλλαγών με επιλέξιμους αντισυμβαλλόμενους, μετά από τις λέξεις «και την παρ. 1 του άρθρου 28» προστίθενται οι λέξεις «όσον αφορά τις συναλλαγές αυτές ή οποιαδήποτε παρεπόμενη υπηρεσία που σχετίζεται άμεσα με αυτές τις συναλλαγές» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι Α.Ε.Π.Ε.Υ. που έχουν λάβει άδεια να εκτελούν εντολές για λογαριασμό πελατών και/ή να διενεργούν συναλλαγές για ίδιο λογαριασμό ή να λαμβάνουν και να διαβιβάζουν εντολές, έχουν τη δυνατότητα να διακανονίζουν ή να διενεργούν συναλλαγές με επιλέξιμους αντισυμβαλλομένους χωρίς να υποχρεούνται να συμμορφωθούν με το άρθρο 24, εξαιρουμένης της παρ. 5α, το άρθρο 25, το άρθρο 27 και την παρ. 1 του άρθρου 28 όσον αφορά τις συναλλαγές αυτές ή οποιαδήποτε παρεπόμενη υπηρεσία που σχετίζεται άμεσα με τις συναλλαγές αυτές.
Στις συναλλαγές τους με τους επιλέξιμους αντισυμβαλλόμενους οι Α.Ε.Π.Ε.Υ. ενεργούν με εντιμότητα, αμεροληψία και επαγγελματισμό και επικοινωνούν με τρόπο που είναι ορθός, σαφής και μη παραπλανητικός, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του επιλέξιμου αντισυμβαλλομένου και της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.».
Άρθρο 204
Κατάταξη των απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση – Τροποποίηση περ. θ) και ι) παρ. 1 άρθρου 145Α ν. 4261/2014
Στην παρ. 1 του άρθρου 145Α του ν. 4261/2014 (Α΄ 107), περί κατάταξης των απαιτήσεων στην ειδική εκκαθάριση, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. θ): αα) στο πρώτο εδάφιο οι λέξεις «καθώς επίσης απαιτήσεις τέτοιων θυγατρικών του πιστωτικού ιδρύματος, όταν αυτές οι απαιτήσεις απορρέουν από σύμβαση δανείου ή κατάθεσης με το πιστωτικό ίδρυμα, διά της οποίας συμβάσεως δανείζεται ή κατατίθεται στο πιστωτικό ίδρυμα το προϊόν της έκδοσης χρεωστικών μέσων από αυτές τις θυγατρικές» διαγράφονται, αβ) το δεύτερο εδάφιο καταργείται, β) στην υποπερ. (γγ) της περ. ι) τα εδάφια δεύτερο και τρίτο καταργούνται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Κατά την ειδική εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων και με την επιφύλαξη της παρ. 2 του παρόντος άρθρου, οι κατωτέρω απαιτήσεις κατατάσσονται κατά την ακόλουθη σειρά:
(α) Απαιτήσεις της παρ. 3 του άρθρου 975 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (KΠολΔ).
(β) Απαιτήσεις του Δημοσίου σε περίπτωση εφαρμογής των εσωτερικών άρθρων 57 ή 58 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
(γ) Απαιτήσεις από εγγυημένες καταθέσεις ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ, το οποίο υποκαθίσταται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των καταθετών, στους οποίους καταβάλλει αποζημίωση, κατά το μέτρο αυτής της αποζημίωσης ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ λόγω της χρήσης του Σκέλους Κάλυψης Καταθέσεων (ΣΚΚ) στο πλαίσιο της εξυγίανσης κατά το εσωτερικό άρθρο 104 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
(δ) Απαιτήσεις του Δημοσίου από κάθε αιτία, με τις προσαυξήσεις κάθε φύσης και τους τόκους που επιβαρύνουν τις απαιτήσεις αυτές.
(ε) Οι ακόλουθες απαιτήσεις:
αα) Απαιτήσεις του Ταμείου Εξυγίανσης, σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 98 σε περίπτωση χρηματοδότησης με σκοπό την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Ταμείου Εξυγίανσης, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 95 του άρθρου 2 του v. 4335/2015.
ββ) Απαιτήσεις από επιλέξιμες καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων κατά το τμήμα που υπερβαίνουν το όριο κάλυψης κατά το άρθρο 9 του v. 4370/2016 (Α’ 37), όπως και από καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που θα ήταν επιλέξιμες αν δεν είχαν γίνει μέσω υποκαταστημάτων εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιστωτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν στην Ένωση.
(στ) Απαιτήσεις από καλυπτόμενες επενδυτικές υπηρεσίες με την έννοια των άρθρων 12 και 13 του v. 4370/2016 ή απαιτήσεις του ΤΕΚΕ, το οποίο υποκαθίσταται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των πελατών επενδυτών, στους οποίους καταβάλλει αποζημίωση, κατά το μέτρο αυτής της αποζημίωσης.
(ζ) Απαιτήσεις από επιλέξιμες καταθέσεις κατά το τμήμα που υπερβαίνουν το όριο κάλυψης κατά το άρθρο 9 του v. 4370/2016 και δεν εμπίπτουν στην περ. ε’ ανωτέρω.
(η) Απαιτήσεις από καταθέσεις που εμπίπτουν στην εξαίρεση από την καταβολή αποζημιώσεων σύμφωνα με το άρθρο 8 του v. 4370/2016, στις οποίες όμως δεν συμπεριλαμβάνονται οι καταθέσεις που εμπίπτουν στην περ. γ’ της διάταξης αυτής.
(θ) Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που εμπίπτουν στις υπό (ι) έως και (ια) κατωτέρω περιπτώσεις, λοιπές απαιτήσεις, που δεν εμπίπτουν στις ανωτέρω περιπτώσεις ούτε είναι τελευταίας σειράς κατά την αντίστοιχη σύμβαση, όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, απαιτήσεις από δάνεια και άλλες πιστωτικές συμβάσεις, από συμβάσεις προμήθειας αγαθών ή παροχής υπηρεσιών ή από παράγωγα, απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, απαιτήσεις από εγγυήσεις που έχουν δοθεί από το πιστωτικό ίδρυμα για χρεωστικά μέσα έκδοσης θυγατρικών του με την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 32 του v. 4308/2014, ανεξάρτητα αν αυτές εδρεύουν στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή.
(ι) οι απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, που πληρούν τις ακόλουθες υπό (αα), (ββ) και (γγ) προϋποθέσεις, ήτοι
(αα) η αρχική συμβατική διάρκειά τους είναι τουλάχιστον ένα (1) έτος,
(ββ) δεν περιέχουν ενσωματωμένα παράγωγα και δεν είναι παράγωγα, τα δε χρεωστικά μέσα δεν θεωρούνται ότι περιέχουν ενσωματωμένα παράγωγα μόνο επειδή έχουν κυμαινόμενο επιτόκιο που βασίζεται σε ευρέως χρησιμοποιούμενο επιτόκιο αναφοράς ή επειδή είναι εκφρασμένα σε αλλοδαπό νόμισμα εφόσον το κεφάλαιο, η αποπληρωμή και οι τόκοι είναι στο ίδιο νόμισμα και
(γγ) τα σχετικά συμβατικά έγγραφα και, κατά περίπτωση, το ενημερωτικό δελτίο που σχετίζονται με την έκδοση και διάθεσή τους αναφέρουν ρητά την κατάταξή τους στην τάξη της παρούσας περ. (ι).
(ια) οι απαιτήσεις που πηγάζουν από χρεωστικά μέσα μειωμένης κατάταξης ή μέσα της κατηγορίας 2 ή υβριδικούς τίτλους ή πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 ή προνομιούχες μετοχές ή κοινές μετοχές, μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 έκδοσης του πιστωτικού ιδρύματος, τηρουμένης της διαφοροποίησης στην κατάταξη μεταξύ των κατηγοριών απαιτήσεων που εμπίπτουν στην παρούσα περίπτωση. Στην παρούσα περίπτωση εμπίπτουν και απαιτήσεις που απορρέουν από εγγυήσεις που έχουν δοθεί από το πιστωτικό ίδρυμα για χρεωστικά μέσα μειωμένης κατάταξης ή υβριδικούς τίτλους ή άλλους τίτλους των ως άνω υπό (ια) κατηγοριών έκδοσης θυγατρικών του κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 32 του v. 4308/2014, ανεξάρτητα αν αυτές εδρεύουν στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή, όταν αυτές οι απαιτήσεις απορρέουν από σύμβαση δανείου ή κατάθεσης με το πιστωτικό ίδρυμα, δια της οποίας συμβάσεως δανείζεται ή κατατίθεται στο πιστωτικό ίδρυμα το προϊόν της έκδοσης τέτοιων χρεωστικών μέσων ή υβριδικών τίτλων ή άλλων τίτλων των ως άνω υπό (ια) κατηγοριών από αυτές τις θυγατρικές. Σε περίπτωση κατάθεσης τέτοιας θυγατρικής στο πιστωτικό ίδρυμα, το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται στο τμήμα της κατάθεσης που δεν εμπίπτει στην περ. (γ) της παρούσας παραγράφου.
Οι απαιτήσεις αα’ και ββ’ της περ. ε’ ικανοποιούνται συμμέτρως. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθρων 975 ως 978 του ΚΠολΔ.».
