Αρχική Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών...ΜΕΡΟΣ Γ’ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (Άρθρα 38-46)Σχόλιο του χρήστη Σταυρούλα Παπαδόδημα | 27 Δεκεμβρίου 2024, 02:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σταυρούλα Παπαδόδημα' | 27 Δεκεμβρίου 2024, 02:18

    Άρθρο 40 Αρμοδιότητα ιατροδικαστικών υπηρεσιών – Ιατροδικαστική έκθεση – Αντικατάσταση άρθρου 2 ν. 3772/2009 Άρθρο 2, παρ. 3. Αν εξαιρέσουμε τους θανάτους κρατουμένων που υπήρχε ως πρόβλεψη στον Σωφρονιστικό Κώδικα, με τη συγκεκριμένη παράγραφο προστίθεται ως υποχρεωτική η ιατροδικαστική διερεύνηση σε όλα τα περιστατικά θανάτων ανηλίκων, θανάτων που σχετίζονται άμεσα με χειρουργικές επεμβάσεις, περιγεννητικών θανάτων και θανάτων σε οίκους ευγηρίας. Δηλαδή, σύμφωνα με το ως άνω άρθρο, θα πρέπει να πραγματοποιείται στις ως άνω περιπτώσεις ιατροδικαστική διερεύνηση, ακόμη και όταν το ιατρικό τους ιστορικό (κακοήθειες, ανίατες νόσοι, σοβαρές λοιμώξεις, μακρόχρονες νοσηλείες κ.λ.π.) δικαιολογεί πλήρως τον θάνατο. Ως προς τα ανωτέρω θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής: 1. Καθ’ όσον γνωρίζω, μια τέτοια τακτική δεν εφαρμόζεται σε άλλη χώρα εντός και εκτός Ευρώπης. 2. Στη Σύσταση Νο R(99)3 του Συμβουλίου των Υπουργών των κρατών μελών για την εναρμόνιση των κανόνων των ιατροδικαστικών πράξεων οι περιπτώσεις που αναφέρονται ότι πρέπει να πραγματοποιείται ιατροδικαστική διερεύνηση είναι οι ακόλουθες: «ανθρωποκτονίας ή υπόνοιας ανθρωποκτονίας, αιφνιδίου θανάτου, παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων (όπως βασανιστήρια ή οποιασδήποτε μορφής κακή μεταχείριση), αυτοκτονίας ή υπόνοιας αυτοκτονίας, υπόνοιας ιατρικής αμέλειας, ατυχημάτων, είτε με τα μέσα μεταφοράς είτε στον επαγγελματικό χώρο είτε στο οικιακό περιβάλλον, επαγγελματικών νοσημάτων και ατυχημάτων, τεχνολογικών ή περιβαλλοντικών καταστροφών, θανάτων στις φυλακές ή σε σχετιζόμενων με ενέργειες της αστυνομίας ή του στρατού, μη ταυτοποιημένων πτωμάτων ή σκελετών» 3. Η νεκροτομή δεν είναι μια διαδικασία που μπορεί να διενεργείται άκριτα και μαζικά, χωρίς να υπάρχει σαφής λόγος για τη διενέργειά της. Η χωρίς σαφή λόγο διενέργεια νεκροτομής (δηλαδή όταν υπάρχει σαφές ιατρικό ιστορικό) σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας αποτελεί προσβολή για τον νεκρό, αλλά και μια αδικαιολόγητη ψυχική ταλαιπωρία για την οικογένεια, ειδικά στις περιπτώσεις που η ίδια δεν το επιθυμεί. 4. Η νεκροτομή σε περιστατικά περιγεννητικών θανάτων εμπίπτει στο γνωστικό αντικείμενο των περιγεννητικών παθολογοανατόμων. Όταν τίθενται συγκεκριμένα ιατροδικαστικά ζητήματα, μετά από σχετική παραγγελία ζητείται η συνδρομή του ιατροδικαστή σε συνεργασία πάντα με τον ειδικό παθολογοανατόμο. 5. Η υπερφόρτωση των φορέων που πραγματοποιούν ιατροδικαστικές πράξεις, όταν δεν θα πραγματοποιείται σταθμισμένη επιλογή, θα έχει αναπόφευκτα αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα διερεύνησης του κάθε περιστατικού. 6. Το υπάρχον προσωπικό και οι υπάρχουσες υποδομές (νεκροτομεία και εργαστήρια) δεν επαρκούν την παρούσα χρονική στιγμή για να ανταπεξέλθουν ούτε στα περιστατικά στα οποία είναι ουσιωδώς απαραίτητη η ιατροδικαστική διερεύνηση. Ενδεικτικά αναφέρονται τα σοβαρά προβλήματα σε νεκροτομεία, όπως το Νεκροτομείο Αθηνών, και η αδυναμία πρόσβασης σε παθολογοανατόμους στην Περιφέρεια για την εξέταση νεκροτομικού υλικού. Συμπερασματικά, θεωρώ ότι η ως άνω παράγραφος θα πρέπει να εκλείψει ή να αντικατασταθεί από την παράγραφο όπως αυτή αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Σύσταση. Σταυρούλα Παπαδόδημα Καθηγήτρια Ιατροδικαστικής, ΕΚΠΑ