Αρχική Αναδιοργάνωση της δομής της Ελληνικής Αστυνομίας και αναβάθμιση της εκπαίδευσης του ένστολου προσωπικού της – Εκσυγχρονισμός του θεσμού της ηλεκτρονικής επιτήρησης υπόδικων, κατάδικων και κρατούμεν...ΜΕΡΟΣ Ε΄ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 196 Εμπορία πυροτεχνημάτων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 4 ν. 456/1976Σχόλιο του χρήστη Γιώργος | 16 Φεβρουαρίου 2025, 11:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 16 Φεβρουαρίου 2025, 11:57

    Πολύ σωστή κίνηση όσο αφορά την διάρκεια της άδειας εμπορίας πυροτεχνημάτων, δεδομένου πως τα σχετικά έγγραφα που απαιτούνται για την έκδοσή της (πιστοποιητικό πυρασφάλειας κτλ) έχουν αντίστοιχη ισχύ. Ίσως ήρθε όμως η ώρα να γίνει μία γενικότερη κίνηση και να αναθεωρηθεί όλος ο νόμος 456/76 προκειμένου να γίνει ρεαλιστικός, σύγχρονος και να εναρμονιστεί με τις κατευθύνσεις και οδηγίες της ΕΕ. Πρώτον και κύριον, οι έννοιες βεγγαλικά, παιδικά αθύρματα και φωτοβολίδες αποτελούν πλέον μόνο ένα ελάχιστο κομμάτι του συνόλου των πυροτεχνημάτων τα οποία διατίθενται στην ελληνική και παγκόσμια αγορά και είναι παντελώς αναγχρονιστικές και αλληλοεπικαλυπτόμενες. Συνεπώς η οποιαδήποτε προσπάθεια τα σύγχρονα πυροτεχνήματα να αντιστοιχηθούν με αυτές τις έννοιες οδηγεί στο να "ποινικοποιούνται". Και έτσι έχουμε το οξύμωρο σχήμα από την μία οι εισαγωγείς να περνούν εξονυχιστικούς ελέγχους νομιμότητας για να φέρουν ένα πυροτέχνημα, εφαρμόζοντας όλες τις διατάξεις της 127200/ΔΤΒ2234/Τμ.ΔΦ.14.3/9.12.2015 ΚΥΑ, από την άλλη τα εμπορεύματα (ακόμα και απλές σβούρες ή συντριβανάκια) μόλις φτάνουν στα καταστήματα λιανικής να θεωρούνται φωτοβολίδες και βεγγαλικά βάσει του Ν. 456/76 και να μην μπορούν να διατεθούν στο κοινό για το οποίο και εισήχθησαν. Δεύτερο σημαντικό σημείο όσο αφορά την εμπορία πυροτεχνημάτων είναι η ικανότητα αποθήκευσης σε ένα αδειοδοτημένο κατάστασημα. Για άλλη μία φορά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το εξής οξύμωρο σχήμα: Σε ένα αυτοκίνητο (βάσει του κανονισμού ADR) να μπορείς να μεταφέρεις πυροτεχνήματα κατηγορίας 1.4G με συνολική πυροτεχνουργική ύλη 333 κιλών. Από την άλλη, σε ένα κατάστημα - το οποίο είναι καλά φυλαγμένο με κάγκελα, ειδικές πυράντοχες πόρτες, με ειδικά συστήματα πυρασφάλειας, κάμερες κτλ - μπορείς να αποθηκεύσεις μόλις 20 κιλά πυροτεχνουργικής ύλης, ποσότητα η οποία είναι ουσιαστικά ουτοπική για την υγιή και νόμιμη λειτουργία μίας τέτοιας επιχείρησης καθόσον πολλές φορές δεν δύναται να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της, ειδικά σε περιόδους αυξημένης κίνησης. Εκτός αυτού, ένας απλός πολίτης μπορεί να πάει σε δέκα μαγαζιά, να αγοράσει νόμιμα από 20 κιλά πυροτεχνήματα κατηγορίας 1.4G (να έχει δηλαδή συνολικά στο αμάξι του 200 κιλά) και να είναι απολύτως νόμιμος, ενώ ο έμπορος - ο οποίος πληροί όλες τις διατάξεις ασφαλείας που η ίδια η αστυνομία θέτει και έχει γνώση του αντικειμένου - να μην μπορεί να δουλέψει σωστά. Τρίτο σημαντικό κομμάτι σχετικά με την κυκλοφορία των πυροτεχνημάτων έχει να κάνει με τις περιπτώσεις χρήσης τους. Έως και το 2004, η χρήση ακόμα και των επαγγελματικών (F4) πυροτεχνημάτων ήταν ελεύθερη. Μετά το ατύχημα στον λόφο της Φιλοθέης κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες, ορθώς αποφασίστηκε η χρήση των βεγγαλικών (που μέχρι και σήμερα θεωρούνταν πως αντιστοιχούν στα επαγγελματικά πυροτεχνήματα F4) να γίνεται αποκλειστικά και μόνο σε δημόσιες επίσημες εκδηλώσεις. Τον τελευταίο όμως καιρό, έχει επέλθει μία σύγχυση από διάφορες διαταγές της ΕΛΑΣ η οποία κατατάσσει ουσιαστικά όλα τα πυροτεχνήματα (F2-F3-F4) στα βεγγαλικά (άρα απαγορεύει ουσιαστικά την διάθεση τους σε μη επίσημες εκδηλώσεις), την ίδια στιγμή που η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, σε διάφορους ελέγχους που έχει διενεργήσει για δικαστικές υποθέσεις, αναφέρει πως τα προϊόντα F2-F3 είναι μεν είδη πυροτεχνίας αλλά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντιστοιχηθούν στους όρους βεγγαλικά ή παιδικά αθύρματα του Ν. 456/76. Επίσης, αναλόγως την Αστυνομική Διεύθυνση και την κρίση του κάθε εμπλεκόμενου αξιωματικού, παρατηρούμε να εκδίδονται άδειες εμπορίας, αγοράς και μεταφοράς διαφορετικής μορφής και περιεχομένου, οι οποίες μάλιστα χαρακτηρίζουν άλλες φορές τα πυροτεχνήματα F2-F3 ως βεγγαλικά και άλλοτε ως παιδικά αθύρματα. Χωρίς περαιτέρω. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ πως πρέπει η νομοθεσία να εκσυγχρονιστεί, να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και να αναγνωρίσει τα πυροτεχνήματα ως προς την αντικειμενική τους υπόσταση, χωρίς ουτοπικές και αυστηρές διατάξεις που μόνο την παρανομία και το παραεμπόριο θα προάγουν (πχ βάσει του Ν.456/76 απαγορεύεται η ρίψη πυροτεχνημάτων την Ανάσταση ενώ την ίδια ώρα οι δήμοι ανά την Ελλάδα κάνουν επισήμως χρήση αυτών και η πολιτική και αστυνομική ηγεσία παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις αυτές) , αλλά να θέσει τους ρεαλιστικούς όρους με τους οποίους θα κυκλοφορούν στην αγορά.