Άρθρο 205
Συμψηφισμός της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού
μισθού
Η προσωπική διαφορά των υπαλλήλων, για τους οποίους έχουν εφαρμογή οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 20 του ν. 5045/2023 (Α΄ 136), συμψηφίζεται με οποιαδήποτε αύξηση του βασικού μισθού με την επιφύλαξη της παρ. 4 του άρθρου 14 του ν. 5163/2024 (Α’ 199). Το ποσό της προσωπικής διαφοράς που συμψηφίζεται, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, ισούται με το μικρότερο μεταξύ του πενήντα τοις εκατό (50%) της προκαλούμενης αύξησης του βασικού μισθού και του ποσού της προσωπικής διαφοράς που υπερβαίνει τα τριακόσια (300) ευρώ. Αν η προσωπική διαφορά δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, δεν επέρχεται συμψηφισμός της με την αύξηση του βασικού μισθού.
Άρθρο 206
Συμμετοχή Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα
1. Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών μπορεί να μετέχει σε εθνικά, ευρωπαϊκά ή συγχρηματοδοτούμενα ερευνητικά ή άλλα προγράμματα, με την επιφύλαξη του θεσμικού πλαισίου που ισχύει για τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα.
2. Για τη συμμετοχή του προσωπικού της Αρχής σε συλλογικά όργανα που συγκροτούνται στο πλαίσιο υλοποίησης έργων χρηματοδοτούμενων από ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία ή από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων εφαρμόζονται αναλόγως οι παρ. 2, 3 και 5 του άρθρου 21 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), περί αμοιβών συλλογικών οργάνων, υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές δαπάνες βαρύνουν τις ως άνω πηγές χρηματοδότησης και δεν προκαλούν επιβάρυνση στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
3. Οι ανωτέρω ρυθμίσεις καταλαμβάνουν και τα προγράμματα, στα οποία συμμετέχει ήδη το προσωπικό της Αρχής, μετά από προηγούμενη απόφαση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.
Άρθρο 207
Ενιαίος Λογαριασμός Θησαυροφυλακίου – Τροποποίηση παρ. 14 άρθρου 69Α ν. 4270/2014
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 14 του άρθρου 69Α του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), περί Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) μετά από τις λέξεις «των διαθεσίμων» προστίθενται οι λέξεις «του Φορέα», β) οι λέξεις «της παρ. 13» αντικαθίστανται από τις λέξεις «της περ. γ) της παρ. 13», και η παρ. 14 διαμορφώνεται ως εξής:
«14. Το μέγιστο όριο της ρευστότητας που οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης επιτρέπεται να διατηρούν εκτός του Σ.Λ.Θ., ισούται με τις καθαρές ταμειακές τους ανάγκες για το επόμενο δεκαπενθήμερο, οι οποίες εξυπηρετούνται μέσω των λογαριασμών που τηρούν οι φορείς σε πιστωτικά ιδρύματα εκτός του Σ.Λ.Θ. Το όριο αυτό δεν μπορεί να υπερβαίνει σε συστηματική βάση το πέντε τοις εκατό (5%) του συνόλου των διαθεσίμων του Φορέα, με την επιφύλαξη της περ. γ) της παρ. 13. Κατόπιν αιτιολογημένης πρότασης του Φορέα και της σύμφωνης γνώμης της εποπτεύουσας Γ.Δ.Ο.Υ. και του Γ.Λ.Κ., δύναται το ανωτέρω ποσοστό να διαμορφώνεται αναλόγως.
Τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, πέραν του ανωτέρω μεγίστου ορίου, ορίζονται ως πλεονάζοντα και μεταφέρονται υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδος, κατά τις παρ. 10 και 11.
Εναλλακτικά, το μέγιστο όριο ρευστότητας εκτός του Σ.Λ.Θ. μπορεί να ισούται με ένα σταθερό ποσό, κατόπιν πρότασης του Φορέα και σύμφωνης γνώμης της εποπτεύουσας Γ.Δ.Ο.Υ. και του Γ.Λ.Κ. Με την απόφαση της παρ. 18 δύναται να καθορίζονται συγκεκριμένες περιπτώσεις, στις οποίες εφαρμόζεται ο κάθε τρόπος προσδιορισμού του μέγιστου ορίου ρευστότητας. Η τήρηση του μεγίστου ορίου ρευστότητας δύναται να διασφαλίζεται μέσω της λειτουργίας συστήματος αυτόματης μεταφοράς ποσών, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 22.
Το ακριβές ύψος των πλεοναζόντων ταμειακών διαθεσίμων και το μέγιστο ύψος της ρευστότητας, που οι φορείς διατηρούν σε πιστωτικά ιδρύματα, προκύπτουν μέσω του ταμειακού προγραμματισμού που διενεργούν οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης βάσει των σχετικών οδηγιών του Γ.Λ.Κ., καθώς και μέσω της παρακολούθησης των λογαριασμών σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 15.
Ο ταμειακός προγραμματισμός των φορέων υποβάλλεται προς έγκριση στην εποπτεύουσα Γ.Δ.Ο.Υ. και εν συνεχεία αποστέλλεται στο Γ.Λ.Κ. Η υποχρέωση κατάρτισης και αποστολής ταμειακού προγραμματισμού εκκινεί από την έκδοση της υπουργικής απόφασης της παρ. 18.».
Άρθρο 208
Τροποποίηση δήλωσης στοιχείων ακινήτων – Προσθήκη περ. στ) στην παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4223/2013
Στην παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4223/2013 (Α΄ 287), περί προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και χρόνου υποβολής δήλωσης, προστίθεται περ. στ) ως εξής:
«στ) Ειδικά για τα έτη 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019 και κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί παραγραφής, όσοι απαλλάσσονται από τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. βάσει της παρ. 1 του άρθρου 3 μπορούν να υποβάλουν μέχρι και την 30η Ιουνίου 2025 τροποποιητική δήλωση του άρθρου 23 του ν. 3427/2005 (Α΄ 312), περί δηλώσεων στοιχείων ακινήτων, για ακίνητα για τα οποία δεν δηλώθηκε η ιδιοχρησιμοποίησή τους. Ποσά που έχουν βεβαιωθεί διαγράφονται.».
Άρθρο 209
Ψηφιακό τέλος συναλλαγής σε συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους – Τροποποίηση τίτλου και παρ. 1 άρθρου 19 Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων
Στο άρθρο 19 του Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων (ν. 5177/2025, Α’ 21), περί συνδρομών που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις, συλλόγους και σωματεία, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στον τίτλο και στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 οι λέξεις «, συλλόγους και σωματεία» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και συλλόγους», β) η περ. α) καταργείται, γ) στην περ. β), οι λέξεις «σε κάθε άλλη περίπτωση» διαγράφονται, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 19
Συνδρομές καταβαλλόμενες σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους
1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σε χρηματικά ποσά ή συνδρομές που καταβάλλονται σε επιμελητήρια, ενώσεις και συλλόγους, από τα μέλη αυτών για τη συμμετοχή τους, χωρίς να αντιστοιχούν σε ιδιαίτερη αντιπαροχή εκ μέρους του λήπτη της συνδρομής. Το ποσό του οφειλόμενου Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής υπολογίζεται επί του καταβαλλόμενου χρηματικού ποσού ή της συνδρομής με την εφαρμογή συντελεστή:
α) Καταργείται.
β) Δύο κόμμα σαράντα τοις εκατό (2,40%).
2. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής, υπόχρεος για την υποβολή δήλωσης και την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι ο λήπτης της συνδρομής.».
Άρθρο 210
Κοινοποιήσεις πράξεων που προβλέπονται στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων με ψηφιακά μέσα – Tροποποίηση παρ. 1 και 2, κατάργηση παρ. 3 άρθρου 76 Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων
Στο άρθρο 76 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190), περί κοινοποιήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) στην παρ. 2 μετά από τη λέξη «κοινοποιήσεις» προστίθενται οι λέξεις «του πρώτου εδαφίου της παρ. 1», γ) η παρ. 3 καταργείται, και το άρθρο 76 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 76
Κοινοποιήσεις
1. Οι κοινοποιήσεις που προβλέπονται στον παρόντα Κώδικα διενεργούνται από δικαστικό επιμελητή ή υπάλληλο της ΑΑΔΕ ή άλλο υπάλληλο του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ., χωρίς να απαιτείται ειδική έγγραφη παραγγελία του Διοικητή ή άλλου εξουσιοδοτημένου οργάνου της ΑΑΔΕ. Οι κοινοποιήσεις του παρόντος Κώδικα μπορεί να διενεργούνται και με ψηφιακά μέσα κατά το άρθρο 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α΄ 58).
2. Οι κοινοποιήσεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 σε πρόσωπα άγνωστης διαμονής και όσους διαμένουν στο εξωτερικό γίνονται στον τυχόν διορισμένο, σύμφωνα με το άρθρο 142 του Κ.Πολ.Δ., αντίκλητό τους. Σε κάθε περίπτωση οι κοινοποιήσεις μπορεί να γίνονται στον σύζυγο, σε έναν από τους γονείς ή τους αδελφούς ή άλλους εξ αίματος συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού εκ πλαγίου εκείνου στον οποίο αφορά η κοινοποίηση, εφόσον έχουν ηλικία όχι μικρότερη των δεκαεπτά (17) ετών. Εάν τα πρόσωπα των προηγούμενων εδαφίων αρνούνται να παραλάβουν το κοινοποιούμενο έγγραφο ή δεν ευρίσκονται, γίνεται θυροκόλληση. Εάν δεν υπάρχει συγγενής του δεύτερου εδαφίου, η κοινοποίηση γίνεται στον δήμαρχο ή τον πρόεδρο συμβουλίου δημοτικής κοινότητας ή τον πρόεδρο δημοτικής κοινότητας της τελευταίας κατοικίας ή διαμονής εκείνου τον οποίο αφορά η κοινοποίηση, οι οποίοι οφείλουν να τοιχοκολλούν το κοινοποιούμενο έγγραφο στο πλέον εμφανές μέρος και να αποστέλλουν βεβαίωση για τη τοιχοκόλληση στο όργανο που παρήγγειλε την κοινοποίηση. Η κοινοποίηση σε κάθε περίπτωση θεωρείται ότι συντελέστηκε από την παραλαβή του κοινοποιούμενου εγγράφου από τα παραπάνω πρόσωπα.
