• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΟΓ.' | 3 Ιανουαρίου 2025, 20:46

    Με την ιδιότητα του Προέδρου της ΕΑΘ (Επιτροπής Ανοικτης Θαλασσης) της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας επανερχόμαστε σε δυο θέματα τα οποία παρότι έχουν αναφερθεί στο παρελθόν δεν έχουν θεσμοθετηθεί. Ειναι σημαντικό να παραθέσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αθλήματος έτσι ώστε η πολιτεία να αποκτά ολοκληρωμένη άποψη και να παρέχει στους ομίλους ενα εύχρηστο και αποτελεσματικό πλαίσιο λειτουργίας. Θέμα 1.Προσθήκη στο άρθρο 31 παρ.4α ν.2725/99 περί εξαίρεσης της υποχρέωσης απασχόλησης προπονητή στους ομίλους ιστιοπλοϊας ανοικτής θαλάσσης (σχετικό άρθρο 8 του νόμου υπό διαβούλευση) Στον αθλητικό νόμο 2725/99 υπήρχε εξαίρεση της υποχρέωσης απασχόλησης προπονητή για το αγώνισμα της ιστιοπλοϊας ανοιχτής θάλασσας, όμως στη συνέχεια τροποποιήσεις (4726/20, 4908/22 κλπ) δεν διατήρησαν την εξαίρεσή του. Η ιστιοπλοΐα ανοικτής θάλασσας αποτελεί ειδικότερη κατηγορία αγώνων ιστιοπλοΐας που διεξάγονται μακριά από την στεριά, όχι με σκάφη τριγώνου/ολυμπιακών κατηγοριών (μικρά), αλλά με σκάφη συνήθως άνω των 9 μέτρων, από ομάδες κατά μ.ο. 7 αθλητών σε κάθε σκάφος, με χώρους ενδιαίτησης και συγκεκριμένες προδιαγραφές ασφαλείας και πιστοποίησης των σκαφών για τον πλου σε ανοικτή θάλασσα. Η εξαίρεση δεν ήταν αποτέλεσμα καμίας χαριστικής πολιτικής, αλλά επετεύχθη σε αναγνώριση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του αθλήματος στο οποίο υποχρεωτικά συμμετέχουν αθλητές πάνω απο 18 ετών και οι οποίοι μπορούν να ανήκουν σε διαφορετικούς ομίλους. Αντίστοιχες ιδιαιτερότητες αναγνώρισε ο νομοθέτης με τον ν. 4908/2022 στη περίπτωση των αθλημάτων του αγωνιστικού μπριτζ, Ζατρικίου, αθλημάτων μηχανοκίνητου αθλητισμού και αεραθλητισμού. Στην ανοικτή θάλασσα, ο αθλητής δεν είναι δυνατόν ούτε και ασφαλές να επικουρείται από προπονητή, αφού ο εκάστοτε ‘στίβος’ είναι συνήθως σε απαγορευτικές αποστάσεις από την στεριά για βοηθητικά σκάφη-φουσκωτά (αντίθετα με την ιστιοπλοΐα τριγώνου/ολυμπ. κατηγ. όπου συνήθως οι αποστάσεις δεν ξεπερνούν τα 2- 3 μίλια), ενώ και οι αποστάσεις μεταξύ των σκαφών (και των αθλητών τους) μεγάλες. Όπως δε στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, εκτός της παραπάνω αδυναμίας, τα ‘οχήματα’ - σκάφη που συμμετέχουν, δεν ανήκουν σε Ομίλους, αλλά σε τρίτους ιδιοκτήτες/χορηγούς που επιλέγουν τους αθλητές της ομάδας τους. Στην διαδικασία επιλογής των αθλητών, αλλά και στην προπόνηση/εξάσκηση δεν εμπλέκεται ο όμιλος (στον οποίο δεν ανήκουν τα σκάφη ανοικτής θάλασσας), αλλά ο αθλητής/κυβερνήτης ή ιδιοκτήτης του σκάφους ο οποίος φέρει και την ευθύνη της στελέχωσης. Η ιδιαιτερότητα του αθλήματος της ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας άλλωστε αναγνωρίζονταν εμμέσως και στον Κανονισμό Προπονητών Ιστιοπλοΐας όπου έχει προβλεφθεί στο άρθρο 6.1 (ΥΑ341//2008 (ΥΑ 34137 ΦΕΚ Β 1545 2008), ότι η πρόσληψη προπονητή να είναι υποχρεωτική (ΜΟΝΟ) για όσα σωματεία έχουν στη δύναμη τους αθλητές ΚΑΤΩ των 18 ετών. Μικροί όμιλοι της περιφέρειας αλλά και πολλοί όμιλοι των νησιών, οι οποίοι δίνουν την μάχη τους απέναντι σε τόσα προβλήματα υποδομών που ταλανίζουν το άθλημα, θα επιφορτιστούν και με ένα γραφειοκρατικό μέτρο αφού θα επιβαρυνθούν με το κόστος ενός προπονητή ο οποίος απλά θα δηλώνεται χωρίς να έχει ενεργό ρόλο. Επιπλέον θα οδηγήσει σε απλή εξεύρεση "λύσεων" και δεν θα επιφέρει κάποια βελτίωση του αθλήματος. Συνεπώς, θα πρέπει να αναδιατυπωθεί το άρθρο 31 παρ. 4 α’ ως εξής: … Η υποχρέωση απασχόλησης προπονητή δεν ισχύει για τα αθλητικά σωματεία, που καλλιεργούν τα αθλήματα του ζατρικίου, του αγωνιστικού μπριτζ, τα αθλήματα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, της ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας και τα αθλήματα του αεραθλητισμού,