3. Καταργείται.».
Άρθρο 211
Παράταση αναστολής Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε ακίνητα η παράδοση των οποίων έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων
Η προθεσμία που προβλέπεται στην περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 5131/2024 (Α’ 128), περί αναστολής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε ακίνητα η παράδοση των οποίων έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων, παρατείνεται για διάστημα έξι (6) μηνών από τη λήξη της ακόμη και αν δεν έχει ασκηθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, το δικαίωμα που προβλεπόταν στην παρ. 4α του άρθρου 6 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2020, Α’ 248) ως ίσχυε.
Άρθρο 212
Τέλος καθαριότητας και φωτισμού σε μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 222 ν. 4555/2018
1. Στην παρ. 2 του άρθρου 222 του ν. 4555/2018 (Α΄ 133) το δεύτερο εδάφιο διαγράφεται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Οφειλές από τέλη καθαριότητας και φωτισμού για ακίνητο, του οποίου η ηλεκτροδότηση έχει διακοπεί, σύμφωνα με βεβαίωση του αρμόδιου διαχειριστή δικτύου και το οποίο, σύμφωνα με υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη ή του νομίμου εκπροσώπου αυτού, δεν χρησιμοποιούνταν κατά το διάστημα αναφοράς, διαγράφονται ή παραλείπεται η βεβαίωσή τους. Ποσά που έχουν καταβληθεί δεν αναζητούνται.».
2. Σε περίπτωση προηγούμενης υπαγωγής της καταβολής των τελών του παρόντος σε ρύθμιση οφειλών, το ανεξόφλητο υπόλοιπο της ρυθμισμένης οφειλής, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, διαγράφεται με αίτηση του οφειλέτη προς τον οικείο Δήμο.
Άρθρο 213
Παραχώρηση των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων από την Χερσαία Ζώνη Λιμένος Ηρακλείου προς τον Δήμο Ηρακλείου
Παραχωρούνται χωρίς αντάλλαγμα από το Ελληνικό Δημόσιο στον Δήμο Ηρακλείου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου της Περιφέρειας Κρήτης για λόγους δημόσιας ωφέλειας η χρήση, η διαχείριση και η εκμετάλλευση των εκτάσεων που έχουν αποχαρακτηρισθεί και δεν περιλαμβάνονται στη χερσαία ζώνη του Λιμένα Ηρακλείου με την υπ’ αρ. 1537/2022 απόφαση της Συντονίστριας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, «Έγκριση της υπ’ αρ. 11/19-11-2021 απόφασης του 20ου Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου Α.Ε.» περί τροποποίησης και επανακαθορισμού της ΧΖΛ και ΘΖΛ Ηρακλείου» (Δ΄ 547).».
Άρθρο 214
Ρύθμιση ζητημάτων Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού Α.Ε. και θυγατρικών της – Προσθήκη παρ. 3Α στο άρθρο 3 ν. 4972/2022
Στο άρθρο 3 του ν. 4972/2022 (Α’ 181), περί πεδίου εφαρμογής, προστίθεται παρ. 3Α, και το άρθρο 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3Α. Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.» και οι θυγατρικές της είναι εταιρείες εκτός του δημοσίου τομέα, όπως ορίζεται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), οργανώνονται και λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και για αυτές δεν ισχύει η νομοθεσία για τον δημόσιο τομέα.»».
Άρθρο 215
Υποχρέωση παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό
Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 (A΄ 84), κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής της περ. γ΄ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, επιβεβαιώνουν αν ο λογαριασμός που δηλώνεται στην υπηρεσία άμεσης πληρωμής περιλαμβάνεται στους επαγγελματικούς λογαριασμούς που έχουν δηλωθεί από τον δικαιούχο πληρωμής σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 της υπ’ αρ. 119899/13.12.2023 κοινής απόφασης των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης «Ρυθμίσεις για την αποδοχή μέσων πληρωμής με κάρτα και άλλα μέσα πληρωμών – Αντικατάσταση της υπ’ αρ. 45231/20-04-2017 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών «Ρύθμιση υποχρέωσης αποδοχής πληρωμών με κάρτα, σύμφωνα με το άρθρο 65 του ν. 4446/2016, (Α’ 240)» (Β΄ 7115).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ-ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ-ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΕΡΟΥΣ Ι’
Άρθρο 216
Εξουσιοδοτική διάταξη Μέρους Ι΄
Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δύνανται να ρυθμίζονται πρόσθετες υποχρεώσεις των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 (Α΄ 84) στο πλαίσιο της εγγραφής δικαιούχου πληρωμής της περ. γ΄ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, να εξειδικεύονται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες και να ορίζονται τεχνικά και λεπτομερειακά θέματα για την εφαρμογή του άρθρου 201 του παρόντος, περί υποχρέωσης των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών κατά την εγγραφή δικαιούχου πληρωμής σε υπηρεσία άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό.
Άρθρο 217
Μεταβατικές διατάξεις Μέρους Ι΄
1. Ποσά προσωπικής διαφοράς που έχουν συμψηφιστεί από την 1η Ιουνίου 2024 μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, καθ’ υπέρβαση των οριζόμενων στην παρ. 1 του άρθρου 205, περί συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού, αποκαθίστανται και καταβάλλονται στους δικαιούχους με την αμέσως επόμενη μισθοδοσία.
2. Δεν καταβάλλεται οποιασδήποτε μορφής αμοιβή ή αποζημίωση για τη συμμετοχή του προσωπικού της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε συνεδριάσεις ή άλλες εργασίες των συλλογικών οργάνων της παρ. 2 του άρθρου 206, περί συμμετοχής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα, που έγιναν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος.
Άρθρο 218
Καταργούμενες διατάξεις Μέρους Ι’
Καταργούνται:
α) Κάθε γενική ή ειδική διάταξη, κατά το μέρος που αντίκειται στο άρθρο 205, περί συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού μισθού, ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο θέματα που διέπονται από αυτό.
β) Η περ. β) της παρ. 13 του εσωτερικού άρθρου 69Α του ν. 4270/2014 (Α΄ 143) του άρθρου 194, περί Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου.
γ) Τα εδάφια τρίτο και τέταρτο της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 52 του Κώδικα εμμέσων φόρων επί των συναλλαγών του πεδίου εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθώς και λοιπών εμμέσων φόρων (ν. 5177/2025, Α’ 21), περί τέλους παραμονής και πλόων (Τ.Π.Π.) πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών.
Το άρθρο 205 επιχειρεί να ρυθμίσει ζητήματα προσωπικής διαφοράς για υπαλλήλους που ήδη τη λαμβάνουν «προκειμένου έτσι να μην διαιωνίζονται
σημαντικές στρεβλώσεις στις απολαβές μεταξύ υπαλλήλων ίδιων μισθολογικών
κλιμακίων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανάλυση συνεπειών της ρύθμισης. Την ίδια ώρα αγνοεί τους υπαλλήλους που έχουν διοριστεί ή μεταταχθεί μετά την 31.3.2023 και δε λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά, διαιωνίζοντας τελικά τις στρεβλώσεις στις απολαβές μεταξύ υπαλλήλων ιδιων προσόντων και αρμοδιοτητων και ενισχύοντας τις ανισότητες που θεωρητικά στόχευε να εξαλείψει.
Προκειμένου να διασφαλιστουν όροι ίσης μεταχείρισης στην εργασία θα πρέπει οπωσδήποτε να προβλεφθεί επέκταση της προσωπικής διαφοράς σε όλους τους υπαλλήλους που έχουν διοριστεί ή μεταταχθεί μετά την 31.3.2023 σε υπηρεσίες όπως η ΕΛΣΤΑΤ κ δε λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ενώ οι συνάδελφοί τους που εισήλθαν στην υπηρεσια πριν την 31.3.2023 τη λαμβάνουν. Επιπλέον, η επέκταση της προσωπικής διαφοράς στους νεοεισερχομενους υπαλλήλους, θα ενισχυε το κίνητρο κ θα συνέβαλε στη δημιουργία ενός ευνοϊκότερου εργασιακού περιβάλλοντος στην υπηρεσια. Η παροχή κινήτρων στο προσωπικό κ ευνοϊκου εργασιακού περιβάλλοντος, άλλωστε, είναι κάτι που διαχρονικά συστήνεται τόσο στις εκθέσεις της Ανεξάρτητης Συμβουλευτικής Επιτροπής Ορθής Πρακτικής του ν.3832/2010, όσο και στις εκθέσεις των Επιθεωρήσεων Ομοτίμων του Ευρωπαϊκού Στατιστικού Συστήματος, επομένως η επέκταση της προσωπικής διαφοράς θα κινούνταν προς την σωστή κατεύθυνση, λαμβάνοντας υπόψη κ αυτή την παραμετρο.
Στο άρθρο 205 θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που επειδή διορίστηκαν μετά την 31/03/2023 δεν πήραν την προσωπική διαφορά.
Το γεγονός ότι υπάλληλοι που προσλήφθηκαν ή μετατάχθηκαν μετά από 1/4/2023 δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά είναι εργασιακά και κοινωνικά άδικο. Πόσο μάλλον όταν αντικειμενικά η συντριπτική πλειοψηφία αυτών διαθέτει προσόντα που πιθανώς υπερέχουν σε σχέση με αυτά που απαιτούνται για τη θέση στην οποία απασχολούνται, και ειδικά σε περιπτώσεις όπου το αντικείμενο της τελευταίας απαιτεί υψηλό βαθμό εξειδίκευσης.
Επιπλέον, θα πρέπει να τονισθεί ότι οι στρεβλώσεις που δημιουργεί αυτή η κατάσταση εντός του εργασιακού χώρου ενός φορέα δύναται να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοση της λειτουργίας του και στην επίτευξη των στόχων του. Κάθε κυβέρνηση πρέπει να παρακολουθεί στενά και να δίνει προσοχή σε αυτά τα δύο στοιχεία, διότι άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν τη ομαλή λειτουργία του κράτους καθώς και τη δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας.
Συνεπώς, από οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής άποψης κρίνεται ορθή και αναγκαία η επέκταση και εφαρμογή της προσωπικής διαφοράς και στους υπαλλήλους που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 01/04/2023.
Το άρθρο 205 επιχειρεί να ρυθμίσει τις ανισότητες στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια μεγαλύτερη αδικία, την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Πρόκειται για αυτούς που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μετά την 01/04/2023. Άμεση πρόβλεψη ώστε να περιληφθούν και αυτοί στο άρθρο 205, να αποκατασταθεί η αδικία, να αρθούν οι ανισότητες και τελικά ο νόμος να επιτελέσει το σκοπό του.
Άρθρο 205: Ενώ το άρθρο σκοπό έχει να ισορροπήσει τις απολαβές των υπαλλήλων που λαμβάνουν προσωπική διαφορά για να εξαλείψει ανισότητες σε υπηρεσίες όπως η ΕΛΣΤΑΤ, δεν συμπεριλαμβάνει καθόλου την επέκταση της προσωπικής διαφοράς σε υπαλλήλους που διορίστηκαν ή μετακινήθηκαν/ μετατάχθηκαν μετά την τελευταία ψήφιση και δεν την λαμβάνουν καθόλου. Υπάρχουν, για παράδειγμα, υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ που ήρθαν στην υπηρεσία μετά τις 31 Μάρτη 2023 και δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά, ενώ συνάδελφοί τους που έχουν ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις με αυτούς την λαμβάνουν επειδή είχαν έρθει πριν τις 31 Μάρτη 2023. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει σε αυτό το νομοσχέδιο πρόβλεψη για άμεση επέκταση της προσωπικής διαφοράς σε όλους όσους δεν την λαμβάνουν τόσο για την ΕΛΣΤΑΤ όσο και όποια άλλη υπηρεσία που συμβαίνει το ίδιο.
ΆΡΘΡΟ 205 όπως παραδέχτηκε ο υφυπουργός κύριος Πετραλιάς υπάρχουν πολλών ταχυτήτων μισθολόγια με ίδια καθήκοντα καί ίδια ειδικότητα με διαφορά τό χρόνο πρόσληψης… αλλά με τό συγκεκριμένο άρθρο δεν λύνεται το μισθολογικό χάσμα μεταξύ υπαλλήλων ίδιας ειδικότητας λύνεται το προβλήμα μόνο όσων έχουν προσωπική διαφορά.π.χ με πραγματικά γεγονότα είμαι οδηγός δ.ε με 6.000 ένσημα καί έχω προσληφθεί το 2017 με μισθό 930 με δύο τριετίες.τωρα συνάδελφος ίδιας ειδικότητας δ.ε με 4.000 ένσημα επειδή έχει προσληφθεί το 2010 έχει προσωπική διαφορά περίπου 700€ καί μισθό 1600€ η διαφορά μας θα έπρεπε να είναι λόγω τριετιων περίπου 100€ αλλά είναι 700€ καί με τό νομοσχέδιο πάντα θά είναι τόσο μεγάλη μισθολογική διαφορά γιατί δεν πρόκειται να εξισωθούν οι μισθοί.αρα στό άρθρο 205 πρέπει να διορθωθεί καί νά βοηθηθούν αυτοί που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Με το ισχύον μισθολογικό καθεστώς της προσωπικής διαφοράς δημιουργούνται υπάλληλοι πολλών μισθολογικών ταχυτήτων εντός του ίδιου φορέα και ιδίως στο ΥΠΕΘΟΟ. Είναι αρκετά συνηθισμένο – όπως άλλωστε παραδέχθηκε και ο αρμόδιος Υφυπουργός – υπάλληλοι υψηλών προσόντων (μεταπτυχιακό/ά, διδακτορικό, Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης) να λαμβάνουν προσωπική διαφορά σημαντικά χαμηλότερη εν συγκρίσει με υπαλλήλους κατηγορίας ΔΕ και ΥΕ. Πέραν τούτου, υπάρχουν και αρκετοί υπάλληλοι που δεν λαμβάνουν καθόλου την προσωπική διαφορά διότι ανέλαβαν υπηρεσία μετά την 01/04/23.
Η ανωτέρω στρέβλωση διαιωνίζεται τα τελευταία σχεδόν 15 χρόνια και η προτεινόμενη ρύθμιση (άρθρο 205) όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντιθέτως θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα συνεχίζοντας την καταστρατήγηση των αρχών της αξιοκρατίας και της ισότητας με ακόμα μεγαλύτερη ένταση.
Ένα επίδομα που θα συνάδει τόσο με τα προσόντα όσο και με τις αρμοδιότητές του κάθε υπαλλήλου θα έλυνε πολλές από τις υφιστάμενες στρεβλώσεις και αν μη τι άλλο θα έθετε τις βάσεις για σεβασμό της αρχής της μισθολογικής ισότητας και πιο συγκεκριμένα της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης τάξης, όπως αυτό έχει προβλεφθεί στο Σύνταγμα.
Στο άρθρο 205 «Συμψηφισμός της προσωπικής διαφοράς με την αύξηση του βασικού
μισθού», δεν λαμβάνεται μέριμνα για υπαλλήλους στους οποίους χορηγείται ελάχιστη ή μηδενική προσωπική διαφορά παρόλο που έχουν τα ίδια ή και περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας και προσόντα με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους. Στο άρθρο ορίζεται ότι: «Αν η προσωπική διαφορά δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, δεν επέρχεται συμψηφισμός της με την αύξηση του βασικού μισθού.», το οποίο όχι μόνο δεν εξαλείφει τις οικονομικές ανισότητες αλλά παγιώνει μία διαφορά των 300 ευρώ, η οποία με τον παλαιό τρόπο υπολογισμού, έστω και μετά από πολλά χρόνια θα εξισωνόταν.
Οι υπάλληλοι με μηδενική προσωπική διαφορά θα αμείβονται για πάντα με 300 ευρώ λιγότερα, επομένως σε καμία περίπτωση δεν ισχύουν τα όσα ορίζονται στην αιτιολογική έκθεση (ανάλυση συνεπειών ρύθμισης) «…εφαρμόζοντας, ωστόσο, μερικό συμψηφισμό για υπαλλήλους με υψηλή προσωπική διαφορά, προκειμένου έτσι να μην διαιωνίζονται σημαντικές στρεβλώσεις στις απολαβές μεταξύ υπαλλήλων ίδιων μισθολογικών κλιμακίων.».
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, το άρθρο είναι αντισυνταγματικό και παραβιάζει την αρχή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας.
Ο τρόπος υπολογισμού της προσωπικής διαφοράς αποτελεί μια στρέβλωση που διαφοροποιεί τους υπαλλήλους με μοναδικό κριτήριο το χρονικό σημείο διορισμού. Είναι λυπηρό να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση.
Στις Μεταβατικές Διατάξεις Μέρους Ι, στο άρθρο 217 προτείνεται η προσθήκη ως τρίτης της παρακάτω παραγράφου:
3. Σε υπαλλήλους του κλάδου ΠΕ Επιτελικών Στελεχών ποσά προσωπικής διαφοράς που έχουν συμψηφιστεί με τον βασικό τους μισθό κατά την πρώτη κατάταξή τους στην μισθολογική κλίμακα του κλάδου αποκαθίστανται και καταβάλλονται στους δικαιούχους με την αμέσως επόμενη μισθοδοσία, ανεξαρτήτως ύψους προσωπικής διαφοράς.
Η αιτούμενη προσθήκη της τρίτης παραγράφου αφορά μόνο στην πρώτη κατάταξη των επιτελικών στελεχών στην μισθολογική κλίμακα του κλάδου. Επισημαίνεται ότι η μετάταξη των υπαλλήλων στον κλάδο καθυστέρησε τόσο πολύ μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος πιστοποίησής τους, ώστε να εκπνεύσει η διετία αναστολής απομείωσης της προσωπικής διαφοράς στο πλαίσιο της οποίας υπάλληλοι με προσωπική διαφορά έλαβαν την απόφαση να συμμετάσχουν στις εξετάσεις και στο πρόγραμμα πιστοποίησής τους. Η καθυστέρηση αυτή δεν οφειλόταν στους υπό μετάταξη υπαλλήλους, αλλά αποκλειστικά στην Διοίκηση, ωστόσο οι μεταταχθέντες υπάλληλοι του κλάδου ΠΕ Επιτελικών στελεχών που ανέλαβαν υπηρεσία κατ’ ανάγκη μετά τις 1-6-2024 υπέστησαν απομείωση της προσωπικής τους διαφοράς και είδαν την εύλογα προσδοκώμενη αύξηση της μισθολογικής κλίμακας των επιτελικών στελεχών να συμψηφίζεται με τον βασικό μισθό τους και μάλιστα ο συμψηφισμός αυτός να αφορά όχι ένα ΜΚ, όπως συμβαίνει στην περίπτωση αλλαγής ΜΚ λόγω παρόδου της διετίας, αλλά πολύ περισσότερα, ανάλογα με τα έτη προϋπηρεσίας κάθε μετατασσόμενου.
Άρθρο 205: Δεν γίνεται καμία αναφορά για τους υπαλλήλους του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 1η Απριλίου 2023, και οι οποίοι δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά. Πρόκειται για άνιση μισθολογική μεταχείριση υπαλλήλων του ίδιου Υπουργείου.
Είναι αναγκαία η τροποποίηση του άρθρου 205 ώστε να χορηγηθεί προσωπική διαφορά και στους υπαλλήλους του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών οι οποίοι δεν την λαμβάνουν, καθώς τη θεραπεία σχετικών με τη χορήγηση αυτής ανισοτήτων.
Το άρθρο 205 επιχειρεί τη ρύθμιση για τη διαφορά στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια μεγαλύτερη αδικία, την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο τμήμα, υπάλληλοι με τα ίδια καθήκοντα και προσόντα να αμείβονται διαφορετικά, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Έτσι, λοιπόν, για την αποκατάσταση της εν λόγω αδικίας επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01/04/2023 στην ΓΓΠΣΨΔ.
Συμφωνώ με την Ευαγγελία Ζ.η προσωπική διαφορά θα έπρεπε να δίνεται σέ όλους τους εργαζόμενους με διάφορα μόνο των τριετιων στο σύνολο τής συνολικής προϋπηρεσίας γιατί καί στην προσωπική διαφορά έχει υπολογιστεί ολόκληρη η προϋπηρεσία έχουν ενσωματωθεί διάφορα επιδόματα καί δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.Ο εργοδότης υποχρεούται να εφαρμόζει σε όλους τους εργαζόμενους που απασχολεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης και να προβαίνει σε καλόπιστη και ηθική χρήση των δικαιωμάτων του που απορρέουν από τη σύμβαση εργασίας (ΑΚ 288). Οφείλει δηλαδή να μεταχειρίζεται τους εργαζόμενους με τον ίδιο τρόπο, χωρίς διακρίσεις, εκτός εάν αυτές δικαιολογούνται αντικειμενικά από τη φύση της παρεχόμενης εργασίας.
Απαγορεύεται η διαφορετική μεταχείριση των εργαζομένων που έχουν τα ίδια προσόντα, παρέχουν την ίδια εργασία, με τους ίδιους όρους και υπό τις ίδιες συνθήκες, για την εξυπηρέτηση αναγκών της ίδιας κατηγορίας, δηλαδή εφόσον βρίσκονται στις ίδιες υπηρεσιακές γενικά καταστάσεις
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΕΊΔΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ
ΔΕΝ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΝΟΕΙΤΟ ΚΑΙ ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟ.ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΝΟΗΜΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ.ΟΤΑΝ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΠΙΛΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ.ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΑΝ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ.Η ΜΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΨΕΥΣΕΤΕ
Προκειμένου το νομοσχέδιο να αποκαταστήσει τις μισθολογικές αδικίες, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη και οι εργαζόμενοι που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στην ΕΛΣΤΑΤ μετά την 01/04/2023. Η υφιστάμενη στρέβλωση τούς θέτει σε μειονεκτική θέση έναντι συναδέλφων με ίδια προσόντα, λόγω μόνο του χρόνου διορισμού. Για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, όπως προτείνουν διεθνείς συστάσεις, προτείνεται η επέκταση της προσωπικής διαφοράς και σε αυτούς τους υπαλλήλους. Το μέτρο αυτό αποτελεί ένα δίκαιο και ρεαλιστικό πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της ισότητας στην ΕΛΣΤΑΤ.
Εφόσον το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκει την αποκατάσταση μισθολογικών αδικιών, θεωρούμε απαραίτητο να ληφθούν υπόψη και οι εργαζόμενοι που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στην ΕΛΣΤΑΤ μετά την 01/04/2023. Η συγκεκριμένη στρέβλωση έχει ως αποτέλεσμα σημαντικός αριθμός εργαζομένων να βρίσκεται σε μειονεκτική μισθολογική θέση, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν τα ίδια προσόντα και εκτελούν τα ίδια καθήκοντα με συναδέλφους τους στο ίδιο τμήμα. Η διαφοροποίηση αυτή βασίζεται αποκλειστικά στο χρονικό σημείο διορισμού, γεγονός που είναι άδικο και δημιουργεί σοβαρές ανισότητες στο εργασιακό περιβάλλον.
Επιπλέον, αναγνωρίζουμε τη σημασία των διεθνών συστάσεων για τη βελτίωση της λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ. Η 9η Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Ορθής Πρακτικής (2022) και η Έκθεση Επιθεώρησης Ομοτίμων του Ευρωπαϊκού Στατιστικού Συστήματος (3ος γύρος) υπογραμμίζουν την ανάγκη για ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και τη διαμόρφωση ενός ελκυστικού εργασιακού περιβάλλοντος. Μεταξύ των προτάσεων περιλαμβάνεται η παροχή χρηματικών και μη χρηματικών κινήτρων, καθώς και η υιοθέτηση ειδικού μισθολογίου, όπως συμβαίνει σε άλλες ανεξάρτητες αρχές.
Κατανοώντας τις δημοσιονομικές προκλήσεις, προτείνουμε ως ρεαλιστική λύση την επέκταση της προσωπικής διαφοράς και στους υπαλλήλους που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 01/04/2023. Η παρέμβαση αυτή αποτελεί ένα πρώτο, ουσιαστικό βήμα προς τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην ΕΛΣΤΑΤ, ενισχύοντας παράλληλα την ισότητα και τη δικαιοσύνη μεταξύ των εργαζομένων. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου που διαδραματίζει η ΕΛΣΤΑΤ στη συλλογή και ανάλυση στατιστικών δεδομένων, η εξασφάλιση δίκαιων και ελκυστικών συνθηκών εργασίας είναι καίριας σημασίας για τη διατήρηση και προσέλκυση ικανού προσωπικού.
Δεν λύνει το πρόβλημα υπαλλήλων που διορίστηκαν/μετατάχθηκαν μετά την 01/04/2023 στο ΥΠΟΙΚ ή σε αντίστοιχες υπηρεσίες σύμφωνα με το ν.5042/2023, παρ.1 του άρθρου 64 (ΝΣΚ,ΕΟΦ,ΜΟΔ,ΓΓΠΣ,ΕΛΣΤΑΤ,κλπ)
Προκύπτει το στρεβλό, υπάλληλοι στην ίδια ακριβώς υπηρεσία, στον ίδιο φορέα, κάποιοι να παίρνουν την προσωπική διαφορά και κάποιοι όχι. Είναι άδικο, αντισυνταγματικό αφού υπάρχει άνιση αντιμετώπιση υπαλλήλων, δημιουργεί προβλήματα στις υπηρεσίες.
Ποιός ο λόγος να παραμένεις στην υπηρεσία όταν ο συνάδελφός σου αντιμετωπίζεται διαφορετικά μισθολογικά;
Να προβλεφθεί αντίστοιχη ρύθμιση που θα επιλύει την αδικία αυτή.
«… ανέφερε ο Θάνος Πετραλιάς προσθέτοντας χαρακτηριστικά «έχω υπάλληλο με 1.000 ευρώ προσωπική διαφορά που κάθεται δίπλα από υπάλληλο με μηδέν προσωπική διαφορά. Καταλαβαίνετε τι έχει συμβεί μέσα και στο υπουργείο Οικονομικών και σε άλλα υπουργεία, όπου υπάρχουν υπάλληλοι με προσωπική διαφορά».»
Πρόκειται για την δήλωση του αρμόδιου υπουργού.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση μεγαλώνει την ανισότητα και την αδικία.
Να υπάρξει πρόβλεψη για αναδρομικότητα στο άρθρο 205, ώστε τυχόν διοικητικές ή μισθολογικές μεταβολές του πρόσφατου παρελθόντος να μην αποτελέσουν αιτία αποκλεισμού των υπαλλήλων που θα συμπεριληφθούν στις διατάξεις του ως άνω άρθρου. Διαφορετικά υπάλληλοι που έχουν προσκομίσει βεβαιώσεις μεταπτυχιακών ή διδακτορικών σπουδών , δεν θα λάβουν την οφειλόμενη ανταμοιβή, που ηθικά θα πρέπει να αποδώσει ένα κράτος δικαίου.
Θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που επειδή διορίστηκαν μετά την 31/03/2023 δεν πήραν την προσωπική διαφορά. Συγκεκριμένα, οι διορισθέντες από την προκήρυξη 6Κ/2021 έχουν μισθολογική ανισότητα καθώς κάποιοι διορίστηκαν πριν την 31/03/2023 και παίρνουν την προσωπική διαφορά, ενώ άλλοι διορίστηκαν αργότερα και δεν την λαμβάνουν. Ίσα δικαιώματα για ίση εργασία και όχι ύπαρξη μισθολογικών ανισοτήτων εξαιτίας μιας καθορισμένης ημερομηνίας. Το δίκαιο θα είναι να δοθεί μάλιστα και αναδρομικά από την 31/03/2023 σε όσους δεν την έλαβαν.
Δικαιολογημένα το άρθρο 205 προκαλεί τόσα (αρνητικά σε βάρος του) σχόλια. Η προσωπική διαφορά θεσπίστηκε για να μειώσει τις επιπτώσεις του μισθολογίου του Ν.4354/2015 σε όσους ήδη ελάμβαναν την περίοδο εκείνη (αλλά και αργότερα με ειδικές ρυθμίσεις) μεγαλύτερες αποδοχές, επιτρέποντάς σε αρκετούς από αυτούς να διατηρούν μέχρι και σήμερα την υπέρ τους διαφορά (αναγόμενη και σε χιλιάδες ευρώ ετησίως) σε αντίθεση με συναδέλφους τους που με έργο, ικανότητες ή προσόντα τουλάχιστον εφάμιλλα, είτε δεν είχαν ποτέ την τύχη αυτού του συγκυριακού οφέλους, είτε εξάλειψαν την προσωπική τους διαφορά πολύ νωρίς για να μπορούν τώρα να ευνοηθούν από την εν λόγω ρύθμιση. Το άρθρο 205 πρέπει να αποσυρθεί επειδή δημιουργεί πρόσθετες στρεβλώσεις και βάρη από κάθε άποψη διαιωνίζοντας μία ολοφάνερη, όπως τεκμηριώνουν και τα σχόλια, αδικία. Στην κατεύθυνση της αποκατάστασης κακώς κειμένων, εάν αυτό είναι το πραγματικό ζητούμενο, προτείνω την κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που παράλογα, άν σκεφτεί κανείς το ύψος των απολαβών τους, εξακολουθούν να πληρώνουν ακόμη και οι πλέον χαμηλόμισθοι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι.
Δεν λύνει το πρόβλημα για υπαλλήλους που διορίστηκαν/μετατάχθηκαν στο ΥΠΟΙΚ ή σε αντίστοιχες υπηρεσίες μετά την 01/04/2023 (ΓΓΠΣ, Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, Ελληνική Στατιστική Αρχή, ΕΟΦ, Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, ΜΟΔ, κλπ) σύμφωνα με το ν.5042/2023, παρ.1 του άρθρου 64
Είμαστε υπάλληλοι που βιώνουμε καθημερινά τη μισθολογική αυτή ανισότητα μεταξύ μας και ότι συνεπάγεται αυτό (αντισυνταγματικότητα, διαφορετική αντιμετώπιση μισθολογικά) Και αν προσθέσει κανείς το εργασιακό burn out, ότι μας δίνουν ελάχιστη τηλεργασία και αυτή υπό προϋποθέσεις (πχ τις μισές ημέρες και όχι συγκεκριμένες ημέρες), τις άδειες που γίνεται το σώσε όταν θέλει να πάρει κάποιος άδεια.. Εν κατακλείδι, να γίνει αντίστοιχη ρύθμιση (για όλους μετά την 01/04/2023) σύμφωνα με το ν.5042/2023, παρ.1 του άρθρου 64
Εμείς περιμέναμε να γίνει ένας νόμος για να διορθωθούν οι αδικίες μετά τα μνημόνια για εμάς που πραγματικά έχει μειωθεί ο μισθός μετά το 2010 πάνω από 100% επειδή τότε ήμασταν άτυχοι καί δεν δουλεύαμε στο δημόσιο τομέα και βλέπουμε ότι επειδή έτυχε να διοριστούμε μετά το 2015 άδικα να μας εντάσσουν στο ενιαίο μισθολόγιο καί νά μήν προβλέπεται προσωπική διαφορά λες καί ξεκινήσαμε την καριέρα μας το 2015.για αυτό ζητάμε επέκταση προσωπικής διαφοράς σε όλους τους εργαζόμενους ανάλογα με την ειδικότητα καί με μισθό αναφοράς τό 2012 επίσης να μας αναγνωριστεί η συνολική προϋπηρεσία στην ειδικότητα ασχέτως πού έχει προσφερθεί.
Στο άρθρο 205 γίνεται μια προσπάθεια για να ισοφαριστούν οι απώλειες όσων λαμβάνουν ήδη προσωπική διαφορά. Ώστοσο δεν συμπεριλαμβάνει όσους διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στο ΥΠΟΙΚ μετά την 01/04/2023 οι οποίοι αποκλείονται από την χορήγηση της με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μεγάλη αδικία και μισθολογική ανισότητα για υπαλλήλους που υπηρετούν στον ίδιο φορέα. Λόγω της συνεχούς αύξησης του κόστους ζωής μέσω των συνεχών ανατιμήσεων βασικών προϊόντων διαβίωσης και των ενοικίων πρέπει να επεκταθεί η χορήγηση της προσωπικής διαφοράς και σε όλους όσους έχουν διοριστεί ή μεταταχθεί από την 01/04/2023 έως και την ημερομηνία ψηφίσεως του νομοσχεδίου.
ΑΡΘΡΟ 212
Μέσω της τηλεφωνικής εξυπηρέτησης του ΔΕΔΔΗΕ (800 400 4000) δίνεται η πληροφορία στους καταναλωτές πως ο ΔΕΔΔΗΕ δεν εκδίδει πλέον βεβαίωση διακοπής ηλεκτροδότησης, διότι τα στοιχεία αυτά είναι πλέον διαθέσιμα μέσω συστήματος στους Δήμους.
Λαμβάνοντας υπόψη το προαναφερόμενο δεδομένο πως θα εφαρμοστεί το προς ψήφιση άρθρο 212 όταν αυτό ισχύσει όπως αναφέρεται ακολούθως στο σχέδιο νόμου (…με βεβαίωση του αρμόδιου διαχειριστή δικτύου…) αφού ο ΔΕΔΔΗΕ δεν θα εκδίδει τη βεβαίωση;
«2. Οφειλές από τέλη καθαριότητας και φωτισμού για ακίνητο, του οποίου η ηλεκτροδότηση έχει διακοπεί, σύμφωνα με βεβαίωση του αρμόδιου διαχειριστή δικτύου και το οποίο, σύμφωνα με υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη ή του νομίμου εκπροσώπου αυτού, δεν χρησιμοποιούνταν κατά το διάστημα αναφοράς, διαγράφονται ή παραλείπεται η βεβαίωσή τους. Ποσά που έχουν καταβληθεί δεν αναζητούνται.».
Άρθρο 205:Το νομοσχέδιο ρυθμίζει το θέμα της προσωπικής διαφοράς για υπαλλήλους που τη λαμβάνουν ήδη, χωρίς να αντιμετωπίζει το ζήτημα των υπαλλήλων που δε λαμβάνουν προσωπική διαφορά. Γεγονός που καθιστά τη ρύθμιση πλημμελή. Είναι πολύ σημαντικό να προβλεφθεί οι νέοι συνάδελφοι να πάρουν την προσωπική διαφορά ώστε πραγματικά να υπάρχει ισότητα αμοιβής για ίση εργασία, να αποκατασταθεί η αδικία που υφίστανται σε σχέση με τους παλαιότερους υπαλλήλους, και να ενισχυθεί το αίσθημα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας στην εκάστοτε υπηρεσία. Η χορήγηση της προσωπικής διαφοράς θα ενισχύσει τα κίνητρα και τη συνοχή των υπαλλήλων, ενώ θα μειώσει τον κίνδυνο υψηλής κινητικότητας και αποχωρήσεων, ιδιαίτερα υπό το βάρος της υποστελέχωσης.
Σχετικά με το άρθρο 205: Δεν επιλύεται οριστικά το ζήτημα της προσωπικής διαφοράς που ταλαιπωρεί τους δημοσίους υπαλλήλους χρόνια – από την πολιτική εσωτερικής υποτίμησης μέσω της οποίας απώλεσαν το 40% του μισθού τους – στο μέτρο και το βαθμό που γίνεται διαχωρισμός παλαιών – νέων. Αν δεν υπάρξει τροπολογία επί του τωρινού ν/σ, που να εντάσσει και όσους διορίσθηκαν ή μετατάχθηκαν από 1.4.2023 και έπειτα, θα χρειαστεί νέος νόμος στην καλύτερη περίπτωση (αύξηση γραφειοκρατίας), στη χειρότερη οι εν λόγω υπάλληλοι θα παραμένουν έρμαια της εκάστοτε κυβέρνησης ενόψει του πολιτικού κύκλου (αύξηση πελατειακών σχέσεων), κάτι που επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι τις 2 τελευταίες φορές που «δόθηκε» η προσωπική διαφορά ήταν προεκλογικά το 2019 και το 2023. Επιπρόσθετα και κωδικοποιημένα, οι νέοι συνάδελφοι πρέπει να πάρουν την προσωπική διαφορά για τους εξής λόγους:
Ίση Αμοιβή για Ίση Εργασία: Οι υπάλληλοι με τα ίδια καθήκοντα και προσόντα πρέπει να αμείβονται ισότιμα, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας διορισμού ή μετάταξης. Η διατήρηση του μισθολογικού χάσματος δημιουργεί αδικία και ανισότητα μεταξύ των εργαζομένων στο ίδιο Υπουργείο.
Αποκατάσταση Αδικίας: Οι υπάλληλοι που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 1η Απριλίου 2023 είναι αποκλεισμένοι από την προσωπική διαφορά, ενώ οι υπόλοιποι υπάλληλοι, με τα ίδια προσόντα και υπηρεσιακή εμπειρία, την λαμβάνουν. Αυτό δημιουργεί μια αδικία που πρέπει να διορθωθεί για να υπάρξει ισότητα.
Δημιουργία Δίκαιου και Σταθερού Εργασιακού Περιβάλλοντος: Η χορήγηση της προσωπικής διαφοράς θα ενίσχυε το αίσθημα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, το οποίο είναι κρίσιμο για την ηθική και επαγγελματική δέσμευση των εργαζομένων και τη συνοχή της εκάστοτε υπηρεσίας.
Αύξηση Κινήτρων και Απόδοσης: Όταν οι υπάλληλοι αισθάνονται ότι αμείβονται δίκαια, είναι πιο πιθανό να παραμείνουν στην υπηρεσία και να αποδίδουν καλύτερα στην εργασία τους. Η μισθολογική ισότητα λειτουργεί ως κίνητρο για τη βελτίωση της απόδοσης.
Προστασία από Υψηλή Κινητικότητα: Η ανισότητα αυτή ενδέχεται να προκαλέσει απογοήτευση και αποχώρηση των νέων υπαλλήλων, κάτι που θα επιφέρει επιπλέον κόστη στην εκπαίδευση και προσαρμογή νέων υπαλλήλων.
Συνολικά, η χορήγηση προσωπικής διαφοράς στους νεοδιορισθέντες και μεταταγμένους υπαλλήλους θα διασφάλιζε την ισότητα, την ενίσχυση της οργανωσιακής κουλτούρας και την αποτελεσματικότητα.
Το προτεινόμενο άρθρο 205 εισάγει μια μη ομοιόμορφη οικονομική αντιμετώπιση των υπαλλήλων, η οποία παραβιάζει την αρχή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας. Η απουσία πρόβλεψης για την ένταξη των νεοδιορισθέντων και μεταταχθέντων μετά την 1η Απριλίου 2023 στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς δημιουργεί de facto δύο κατηγορίες υπαλλήλων, ανεξαρτήτως προσόντων και προσφοράς στην εργασία, γεγονός που συνιστά νομοθετική στρέβλωση και υπονομεύει την ασφάλεια δικαίου.
Η εν λόγω διάκριση γεννά αισθήματα αδικίας, αποθαρρύνει την αποδοτικότητα και προκαλεί δυσλειτουργία των υπηρεσιών.
Επιβάλλεται η αναθεώρηση του άρθρου, ώστε να διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείριση όλων των υπαλλήλων, ανεξαρτήτως χρονικής στιγμής πρόσληψης. Η εφαρμογή των αυξήσεων του βασικού μισθού πρέπει να είναι καθολική και αμερόληπτη, ενώ η προσωπική διαφορά οφείλει να υπολογίζεται με διαφανή και δίκαιο τρόπο, αποφεύγοντας τη δημιουργία υπαλλήλων δύο ταχυτήτων. Η προώθηση ενός δίκαιου και διαφανούς συστήματος αμοιβών αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τη διατήρηση της συνοχής και της αποδοτικότητας του δημοσίου τομέα. Για την αντιμετώπιση των προαναφερθέντων ζητημάτων, προτείνεται η συμπερίληψη των νεοδιορισθέντων και μεταταχθέντων μετά την 1η Απριλίου 2023 στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχείρισης και της αποφυγής εργασιακών διακρίσεων.
Το προτεινόμενο άρθρο 205 εισάγει μια μη ομοιόμορφη οικονομική αντιμετώπιση των υπαλλήλων, η οποία παραβιάζει την αρχή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας. Η απουσία πρόβλεψης για την ένταξη των νεοδιορισθέντων και μεταταχθέντων μετά την 1η Απριλίου 2023 στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς δημιουργεί de facto δύο κατηγορίες υπαλλήλων, ανεξαρτήτως προσόντων και προσφοράς στην εργασία, γεγονός που συνιστά νομοθετική στρέβλωση και υπονομεύει την ασφάλεια δικαίου.
Η εν λόγω διάκριση γεννά αισθήματα αδικίας, αποθαρρύνει την αποδοτικότητα και προκαλεί δυσλειτουργία των υπηρεσιών.
Επιβάλλεται η αναθεώρηση του άρθρου, ώστε να διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείριση όλων των υπαλλήλων, ανεξαρτήτως χρονικής στιγμής πρόσληψης. Η εφαρμογή των αυξήσεων του βασικού μισθού πρέπει να είναι καθολική και αμερόληπτη, ενώ η προσωπική διαφορά οφείλει να υπολογίζεται με διαφανή και δίκαιο τρόπο, αποφεύγοντας τη δημιουργία υπαλλήλων δύο ταχυτήτων. Η προώθηση ενός δίκαιου και διαφανούς συστήματος αμοιβών αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τη διατήρηση της συνοχής και της αποδοτικότητας του δημοσίου τομέα. Για την αντιμετώπιση των προαναφερθέντων ζητημάτων, προτείνεται η συμπερίληψη των νεοδιορισθέντων και μεταταχθέντων μετά την 1η Απριλίου 2023 στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχείρισης και της αποφυγής εργασιακών διακρίσεων.
Η προσωπική διαφορά είναι κάτι αλλοπρόσαλλο. Είναι άδικη και ευνοεί όσους έχουν χαμηλά προσόντα. Τις υψηλότερες προσωπικές διαφορές τις έχουν οι υπάλληλοι Υ.Ε. Θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με κάποιο επίδομα που θα δίνεται με κάποια λογική και δικαιοσύνη. Δλδ ένας υπάλληλος ΠΕ να έχει κάτι παραπάνω από έναν κατηγορίας ΥΕ. Τώρα γίνεται το αντίθετο. Επίσης όσοι επένδυσαν χρόνο, κόπο και χρήμα για να βελτιώσουν τα προσόντα τους παίρνοντας ένα πτυχίο, μεταπτυχιακό η διδακτορικό πήραν μείωση στην προσωπική διαφορά η και μηδενισμό αυτής.
Θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με ένα επίδομα που να έχει μια λογική, να έχει μια κλιμάκωση με βάση τα προσόντα των υπαλλήλων.
Η απουσία πρόβλεψης απόδοσης προσωπικής διαφοράς σε υπαλλήλους που μετατάχθηκαν ή διορίστηκαν στο ΥΠΟΙΚ από 1ης Απριλίου 2023, δε συμβαδίζει με την επιδίωξη του νομοσχεδίου ως προς την αποκατάσταση των μισθολογικών ανισοτήτων. Προκειμένου να υπάρξει ίση μεταχείριση παρακαλώ πολύ όπως προστεθεί παράγραφος όπου να αναφέρει «τη χορήγηση της προσωπικής διαφοράς σε όλους τους υπάλληλους» που υπηρετούν στο Υπ. Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικώv.
Μπορεί με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να προωθείται εν μέρει η εξάλειψη οποιονδήποτε αδικιών για τους υπαλλήλους που λαμβάνουν ήδη προσωπική διαφορά είναι όμως αδιανόητο να μην συμμερίζεται το ΔΙΚΑΙΟ ΑΙΤΗΜΑ όλων αυτών των υπαλλήλων, νεοπροσληφθέντων, μεταταχθέντων μετά την 01/04/2023 που εκτελούν την ίδια ακριβώς εργασία στο ΥΠΕΘΟΟ. Εαν επιθυμείτε λοιπόν να αναφέρεστε σε εξομάλυνση αδικιών ΠΡΕΠΕΙ να λάβετε πρωτίστως υπόψη αυτούς τους υπαλλήλους που δεν λαμβάνουν καμια προσωπική διαφορά και να μην αφήσετε να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση!!
Το άρθρο 205 ορθά προωθεί τη ρύθμιση για τη διαφορά στην προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν λαμβάνει υπόψη μια ακόμα μεγαλύτερη ΑΔΙΚΙΑ: την ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά. Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην συνεχίζεται η άνιση μεταχείριση.
Το άρθρο 205 θα πρέπει να επανεξεταστεί. Αγνοεί τους υπαλλήλους που υπηρετούν στο ΥΠΕΘΟΟ από 01/4/2024, εντείνοντας έτσι τις ανισότητες μεταξύ των υπαλλήλων.
ΑΡΘΡΟ 205.Η απουσία πρόβλεψης απόδοσης προσωπικής διαφοράς σε υπαλλήλους που μετατάχθηκαν ή διορίστηκαν στο ΥΠΟΙΚ από 1ης Απριλίου 2023, δε συμβαδίζει με την επιδίωξη του νομοσχεδίου ως προς την αποκατάσταση των μισθολογικών ανισοτήτων. Προκειμένου να υπάρξει ίση μεταχείριση παρακαλώ πολύ όπως προστεθεί παράγραφος όπου να αναφέρει »τη χορήγηση της προσωπικής διαφοράς σε όλους τους υπάλληλους που υπηρετούν στο Υπ. Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικώv.
ΑΡΘΡΟ 205:Η αποκατάσταση της αδικίας για τους υπαλλήλους που προσελήφθηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 31/03/2023 και δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά είναι επιτακτική. Παρά τα ίδια προσόντα και προϋπηρεσία, οι αποδοχές τους είναι χαμηλότερες λόγω της άνισης εφαρμογής του μηχανισμού προσωπικής διαφοράς. Είναι δίκαιο να ενταχθούν και αυτοί οι υπάλληλοι στη ρύθμιση, εξασφαλίζοντας ίση μεταχείριση και δικαιότερη αμοιβή.
Στο άρθρο 205 θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η αποκατάσταση της μισθολογικής αδικίας που αφορά τους νεοδιορισθέντες και μεταταχθέντες υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών από 01.04.2023 και μετά, οι οποίοι δεν λαμβάνουν την ΠΔ, παρόλο που ασκούν τα ίδια καθήκοντα και έχουν τα ίδια προσόντα με συναδέλφους που λαμβάνουν ΠΔ.
Άρθρο 205 Να τροποποιηθεί και να αποκατασταθεί η ΑΔΙΚΙΑ σχετικά με την προσωπική διαφορά των νεοδιορισμένων ή μεταταγμενων, δεν είναι μόνο ένα θέμα δικαιοσύνης, αλλά και ένα στρατηγικό μέτρο για την ενίσχυση της αποδοτικότητας και της συνέπειας στο έργο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Η έλλειψη πρόβλεψης για τους νεοδιορισθέντες υπαλλήλους στο άρθρο 205, δημιουργεί μισθολογικό χάσμα.
Στο άρθρο 205 ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται όσοι διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν στο ΥΠ.ΟΙΚ. μετά την 01/04/2023, οι οποίοι παίρνουν ελάχιστη ή μηδενική προσωπική διαφορά, με αποτέλεσμα να είναι σε τρομερά μειονεκτική μισθολογικά θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους το οποίο συνιστά εξόφθαλμη αδικία διότι καταστρατηγείται το αυτονόητο δικαίωμα της ίσης αμοιβής για ίση εργασία. Πρόκειται για μια στρέβλωση που διαφοροποιεί τους υπαλλήλους με μοναδικό κριτήριο το χρονικό σημείο διορισμού ή μετακίνησής τους στο Υπουργείο Οικονομικών. Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01η Απριλίου 2023.
ναφορικά με το άρθρο 205, επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για τους νεοδιορισθέντες υπαλλήλους. Ως εκ τούτου, η πρόβλεψη αυτή αμβλύνει μεν τις μισθολογικές διαφορές μεταξύ όσων έχουν προσωπική διαφορά, αλλά δημιουργεί ένα ακόμη μεγαλύτερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των υπαλλήλων του Υπουργείου.
Στο άρθρο 205 θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η αποκατάσταση της μισθολογικής αδικίας που αφορά τους νεοδιορισθέντες και μεταταχθέντες υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών από 01.04.2023 και μετά, οι οποίοι δεν λαμβάνουν την ΠΔ, παρόλο που ασκούν τα ίδια καθήκοντα και έχουν τα ίδια προσόντα με συναδέλφους που λαμβάνουν ΠΔ.
Η προσωπική διαφορά θα πρέπει να τροποποιηθεί και να υπολογίζεται ως ενιαίο ποσό του μισθολογικού κλιμακίου για το σύνολο των υπαλλήλων που ανήκουν στην ίδια κατηγορία (ΠΕ,ΤΕ,ΔΕ,ΥΕ) προκειμένου να εξαλειφθούν οι μισθολογικές ανισότητες και διαφορές.
Σχετικά με το άρθρο 205 για το θέμα της προσωπικής διαφοράς παρατηρείται το φαινόμενο της μισθολογικής ανισότητας και διαφοροποίησης μεταξύ υπαλλήλων με τα ίδια προσόντα (ή ακόμα και πιο αυξημένα) οι οποίοι δουλεύουν στην ίδια υπηρεσία κάτω από τις ίδιες συνθήκες.
Τελευταία φορά η ανισότητα αυτή διορθώθηκε έως 31/3/2023 για τους υπαλλήλους του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών αλλά και Ανεξάρτητων Αρχών με το αρ.64 του ν. 5042/23 και το αρ. 91 του 5043/23 ΕΞΑΙΡΩΝΤΑΣ την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ).
Όσον αφορά στους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ η απόδοση της προσωπικής διαφοράς έγινε τελευταία φορά για όσους υπηρετούσαν μέχρι 31/10/2018. Έκτοτε έχουν προσληφθεί μέσω διαγωνισμών ή μεταταχθεί μέσω κινητικότητας περί τα 1.000 και πλέον άτομα με αυξημένα τυπικά προσόντα που υπολείπονται μισθολογικά από τους συναδέλφους τους δημιουργώντας μισθολογική ανισότητα και ως εκ τούτου διακριτική μισθολογική μεταχείριση.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αρθούν οι όποιες μισθολογικές διαφοροποιήσεις μεταξύ υπαλλήλων με τα ίδια χαρακτηριστικά στον ίδιο φορέα ολιστικά και όχι μόνο να μειωθεί η ανισότητα μεταξύ όσων ήδη λαμβάνουν την προσωπική διαφορά.
Απαγορεύεται στον εργοδότη διαφορετική και άνιση μεταχείριση των εργαζομένων που να εκδηλώνεται με την εξαίρεση ενός ή μερικών από αυτούς από τις οικειοθελείς παροχές που καταβάλλει στους υπόλοιπους εργαζόμενους, οι οποίοι ανήκουν στην ίδια κατηγορία και ειδικότητα, εργάζονται με τις ίδιες συνθήκες, έχουν τις ίδιες ικανότητες και την ίδια απόδοση και επιδεικνύουν την ίδια επιμέλεια στην παροχή των υπηρεσιών τους.προσωπικη διαφορά σε όλους τους εργαζόμενους ή κατάργηση του νόμου τού 2015 και τού Π.Δ του 2016
Στο άρθρο 205 θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη και για τους δέκα (10) υπαλλήλους του Γραφείου Ελληνικού, οι οποίοι ήταν οργανικοί υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών και μετατάχθηκαν υποχρεωτικά (αναγκαστική μετάταξη) στο ΥΠΕΝ με τον νόμο 4804/21 άρθρο 113. Ως αποτέλεσμα αδίκως δεν συμπεριληφθήκαμε στην τελευταία ρύθμιση της προσωπικής διαφοράς του νόμου 5042/23 άρθρο 64. Επισημαίνεται ότι δεν μας δόθηκε δυνατότητα επιλογής να παραμείνουμε στο ΥΠΕΘΟ και κυριολεκτικά σε μία ημέρα μεταταχθήκαμε υποχρεωτικά στο ΥΠΕΝ. Το κόστος συμπερίληψής μας είναι αμηλητέο διότι όπως αναφέρθηκε προηγουμένως είμαστε μόνο δέκα άτομα.
Το άρθρο 205 είναι μια άδικη ρύθμιση καί θά δημιουργήσει περισσότερη εργασιακή έχθρα μεταξύ των εργαζομένων γιατί ουσιαστικά βολεύει μόνο όσους έχουν προσωπική διαφορά.ακυρωνει το νόμο τού ΣΥΡΙΖΑ τού 2015 καί όσους έχουμε προσληφθεί μετά το 2015 μας τσουβαλιαζει.εκτος μόνο τούς υπαλλήλους του υπουργείου οικονομικών.ανισοτητα καί αναξιοκρατία
Στο άρθρο 205 δεν λαμβάνετε υπόψη για ακόμα μια φορά η ύπαρξη υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν καθόλου προσωπική διαφορά παρόλο που έχουν τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα με υπαλλήλους που λαμβάνον προσωπική διαφορά. Εάν στόχος αποτελεί η αποκατάσταση της αδικίας τότε επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που διοριστήκαν και μετατάχθηκαν μετά την 01η Απριλίου 2023.
Άρθρο 205 Να τροποποιηθεί και να αποκατασταθεί η αδικία σχετικά με την προσωπική διαφορά των νεοδιορισμένων ή μεταταγμενων.
Στο άρθρο 205 δεν γίνεται καμία αναφορά για τους διορισθέντες/μεταταγέντες υπαλλήλους στο Υπουργείο Οικονομικών μετά την 01/04/2023, οι οποίοι δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά. Προκειμένου να αποκατασταθεί η άνιση μισθολογική μεταχείριση μας επιβάλλεται η τροποποίηση του άρθρου 205 προκειμένου να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι που δεν την λαμβάνουν.
Στο ίδιο υπουργείο, υπάλληλοι με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας και τα ίδια προσόντα έχουν σημαντικά διαφορετικές συνολικές αποδοχές, όχι λόγω διαφορετικής απόδοσης ή αρμοδιοτήτων, αλλά λόγω της στρεβλής εφαρμογής του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι δίκαιο να ενταχθούν και όσοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία στις αμοιβές και να μην συνεχίζεται η άνιση μεταχείριση.
ΑΡΘΡΟ 205.Με το νομοσχέδιο ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την προσωπική διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων που ήδη τη λαμβάνουν χωρίς να υπάρχει μνεία και για τους υπαλλήλους που διορίσθηκαν ή μετατάχθηκαν από 1.4.2023 και έπειτα, οι οποίοι δεν λαμβάνουν προσωπική διαφορά. Υφίσταται ανισότητα στις μισθολογικές απολαβές μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν τα ίδια τυπικά προσόντα και υπηρετούν στον ίδιο φορέα. Εφόσον το νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση αδικιών, είναι αναγκαία η ένταξη ρύθμισης για επέκταση της προσωπικής της διαφοράς και για τους εν λόγω υπαλλήλους.